Hallo meiden,
Graag wil ik hier mijn verhaal kwijt. Jullie zien mij vast vaak op het forum en weten waarschijnlijk ook dat ik een vriend heb. Ik hou veel van hem, hij is goed voor mij, koop dingen voor mij, zegt lieve woordjes etc… zoals elke vriend. Alleen hij heeft ook een donkere kant. Deze heb ik vaak gezien, maar niet zo erg als vandaag.
Mijn vriend heeft een kort lontje. Ik ken hem nu 6 maanden en ik kwam hier al gauw achter. Zijn humeur kan in 1x veranderen. Het ene moment is hij een lieve, zorgzame vriend, en het andere moment is hij een agressieve jongen die me uitscheldt en uitmaakt voor vanalles en nog wat. De meest kleine dingen kunnen hem boos maken. Een voorbeeld is als ik hem bijv. laat wachten. Soms spreken we ergens af en ben ik wel eens 5 tot 10 minuutjes later, omdat ik bijv. de bus heb gemist. Hij kan hier ontzettend kwaad om worden, ook al is het niet eens mijn schuld dat ik te laat ben. Hij noemt me dan ‘bitch’ en nog veel meer kwetsende dingen. Na ongeveer 10 minuutjes is hij afgekoeld en is hij weer het lieve vriendje… dan zegt hij ook sorry en dat hij van me houdt etc. Ik ben iemand die niet zomaar mensen over me heen laat lopen, vooral niet een jongen. In het begin sprak ik hem dan ook hier op aan hoe hij tegen me deed, en deed ik boos terug. Al snel kwam ik erachter dat dat helemaal geen zin heeft, en dat het hem juist nog bozer maakt. Soms ben ik bang dat hij zó boos wordt… dat hij mij in elkaar gaat slaan of iets. Het lijkt wel alsof hij helemaal zichzelf niet meer is. Soms slaat hij me zelfs (lichte vuisten op mijn arm) etc… het boeit hem dan niet of ik een meisje ben of zijn vriendin ben etc. Ik ben niet echt bang voor hem, maar ik bescherm mezelf meer tegen zijn kwetsende woorden en woede. Ik moet bijv. altijd oppassen of het huis schoon is, of dat ik niet te laat kom, of dat ik altijd met respect tegen hem praat anders krijgt hij weer een woede uitbarsting, dit is vaker gebeurd. Maar zoals ik eerder ook al zei, voor de rest is hij een hartstikke lieve jongen alleen dit zit mij dwars.
Een ander voorbeeld is dus vandaag… we zouden boodschappen gaan doen. Ik was alleen de sleutels kwijt, zonder sleutels konden we de deur niet op slot draaien. Ik ben degene die de sleutels altijd bewaart dus ik kreeg ook meteen de schuld van dat ik de sleutels had kwijtgeraakt (terwijl ik ze nooit eerder ben kwijtgeraakt). Meneer kreeg weer een woedeaanval, noemde me bitch, hoer, alles wat je maar kunt bedenken. Toen is hij in zijn eentje boodschappen gaan doen, zonder mij. Ik ben toen de sleutels gaan zoeken en ze zaten gewoon in mijn jaszak… stom van mij maar ik vond dat hij best even had kunnen wachten tot ik de sleutels vond en dan konden we samen gaan. Toen hij terug kwam van boodschappen doen vertelde ik hem dat ik de sleutels had gevonden en dat ze gewoon in mijn jaszak zaten. Toen zei hij je bent dom, je past niet goed op onze spullen, je bent een bitch hoer etc. Normaal hou ik mijn mond om verdere problemen te voorkomen, maar deze keer begon ik zelf ook te koken van binnen dat ik ook een aantal dingen tegen hem heb lopen zeggen. Dit lokte uit tot een enorme ruzie, zo erg dat hij spullen naar mij is begonnen te gooien en dat we in een vechtpartij belandden. Hij heeft mij een aantal keren geslagen en geschopt en ik heb hem eens flink uitgehaald met mijn nagels, tot aan bloeden toe. Hij zei toen dat hij me kan vermoorden met één vuist van hem (hij is best sterk en gespierd). Uiteindelijk ben ik naar buiten gelopen, bang dat hij me in elkaar zou slaan en een blauw oog zou geven. Buiten kwam ik een beetje tot rust, na ong. een half uur ben ik weer naar binnen gegaan (het was ook nog eens koud). Daarna hebben we de hele avond niets meer tegen elkaar gezegd.
En nu zit ik dit hier te typen omdat ik echt niet meer weet wat ik moet doen. Ik wist al dat hij iemand is die ongeduldig is en een kort lontje heeft, maar wat ik vandaag heb meegemaakt was echt voor het eerst in de 6 maanden dat ik hem ken. Ik heb meerdere vriendjes gehad in het verleden, en nooit heeft iemand mij zo respectloos behandeld. Ik weet me geen raad meer. Moet ik bij hem weg? Moet ik blijven? Moet ik hulp gaan zoeken voor hem? Ik weet dat hij morgen weer de oude zal zijn, de lieve jongen die ik ken. Maar hoe lang kan dit nog doorgaan? Lieve meiden ik hoop dat jullie advies voor mij hebben. Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.