Goed gehandeld?

Oh meiden ik voel me zo rot zeg!
Met nieuwjaar heb ik het uitgemaakt met mijn vriend, en heb er nu al zo’n spijt van! We hadden al een jaar een relatie…
Ik heb dit gedaan omdat ik hem op straat (op stap) zag lopen met een ander meisje en opeens gingen ze stil staan in een straatje waar het leek dat ze gingen zoenen. Ik heb wel eens vaker ruzie met hem omdat hij altijd een beetje een flirter is, maar dit was echt de druppel. Nu jullie dit lezen denken jullie waarschijnlijk allemaal: ja goed toch, zou ik ook doen!
Maar het is zó moeilijk, want als hij zat is is hij gewoon totaal een ander persoon. Dat geeft hij zelf ook toe, dan wordt hij heel aanhankelijk en flirterig, maar hij stopt wel altijd bij een bepaald punt. maar bij mij is dat bepaalde punt al te ver eigenlijk. Vorig jaar bij nieuwjaar ging het ook al mis, en ik wilde dit jaar echt dat het goed ging, vandaar dat ik misschien zo overdreven gereageerd heb.
De volgende dag toen ik hem sprak, had hij er wel spijt van en hij kon het gewoon niet geloven en ik ook niet, omdat we echt zoiets moois hadden. Echt waar, het was helemaal perfect geweest als hij niet zo dom deed als hij zat is… Ik kan me niet voorstellen dat er iemand anders is op deze aarde die me zo goed begrijpt en waar ik het zo goed mee kan vinden als met hem… we hebben samen ook al zo veel meegemaakt…
Daarom begin ik nu steeds meer te twijfelen. Al mijn vriendinnen kennen hem alleen van als hij zat is op stap, dus vinden het hartstikke goed dat ik het uitgemaakt heb. Maarja, zijn vrienden vinden het natuurlijk net zo stom dat ik het uitgemaakt heb. Ik voel me er echt zo rot over, ik weet dat hij superveel van mij houdt en ik ook van hem, dus laat ik nu gewoon de liefde van mijn leven lopen door zoiets? klinkt allemaal heel dramatisch haha, maar zo voelt het echt!
Misschien waren het ook de spanningen van dat hij een half jaar naar Australië gaat, dat ik zoiets had van als het nu al niet goed gaat, hoe moet het dan over een maand als hij naar Australië gaat?
De dag na nieuwjaar zei hij dat hij hoopte dat het nog goed kwam en dat we blijven afspreken omdat we toch niet zonder elkaar konden. Toen dacht ik nog, het is toch niet voor niks uit? Maar nu begin ik er zo’n spijt van te krijgen, ik kan echt niet zonder hem! En nu begin ik het idee te krijgen dat hij door zijn vrienden mijn actie een beetje stom vond en hij nu denkt: tja laat maar…

Pffff lang verhaal, wat vinden jullie?
Woensdag spreken we trouwens nog af om elkaar op te vrolijken en het er goed over te hebben…

uhm, je hebt dus niet ècht gezien of hij gekust heeft?

Nee… hij zegt zelf ook dat hij dat nooit zou doen en dat geloof ik wel. Het is gewoon meer dat hij net te ver gaat snap je? Een beetje flirten kan wel, maar hij gaat net iets verder dan dat vind ik en dat hoort niet als je een relatie hebt vind ik…

Hij weet dat hij zo doet als hij dronken is en wat jij daarvan vindt, maar toch blijft hij zich klemzuipen…?

ja als jullie gaan praten moet je het daar echt over hebben over zijn drankgebruik

Ja klopt, het is ook niet dat hij elke week zo zat is, maar toch wel een paar keer en vind dat gewoon niet leuk :wink:
Afgelopen woensdag heb ik het er met hem over gehad, en toen begreep hij het ook wel en hij zei dat hij minder zou drinken met nieuwjaar. Achteraf zei hij dat hij ook wel wát minder had gedronken maar niet zo veel volgensmij… van de ene kant denk ik daardoor: wow heb je zo weinig voor mij over? maar aan de andere kant weet ik dat dat echt niet zo is, en dat maakt het zo moeilijk…
Maar heb ik dan niet te overdreven gereageerd?

Een jongen die zo doet als hij zat is zou ik al niet eens willen. Het lijkt nu net of hij de drank de schuld geeft, maar het is echt niet zo dat je persoonlijkheid ineens verandert door alcohol. Remmende werkingen van o.a. GABA worden gewoon geïnhibeerd, waardoor je voor je gevoel wat losser komt. Maar hij kan heus nog wel nadenken en weten dat hij geen ander meisje moet zoenen. En als hij weet dat hij dat niet kan, moet hij gewoon niet meer zoveel drinken.

Ik denk wel dat je er goed aan gedaan hebt om het uit te maken, al is het alleen maar om hem te laten zien dat je echt niet zomaar alles pikt, dat hele flirterige gedrag etc.

Ja daar heb je gelijk in, maar besef nu pas wat ik allemaal kwijt ben… en dat is zo raar, want normaal als je het uitmaakt gaat je relatie niet goed, maar bij ons ging hij wel heel erg goed, het is alleen dat stomme gedrag als hij zat is…

Ik sta ook echt op het punt hem op te bellen en sorry te zeggen maar dat moet ik niet doen :stuck_out_tongue: zo moeilijk om te wachten tot woensdag want ik zit nog met zooveel vragen etc.

Als je er met hem over praat en het weer goed komt, zou ik zeker weten samen afspraken maken over zijn drankgebruik. Bijvoorbeeld dat als hij weer een paar keer zo zat is dat je het wel echt uitmaakt, want zoals Kaashaas al ze: je persoonlijkheid verandert niet door alcohol en hij mag dat dus niet de schuld gaan geven. Ik zou hem zeker niet gaan bellen nu, laat hem maar even voelen wat hij heeft gedaan.

Ik snap eigg niet waarom jij je schuldig voelt, hij is diegene die het kapot heeft gemaakt… ik zou eerst er heel goed over praten en dan pas overna gaan denken of je hiermee wel verder wilt. Het is in ieder geval niet gezelig als je bij elke uitgaansavond erover na moet denken of je vriendje niet met andere meisjes bezig is!

Je hebt er goed aan gedaan! Nu kan je ook zien hoeveel hij echt voor je over heeft (qua drankgebruik enzo).

soms lukt het gewoon niet. En als hij weet dat hij je pijn doet daarmee en er niet mee stopt, dan werkt het gewoon echt niet. En dat is dan ff heel erg, maar je vind dan wel een beter iemand. misschien kun je ooit nog vrienden met hem zijn, als jullie elkaar verder heel goed begrijpen etc.

En idd, dit is zijn fout. Hij doet dingen waarvan hij weet dat het niet goed is, eigenlijk maakt hij 2x een verkeerde keuze; 1 keer door toch te drinken terwijl hij weet wat er dan gebeurd, en dan nog door dat straatje in te gaan etc.

Als je je vriendje niet kan vertrouwen in welke gemoedstoestand dan ook, dan houdt het op in een relatie.
Want als jullie het nu weer proberen en hij gaat stappen met z’n vrienden, vreet jij jezelf op in de angst dat hij wel met een ander meisje zoent.
Het is aan hem om dat niet te doen, maar waarom die onzekerheid voor jou?
Ik vind het niet zo gek dat je ermee gekapt bent.

Ja ik weet eigenlijk ook wel dat ik er goed aan heb gedaan, het blijft alleen moeilijk te begrijpen…