Hey meiden!
Ik wil graag even mijn verhaal kwijt aan jullie, het zit me al een tijdje goed dwars.
Alvast bedankt voor het lezen want het is nogal lang hihi.
Nou, goed. 3 Jaar geleden leerde ik een hele leuke jongen kennen, ik noem hem even T. (T is echt zo’n jongen die best knap is en veel aandacht van meisjes krijgt, en daar ook gebruik van maakt) Ik had eigenlijk snel al een erge crush op hem, en hij liet merken dat ie mij ook wel zag staan. Na een tijdje bezig te zijn geweest, kregen we een relatie (alles was nieuw voor mij). Gelijk op het begin dat we wat hadden verzweeg hij al dingen, hij wilde ook niet openbaar maken dat we wat hadden, maar ik vond hem zo leuk dat ik niet door had dat dat eigenlijk best vreemd is. Ik zag het gewoon niet en dacht dat het er gewoon bij hoorde. We spraken af en toe stiekem af zonder dat iemand het wist en het enige wat we deden was eigenlijk zoenen, we praatten nergens over. (Ik met m’n domme kop durfde gewoon niks te zeggen) Ook op school was het zo, aan het einde van de dag kwam hij mij altijd opzoeken voor een lange kus enzo. Mijn vriendinnen vonden het toen allemaal wel grappig en ik deed gewoon met hem mee. Na een maand of 2 ging het uit… Daar was ik echt kapot van, want hij was de eerste die echt iets voor mij betekende. Een dag later, serieus nog niet eens 24 uur, had hij een ander. Ik was er kapot van en hij negeerde me totaal. Ik voelde me zo gebruikt…
Op een gegeven moment was ik het zat dus stapte ik volle moed naar hem toe en toen schold ie me keihard uit. Hij loog over alles wat er tussen ons was gebeurd en hij ontkende ook alles. Iedereen geloofde hem, want hij is ‘de populaire jongen van de school’. Ik heb hem toen laten gaan, moet moeite en het duurde ongeveer 1,5 jaar voordat ik over hem heen was. Daarna kreeg ik iets met een vriend van hem, hem noem ik even R. R en T waren niet heel erg bevriend maar het was duidelijk dat R mij echt heel erg leuk vond. Ik heb het geprobeerd met hem, maar het was het gewoon niet voor mij. Nadat dat uitging, bleef hij maar contact zoeken met mij en vragen of we ‘friend with benefits’ wilde worden. Ik zei nee en hij werd boos, want daarvoor hadden we al wel wat gedaan op feestjes enzo. Blijkbaar was ik hierin onduidelijk maar ik zag het niet zo. Hij bleef me leuk vinden en me appen enzo, maar ik toonde geen interesse meer in hem.
Intussen dat R de hele tijd bleef appen, begon T weer te praten. Ik was natuurlijk helemaal blij omdat ik nogsteeds een zwak voor hem had/heb. Ik was hem nog lang niet vergeten en hij begon ook weer te praten zoals hij deed toen we bezig waren en een relatie hadden (heel lief dus). Ik was weer verkocht en begon hem opnieuw leuk te vinden. We spraken stiekem af bij hem thuis, zonder dat zijn vrienden, inclusief R het wisten. We spraken echt vaak af en hebben ook bijna sex gehad enzo. Maar ik wilde met opzet niet verder gaan omdat ik het gevoel had dat hij niet helemaal eerlijk was. Ik wilde weten hoe het zat, omdat ik echt keiverliefd was op hem. Ik heb het toen aan hem gevraagd en toen ging hij heel raar doen. Later, zei hij via app dat het niets ging worden tussen ons. Ik was er kapot van en heb ook bijna in een depressie gezeten.
Een maand later hadden we een feestje, ik was aardig dronken en heb toen dus met een andere jongen gezoend. (T en R waren ook op dat feestje, maar ik had geen contact meer met beide, zij negeerden mij en ontliepen me). Toen ik na het feestje thuis kwam, begonnen ze beide op hetzelfde moment tegen me uit te vallen over wat voor een slet ik wel niet was en dat ik moest ophouden met stoer doen. ‘ik heb zoveel spijt wat ik voor jou heb gedaan en doe nooit meer moeite voor je.’ Dat zeiden ze.
Ik zal een stukje letterlijk typen van wat T zei:
T: wtf doe je allemaal met … Gedraag je, echt stoer.
ik: wat doe ik verkeerd? Bemoei je er niet mee want je geeft niks om mij
T: klopt. Niet om jou. Wel om …
ik: Waarom doe je dan zo? Kom het dan uitpraten??
T: hahaha, opkankeren. geen moeite voor jou
Van R snap ik het wel een beetje, omdat hij die ene jongen kende, volgensmij is het puur uit jaloezie dat hij zo deed. Van T snap ik het echt gewoon niet, want ik dacht echt dat hij niks voor me voelde en dat ie schijt aan me had.
Nu is het een maand later en ik zit nu school is begonnen bij T in de klas. Hij zit me voortdurend stiekem aan te kijken, en wanneer ik kijk, kijkt hij weg. Ik snap er niks van. Hij negeert en ontloopt me ook volkomen, het enige wat hij doet is mij dus aankijken. Ook zit ie tegen mijn vriendin waarbij ik in de klas naast zit, de hele tijd haar aandacht te trekken terwijl hij dan naar mij zit te kijken. Ik wil hem graag vragen waarom hij dit doet, want ik zit er nogsteeds heel erg mee met wat hij destijds allemaal heeft gezegd. Ik hou nog van hem, maar ik kan hem écht niet pijlen.
Denken jullie dat ik het aan hem zou moeten vragen wat hij denkt enzo? Ik weet echt niet goed wat ik moet doen want het komt voor mij over dat als ik tegen hem ga praten, dat ik zwakte toon omdat ik wil weten hoe het zit.
Meiden please help me, want ik kom hier niet alleen uit…
kusjes
Hoe moeilijk het ook is om ze te vergeten, zul je het toch moeten proberen… Ik weet hoe moeilijk dat is, maar ze behandelen je als stront.