Wij hadden altijd een vriendinnengroep van 6 meiden. Twee zijn er al snel afgevallen, die pasten gewoon niet bij ons. We bleven met vier meiden over, ik had een beste vriendin en de andere twee waren ook beste vriendinnen. Maar mijn beste vriendin kreeg een vriend en wij zijn twee jaar geleden ook uit elkaar gegroeid, hoewel ik haar echt nog erg mis, en zij mij ook liet ze weten.
Ik ben nu dus nog over met de twee beste vriendinnen. We gaan heel veel met elkaar om, maar toch is het vaak zo hun tegen mij. En ik heb dat al wel eens gezegd, maar hun zeggen dat is niet zo we zijn allemaal even goede vriendinnen van elkaar enzo. Maar ik begin me er steeds meer aan te ergeren. We krijgen ook steeds vaker ruzie en dan is het altijd hun tegen mij. En ook al zit ik niet fout, ik ben ook vaak nog degene die sorry zegt, omdat ik geen ruzie wil. En hun zijn zo eigenwijs, hun zouden nooit toegeven. Ook heb ik het idee dat ik veel meer om hun geef dan hun om mij. Ik heb alles voor ze over, maar eigenlijk doen ze niet vaak iets wat ik echt wil. Waar we uitgaan, is meestal hun keuze, ik wil ook wel een keer naar iets anders. Dat heb ik al vaker gezegd, maar dan is het meestal zo: daar heb ik geen geld voor. Ik weet nu echt niet meer wat ik moet doen. Want mijn vriendinnen van school en werk heb ik ook verwaarloosd, daar kan ik ook niet meer mee omgaan. Hun zijn eigenlijk de enige die ik nog heb. Ook hebben we echt een groep met jongens erbij, dus als ik die twee meiden nooit meer zie, zie ik de jongens ook niet meer. Ik kan echt niet zomaar afstand van hun nemen, ik ben dan alleen. En daarvoor vind ik het ook te leuk met hun. Alleen heb ik het gevoel dat ik steesd meer wordt buitengesloten. Heeft er iemand tips?
Lastige situatie joh! Misschien minder vaak zeggen dat je je buitengesloten voelt? Dan gaan zij zich ook niet ergeren aan jou. En vraag eens aan 1 beste vriendin om bijv. een keertje om te winkelen, ipv ze alle 2 tegelijk…
Zeg ook niet te snel sorry bij een ruzie! Dan nemen ze je wat serieuzer!
mensen groeien uit elkaar… zo si het nou eenmaal.
Friendship doesn’t last forever.
Ik zou gewoon met ze om blijven gaan en tegelijkertijd ook andere mensen zoeken waar je goed mee om kunt gaan. Ik ben de afgelopen paar jaar ook redelijk vaak van vriendengroep gewisseld. Sommige vriendinnen hou je, andere niet.
Life goes on…
Dankje allemaal. Maar ik wil ze sowieso niet kwijt. Ik heb op dit moment ruzie met ze om iets heel doms, wat hun fout is, maar dat willen ze niet toegeven… En het probleem is ik ga volgende week ook nog met hun op vakantie…
wow.
dat is lastig! Ik zou eigenlijk zeggen: zoek een beetje nieuwe vriendinnen, maar laat ze niet helemaal vallen. Maarja, je gaat met ze op vakantie, zou je dat wel doen? Je moet jezelf niet keer op keer teleurstellen door hun, je verdiend veel beter!
Ik had ook een groep beste vriendinnen, wij waren ook met zijn zessen. Maar ja, had. Je groeit uit elkaar, mensen veranderen. Ik mis ze en hun mij, maar soms is het beter om nieuwe mensen te leren kennen. Je moet uiteindelijk toch voor jezelf kiezen, met alles moet je aan jezelf denken. En je komt heus wel meer mensen tegen, als je er maar voor open staat.
Het lijkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar spreek weer eens af met je ‘verwaarloosde’ vriendinnen, misschien bloeit het weer op, en sorry kan geen kwaad!