Gelovige ouders

Hai,

ik ben nu ongeveer een maand in contact met een hele leuke jongen. we hebben al een aantal afspraakjes gehad enzo, en ik denk dat het niet lang duurt voordat we officieel wat gaan hebben. Nu heeft hij gezegd dat zijn ouders gereformeerd zijn. Ik zelf ben helemaal niet gelovig, ga nooit naar de kerk, hecht er geen waarde aan etc. Maar laatst hoorde ik van een vriendin dat zijn ex mee moest naar de kerk. Of nouja, niet moest maar dat zou erg op prijs worden gesteld ofzo. Ik heb daar echt totaal geen zin in, en de jongen zegt zelf niet echt met het geloof bezig te zijn. Is het heel normaal dat gelovige ouders willen dat de vriendin van hun zoon mee gaat naar de kerk? Ik wil niet een slecht beeld geven aan die ouders door niet mee te gaan, dus als ze het vragen zal ik ook wel mee gaan, maar ik vind het raar dat er om zoiets wordt gevraagd. Of ben ik nu de enige? En wat zou ik het beste kunnen doen als ze vragen of ik mee ga?
ik hoop dat jullie advies hebben over hoe ik er het beste mee om kan gaan, want ik vind het toch wel veel spannender om nu zn ouders te ontmoeten ofzo, ik kijk er zelfs een beetje tegen op denk ik, wat natuurlijk niet zou moeten.

er zullen hier vast al wel topics over zijn, maar ze zijn oud en ik vond dit even handiger…

als het een lieve jongen is, moet je je echt niet gaan tegenhouden door zijn ouders die gelovig zijn
Geloof me, zo erg zijn ze niet, hebben soms alleen een iets andere kijk op dingen

en zo erg is het niet om af een toe eens mee te gaan naar de kerk, gewoon uit respect
maar dan moet hij natuurlijk wel wat terug doen, dingen die voor jou belangrijk zijn

oja je moet er wel rekening mee houden dat hun dingen niet mogen die voor ons heel normaal (kunnen) zijn
zoals geen seks voor het huwelijk, geen voorbehoedsmiddelen (voor als het heeeeel serieus wordt:P) en bijv zaterdag om 24:00 thuis zijn

en altijd een rok dragen

Ik ken ook iemand waarvan d’r ouders gereformeerd zijn maar die hebben nooit aan haar vriendjes gevraagt of die mee naar de kerk willen. Maar ik denk dat dat misschien ook wel aan de ouder ligt hoe die erover denken. Als ze vragen of je mee wilt en je wilt niet zou ik dat gewoon zeggen.

Ik vind dat het er aan ligt of je vriendje ook nog naar de kerk gaat. Je zegt zelf dat hij er niet meer mee bezig is, dus als hij dan niet gaat hoef jij uiteraard ook niet. Maar als hij wel elke zondag gaat, ja, dan is het misschien wel beleefd om een keer mee te gaan als ze dat vragen. En als die ouders een beetje geschikt zijn, kan je dan na de kerkdienst erover hebben hoe je erover denkt en dat dit voor jou eigenlijk wel eenmalig was. Ofzo.

hahaha aaah, kijk daar ben ik het dus bijvoorbeeld totaal niet mee eens;p. nouja, zaterdag om 24:00 thuis zijn is het nooit, want hij gaat zowat elk weekend uit tot minimaal half 3 snachts. dus ik hoop dat zijn ouders hem het geloof niet opleggen.

mijn ouders vinden het ook fijn als het vriendje van mn zusje van zaterdag op zondag blijft slapen, en dan gewoon mee gaat naar de kerk? zo vreselijk is het ook weer niet hoor.

Ik zou ook indd als zij dat vragen een keertje meegaan en dan zeggen dat je dit niet altijd wilt :stuck_out_tongue:

Het ligt er ook aan hoe streng ze gereformeerd zijn. Niet alle gelovigen zijn het zelfde, je kan ze niet over 1 kam scheren (ik geloof zelf ook). Want je hebt inderdaad de ouders die willen dat je een rok draagt etc, maar in mijn ‘gelovigen-kring’ is dat helemaal niet het geval. Het is meer dat de ouders willen weten of jij wel echt voor hem gaat, dat je respect voor hem en zijn ouders toont :wink:

Mijn oude buren zijn érg gereformeerd, maar dat meisje draagt in het weekend gewoon een broek :'3.
En die voorbehoedsmiddelen is bij katholiek toch?

Ja, en alleen bij streng katholieken :wink:
Je hebt natuurlijk ook mensen die niet katholiek zijn die zo denken. Maar de hoofdlijn is wel de strenge katholieken.

mm, nou ik bereid me er wel even goed op voor haha. misschien zijn zn ouders wel streng gereformeerd, maar hij volgens mij niet zo heel erg. ik laat het wel allemaal op me afkomen.
bedankt!

mijn ouders zijn heel gelovig maar ze vinden het niet nodig dat mijn vriend en de man van mijn zus mee gaat naar de kerk

ik denk dat het ligt aan hoe ‘zwaar’ ze gelovig zijn. maar als het echt een leuke jongen is zou ik er gewoon voor gaan. over dat soort dingen valt te praten, je hebt immers verkering met hém niet met zijn ouders, en hij zegt dus er niet zoveel mee bezig te zijn. en jij bent niet gelovig en nergens toe verplicht.

Ik zou je er niet door laten tegenhouden, maar ook zeker niet door laten veranderen :grin:.

^ was ik ook totaal niet van plan!
ik respecteer ieder geloof, maar hoef er zelf niks mee te maken te hebben.

Als jij rekening houdt met hun.
houden zij ook rekening met jou.
je moet gewoon vertellen ALS jullie wat krijgen; wat je wel doet etc en niet doet.
zo kennen ze jou ook goed zeg maar.
dat zij gelovig zijn betekend niet dat jij ook gelovig moet zijn:)

Ik zou het gewoon eerlijk zeggen dat je hun geloof respecteert maar dat je zelf niet gelovig bent opgevoed. Ze zullen het wel begrijpen, want er zijn steeds minder gelovige jongeren.