Geloven interview

Lifestyle
#1

Het iedereen,

Op dit moment ben ik bezig met het maken van een tijdschrift. Ik ga een artikel schrijven over mensen die zelf ongelovig opgegroeid zijn en zelf een religie hebben gekozen en die zijn gaan aanhangen.

Zelf ben ik ongelovig opgevoed en ben ik nu boeddhisten, niet echt gelovig dus, maar wel een bewust keuze.

Ik ben benieuwd naar hoe mensen tot hun besluit zijn gekomen, wat ze mooi vinden aan het geloof en hoe het geloof vorm aan hun leven geeft.

Ben jij of ken jij zoiemand.

Laat het me dan weten =D

Liefs,
polly

#2

Ik ben ongelovig opgevoed en ben nog steeds ongelovig. Ik geloof in mezelf. Ik geloof wel dingen maar niet echt als in een god zegmaar.

Boeddhisme vind ik wel iets moois trouwens.

#3

Heb een klasgenoot die nooit gelovig was maar na haar eetprobleem het Christendom is ingegaan.

Ander oud klasgenoot was ongelovig maar voor haar vriend Christen geworden. Ook om te kunnen vrijen, want ze trouwden na 1,5 jaar. Nu helaasch weer gescheiden.

En een vrouw hier verderop is moslima geworden. Nederlandse vrouw.
Volgens mij omdat ze een Turkse man heeft gevonden.

#4

dit

#5

Ik ben niet gelovig, ik geloof niet in god. Ik geloof dan wel weer in hemel en hel.

#6

Ik ben zo’n iemand!!

#7

Ik ben niet gelovig maar wel denk ik dat er iets is ofzo maar geen idee wat.
Ik geloof ook niet in die lulkoek van god want voor mij is het gewoon net zo iets als in sinterklaas geloven.
Niemand heeft bewezen dat god bestaat en niemand heeft bewezen dat hij niet bestaat.
Pas als er bewijs is voor 1 van de 2 dan geloof ik daar in.

#8

Ik was in eerste instantie ook niet gelovig, maar God heeft mij in mijn wanhoop bewezen dat Hij leeft en bestaat. Op dat moment heb ik de keuze gemaakt om voor God te leven. En na 4 jaar is het nog steeds de beste keuze die ik ooit heb gemaakt! Het is echt bemoedigend om zo’n persoonlijke relatie met God te hebben.

Ik geloof in God niet omdat ik Hem zie, maar omdat ik Hem voel :wink:

#9

Mijn studieloopbaanbegeleidster (SLB’er) is tot de islam bekeerd en loopt nu al een aantal jaar met een hoofddoek. Ze was eerst gewoon Nederlandse, volgens mij niet echt gelovig, totdat ze haar man ontmoette. Ze heeft haar naam verandert naar iets wat meer een ‘normale’ naam is in de islam, ze had eerst een echte Nederlandse naam.
Haar moeder vond het wel heel erg en werd altijd heel boos op haar als ze haar met een hoofddoek op zag en wilde dan niet meer met haar praten en zo…

Maar ja, dat is maar iemand die ik ken. Ik geloof zelf eigenlijk niet echt in iets, ben wel katholiek opgevoed met dopen, vormsel en communie, iets wat ik nu echt zwaar tijdverspilling en debiel vind, maar goed. Zolang ik nu niet meer elke Kerstmis, Pasen en weet ik het naar de kerk hoef met mijn ouders, vind ik het prima.