hee meiden, ik moet dit eventjes van me afschrijven.
ik ben een meisje van 20, en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb het gevoel dat ik nooit voor iemand goed genoeg ben zoals ik ben. Ik heb 1 zus en zij doet volgens mijn ouders altijd alles perfect en doet nooit wat fout. Ik kan chagrijnig zijn als ik thuis ben maar vaak heb ik ook gewoon geen zin om alles te gaan vertellen wat ik die dag gedaan heb en ben ik gewoon moe en wil ik het liefst eigenlijk even met rust gelaten worden. Mijn zus is juist iemand die 2 uur achter elkaar een verhaal kan vertellen. Ook heb ik een broer die altijd heel stil is en eigenlijk altijd op zijn kamer zit. Nu heb ik dus heel erg vaak ruzie met bv mijn zus, mijn ouders kiezen altijd haar kant. Ik heb het gevoel dat ze willen dat ik word zoals haar, maar zo ben ik gewoon niet? ik weet niet wat ik moet ik heb al zo vaak huilend op mijn kamer gezeten omdat ik weer iets fout had gedaan.
Ook heb ik nog altijd jongens leuk gevonden die dan weer iets aan me niet goed vonden… Nu vind ik iemand leuk en hij mij maar ik heb het gevoel (omdat het pas het begin is hiervan) dat hij elk moment kan zeggen dat hij niks meer wilt, zoals dit altijd nog gebeurt is. In het begin vinden deze jongens me altijd heel leuk en heb ik ook het gevoel dat zij mij nog leuker vinden dan ik hen. maar op begeven moment slaat dit om en gaat het helemaal mis en ben ik ALTIJD degene die gekwetst word.
ik heb gewoon altijd het gevoel dat ik niet goed genoeg ben voor iedereen en ik kan er ook eigenlijk met niemand echt over praten omdat niemand precies voelt hoe ik me voel en snapt hoe ik me voel…
Sorry voor dit lange verhaal ik wou het gewoon graag kwijt… Is er iemand die zich het zelfde voelt als mij? Alsof ik altijd voor iedereen moet veranderen en niet mezelf mag zijn omdat dit niet goed genoeg is.