grappiger rond jongens

Waar ik last van heb is dat als ik rond jongens ben (niet persé jongens die ik leuk vind), een soort “knopje” omzet waardoor ik ineens heel grappig ga doen.

En niet geforceerd grappig, ik ga niet de clown uithangen. Maar ik maak dan precies de juiste opmerkingen op het juiste moment waarmee ik ze gewoon heel erg aan het lachen krijg.

Niet vervelen zou je denken, want jongens maken vaak opmerkingen als: “Hahahah jij bent echt zo’n geweldig kind he”.

Als ik dan met jongens ben is het altijd echt lachen,
maar als ik thuis kom voel ik me er toch niet goed over.
Alsof ik niet mezelf was toen ik daar was, terwijl ik als het zegmaar “bezig” is ik mezelf gewoon mezelf voel en dat ik niet het gevoel heb alsof ik niet mezelf ben.

Iemand misschien tips om dat grappig zijn af te leren? Zodat ik me aan het eind van het “chillen” beter voel over mezelf?

Nu ik het lees lijkt het een beetje op een “oh ik ben zo zielig want ik maak jongens aan het lachen” verhaaltje. Maar het is wel iets waar ik veel overnadenk en toch wel mee bezig ben.

geef mij dat knopje maar, ik klap dicht als ik bij een leuke jongen in de buurt sta pff.

Meisjes zijn doorgaans serieuzer dan jongens. En vaak pas je jezelf toch een beetje aan aan het gezelschap waarmee je bent. Dat lijkt me de reden dat je grappiger gaat doen met jongens. Dat je je gaat gedragen als ‘one of the guys’. Is niet zo raar, toch?

Dus waarom zou je het willen afleren?

En wat nou als je gewoon wél zo bent? Accepteer en wees blij.

Omdat ik bang ben dat ik op een gegeven moment niet meer serieus genomen word…

Door die jongens bedoel je? Ik denk niet dat dat iets is waar jongens echt over gaan nadenken. Ze zien je gewoon als een gezellige meid, dus niks om je zorgen over te maken.

En het gaat er toch niet altijd alleen maar grappig aan toe, of wel? Er zijn vast wel eens momenten waarop je kan laten zien dat je ook serieus kan zijn :slightly_smiling_face:

Ik heb precies hetzelfde! Je wordt wel serieus genomen, jongens vinden het juist leuk als je zo doet, geloof me. Het is niet geforceerd, je bent dus jezelf, en dat is gezellig, grappig en leuk. Ik ken het.

-

Ik maak ook vaak van die domme opmerkingen, lekker blond. De jongens liggen in een scheur ‘lekker ding ben je ook’.
Gewoon op zo’n moment dat ik niet grappig probeer te zijn ofzo, dat het eigenlijk zo’n soort blunder is.

Als ik zo’n opmerking maak bij meisjes is het echt zo van ‘jij bent echt dom he’ of dan krijg je zo’n kutopmerking ofzo, en die denken ook echt dat ik dan dom ben en nemen me niet serieus.

Bij jongens kan ik gewoon lekker mezelf zijn, blunderen bij het leven en ze vinden je toch wel leuk hoe je bent en niet wie je wilt zijn.

Ik ben daarom ook meer mezelf bij jongens dan bij meisjes.

accepteer het gewoon! (:

Ik heb ‘t ook.
Het leven is gewoon een comedyshow voor mij. Het is een karaktereigenschap, dat kan je niet afleren :’)

Volgens mij is dat juist echt iets positiefs

Ik heb dat ook, maar alleen bij jongens die ik niet leuk vind. Nouja, eigenlijk heb ik die humor ook bij meisjes, maar die vinden het dan niet grappig.

als ik met alleen maar jongens ben, ga ik me ook een beetje lomp gedragen. grappen maken over seks en vrouwen enzo, haha. :") ik weet niet waarom ik het doe, maar ik vind het niet verkeerd van mezelf. vind het altijd wel gezellig.

haha ik heb dat ook, volgesmij ben ik meer mezelf bij een groep jongens als bij een groep meisjes

en toen die groepen samen waren hoorde ik een vriendin zeggen, ´ooh wat stelt zij zich aan´ haha, fijne vriendin

Probeer gewoon de gouden middenweg te vinden. Praat af en toe ook eens over een serieus onderwerp. Maar grappig zijn zou ik niet afleren hoor, grappige vrouwen zijn super zeldzaam.