geen vriendinnen

Lifestyle
#1

hi, hier stond eerst iets anders maar vond het zonde om een nieuw topic aan te maken :cold_sweat:

ik heb dus sinds ik van mijn oude school afgegaan ben geen vriendinnen meer, en ik ben deze week in een nieuwe klas begonnen(examenjaar). maar ik ben dus verschrikkelijk onzeker als ik niemand ‘bij me heb’. Ik zou heel graag vriendinnen met de wat meer ‘zelfverzekerd’ meiden willen worden, maar vind het zo lastig om op iemand af te stappen, want wat zeg je dan?

ik kom zelf op het moment dus erg verlegen over, terwijl dit best meevalt als ik eenmaal mijn plaats heb gevonden. ik probeer afentoe te reageren op iemand als ze iets niet weten met het werk ofzo, maar de meeste hebben al hun vaste groepje en ik val overal buiten


hoe kan ik dus het beste iemand benaderen? en zorgen dat ik ook echt vriendinnen word met iemand(kun je niet echt afdwingen natuurlijk, maar dat het niet bij 1 gesprekje van 5 min blijft).

ik vind het zo lastig om ineens met meiden te gaan praten die al met ze 2’en in gesprek zijn
 terwijl je ze helemaal niet zo goed kent.

#2

iemand? :flushed:

#3

Hier heb ik ook heel lang last van gehad, en soms nog steeds wel eens. Maar ook al lijkt het misschien raar, toch bij een groepje gaan zitten. Hoe vaker je bij ze gaat zitten hoe meer je erbij gaat horen, ook al praat je nog niet eens zo veel met ze. Stel bijvoorbeeld gewoon wat standaard vragen over school of hoe hun vakantie is geweest etc. Komt vast wel goed!

#4

ja, zou zo graag minder verlegen willen worden

maar ik wil niet dat meisje zijn die elk uur alleen zit, en eigenlijk gewoon zoveel mogelijk contacten leggen


maar als ik dus naast iemand zou gaan zitten, hoe zou ik dan een gesprek moeten beginnen? want zomaar 'WAT ZIJN JE HOBBIES?" vind ik ook een beetje mjah :cold_sweat:

en ik ben er echt gewoon bang voor dat ik straks nergens meer bij kan, omdat er allerlei groepjes zijn

#5

ik heb even de beginpost veranderd, alsnog lang verhaal sorry :cold_sweat:

#6

Heb ik ook niet, wat maakt het uit, zijn ze het waard om bij te zitten als ze geen interesse in jou tonen? noopeee
Al snap ik heel goed dat je wat gezelligheid om je heen wilt.

#7

Ik zou inderdaad gewoon bij anderen zitten, ik snap je wel, iedereen heeft vast al vaste groepjes en is gewend aan elkaar, maar ik denk niet dat ze het erg zouden vinden als je erbij zou komen. Misschien zouden ze het zelfs leuker vinden, gewoon doen. Hoe vaker je er zit, hoe meer je erbij hoort inderdaad.

En misschien zou je complimentjes kunnen geven (om aardiger over te komen), alleen niet te vaak en bij iedereen, dat zou namelijk best slijmerig overkomen. En waarschijnlijk volgt de rest van het gesprek dan wel. Je moet natuurlijk ook niet random naar iemand lopen en meteen zeggen van “hey, jij hebt leuk haar”, dat zou ook raar overkomen.

Komt goed, succes! :grinning:

#8

Hou in je achterhoofd dat heel veel mensen (ik onder andere ook) het heel fijn vinden om nieuwe mensen te leren kennen en nieuwe vrienden te maken, ook al hebben ze al hun vaste groepje. Je kunt dus echt wel proberen op iemand af te stappen en een praatje te slaan. Het klinkt natuurlijk makkelijker dan het is. Ik ben zelf ook een verlegen type en vind het niet makkelijk om zomaar met mensen te gaan praten. Maar je moet er een beetje een gewoonte van maken. Als je telkens opnieuw stil en teruggetrokken blijft, ‘oefen’ je nooit je sociale technieken en is het ook moeilijker om deftige gesprekken te gaan voeren met mensen.

Probeer er dus een beetje een gewoonte van te maken om mensen aan te spreken. Vind je iets niet in de winkel, vraag aan iemand anders of zij het misschien weten staan.
Als je staat te wachten op de bus kun je aan iemand vragen hoe laat het is, of de bus al is langsgeweest en of die persoon dezelfde bus moet nemen als jij.

Het zijn allemaal heel kleine dingetjes, maar als je op zo’n momenten je sociale skills wat oefent, is het makkelijker om ook op andere momenten gesprekjes te beginnen. In het begin lijkt het echt alsof je aan het ‘faken bent dat je sociaal bent’, maar het gaat al gauw natuurlijker voelen. En op den duur gaan mensen je ook zien als een sociaal persoon en makkelijker gesprekken met je voeren.

Klinkt misschien idioot allemaal. Ik ben dit nu voor mezelf een beetje aan het proberen. Ik heb voor mezelf de uitdaging om elke dag drie mensen aan te spreken , die ik normaal nooit gesproken zou hebben. En ik moet zeggen dat ik er zelfverzekerder door word en ik het ook makkelijker heb om goede gesprekken te gaan voeren op belangrijkere momenten.
Je kunt het proberen.

Oh, als je je wilt integreren in een groep is het misschien fijn om eerst 1 iemand van die beter te leren kennen. Als die persoon je dan wat gaat voorstellen aan de rest van de groep, heb ik het gevoel dat je makkelijker geaccepteerd wordt, omdat je binnen bent gebracht door 1 van de leden :slightly_smiling_face:

(Oh, dit bericht is lang, sorry!)

#9

Dit heeft mij ook erg geholpen! Dankje coor het posten :flushed:

Wat fluweel zegt is wel waar, ik probeer ook elke keer dat ik naar de stad ga of even boodschappen doe iets te vragen als ik iets niet kam vinden, maar eigenlijk moet ik random dingen gaan vragen inderdaad :flushed: ik ben hierdoor ook erg vooruit gegaan!

#10

aanspreken is voor mij niet zo’n probleem meer, maar meer wat ik dan moet zeggen


aangezien ik bij de meesten maar 50 minuten zit, en dan is er ook nog les


#11

wauw dankje :grinning:
ik heb opzich geen probleem met mensen aanspreken, maar als ik dan echt een gesprek wil beginnen wet ik niet waarmee ik moet beginnen. ook in een gesprek mengen vind ik moeilijk

#12

Zijn er meiden of groepjes waar je mee kan lunchen in de pauze? Ga af op je gevoel en vraag of je bij hen mag zitten.

#13

ja geprobeerd, maar ik zit er dan echt bij zonder een woord te zeggen

en ik wil juist spontaner zijn, en praten maar ik durf haast niet.
snap er niks van

#14

Ik denk toch dat het een kwestie van mee kletsen moet worden. Of je bent toch niet zo spontaan als je dacht, of je vindt het prettig om eerst de kat uit de boom te kijken. Komt vanzelf wel.

#15

^uhm tjah.
ik heb zegmaar last van social anxiety(ik weet niet hoe dit in het nederlands heet) en ik ben zo bang dat ze me raar en niet leuk vinden.

als er ook maar iemand lacht denk ik dat het meteen om mij gaat.
en het is kut, maar ik wil mijn jaar niet weer verkloten, ik wil erop de een of andere manier overheen stappen

#16

Dit dus. Ik ben ook redelijk verlegen maar debk er altijd aan dat anderen niet anders zijn dan jij. Ga er gewoon voor n als een gesprek stilvalt begin dan gewoon te praten over huiswerk, de vakantie, toetsen. Helpt altijd.

#17

zo herkenbaar!
ik heb precies hetzelfde!
ik zat ook altijd alleen totdat er groepjes werden gemaakt en ik en een meisje overbleven.
toen zei ik zullen we gelijk maar samen blijven zitten?
sinds toen ga ik altijd naast degene zitten die ook alleen zit.
dan beetje praten over ‘‘standaard’’ onderwerpen, misschien grapjes maken kijken of jullie dezelfde humor hebben.
met groepjes proberen om in contact te komen met 1 persoon van die groep.
misschien tijdens gym want dan zit je soms gesplitst (?)
dit klinkt miss raar maar soms letten docenten er ook op, die zetten je soms express naast iemand anders waarvan ze denken dat dat wel goed gaat en waarmee je vrienden mee kunt worden.
je kunt me altijd noten!
xx

#18

Ik heb goede ervaringen met gewoon eruit flappen tegen iemand dat je je een beetje alleen voelt en normaal niet zo verlegen bent. Vaak ging die persoon me dan aanhalen en voorstellen aan de rest waardoor het allemaal uiteindelijk vanzelf ging.

#19

Ik heb dit ook zo’n beetje en ik wil eigenlijk niet weer een jaar verpesten, maar ik weet echt niet hoe ik in contact moet raken met mensen :hammer: