Oke, sinds vorige week heb ik het gedate met een jongen afgekapt.
Het ging voor mij allemaal te snel omdat ik hem nauwelijks kende. Namelijk nadat ik hem 2x face-to-face had gesproken, kwam hij al bij mij thuis langs.
Ook waren er meerdere redenen. Ik was nog niet helemaal over iemand heen dat ik me vollop daarop kon concentreren. Ook vond ik hem toch iets te zelfverzekerd, eigenlijk gewoon gladjes. Hij veel contact met meisjes, echt veel waardoor het vertrouwen ook in hem een beetje beschaamd is. Verder heb ik altijd goede gesprekken met hem gehad en nog steeds hebben. Qua innerlijk lijken we echt veel op elkaar, we denken hetzelfde en de interesses compenseren elkaar.
In ieder geval ik had gezegd dat ik hem niet op deze manier beter wilde leren kennen, maar wel als vrienden. Nou goed, vond hij onzettend jammer maar hij respecteerde het wel. Ik heb dagelijks contact met hem, gewoon als vrienden. De gesprekken die ik met hem heb zijn telkens weer geweldig. Ik kan gewoon gruwelijk met hem lachen.
Omdat ik zo goed met hem kan praten verteld hij mij ook echt alles. Dus ook over zijn liefdesleven. Zondagavond vertelde hij dat hij een leuk meisje had ontmoet, en die zag hij opzich wel zitten. Ik vond het niet leuk om te horen en werd best wel jarloers. Vanzelfsprekend hield ik het voor mezelf, wat zou hij wel niet moeten denken…
Ik ben bang dat ik toch echt gevoelens voor hem heb, anders zou ik niet jarloers zijn. Of is het meer van dat hij in een korte tijd iemand anders wel ziet zitten en dat ik nog bij zinnen moet komen dat hij ook maar vrijgezel is?
Wat denken jullie erover?