hai, ik weet niet zo goed hoe ik dit topic moet starten. Het knaagt al een tijd aan me en hoe hard ik het ook probeer, ik kan het niet loslaten.
Ik ga naar de vierde (15) en heb geen vrienden/ vriendinnen. Wel gewoon mensen waarmee ik omga, maar ik denk dat je dat zelf wel verder in kan vullen. Op de basisschool had ik vanaf groep 1 een vriendin, die vriendschap was blijven hangen als iemand anders niet gemanipuleerd had ( groep 
. Ik had kunnen vergeven, maar ik dacht nieuwe school, nieuwe kansen.
In de eerste stapte er meteen al een meisje op me af, Gabie. Samen met Gabie hadden we een grote groep meiden van 11 personen ofzo. Maar, zoals alle meisjes blijkbaar altijd moeten hebben, hebben al die meisjes een 'BFF" nodig. Zelf HAAAAT ik dit concept en ben ik zelf iemand van hoe meer ziel, hoe meer vreugd, zolang je het maar leuk kan hebben. Voor Gabie was ik genoeg als haar BFF er niet was natuurlijk, en werd ik aan het lijntje gehouden.
Nou goed, tweede klas, er bleven maar 4 meisjes van onze groep over, Ik, Gabie en 2 anderen. Nu zoân beetje iedereen gescheiden was van hun âBFFâ hoopte ik dat we het met zn 4âen leuk konden hebben, en ik Gabie in een ander daglicht kon zien. In het begin claimde ze me van alle kanten, vroeg bij ELK vak of ik naast haar wilde zitten, samen gymen (wat ik zelf nogal kinderachtig vind aangezien je dat deed in groep 3)) maar nadat meteen een week later zei (gewoon netjes weetje niet zoân bitchfight, gewoon een normaak gesprek) dat ik niet zo van dat kleffe gedoe samen was, maar het wel leuk vond om gewoon af en toe naast haar te zitten, na school gaan winkelen etc etc. was ik niet meer interessant voor haar. Ze gaf haar BFF de schuld dat die BFF het contact verwaterde, terwijl ze dat zelf ook deed.
Ze begon met vriendin 3. vriendin 3 is tot de dag van nu haar âBFFâ. In jaar 2 ben ik vaak beschuldigd van dingen waar ik niks mee te maken had: o.a. haar catfishen. Die hele dag heeft ze niets tegen me gezegd tot het einde van de dag, toen ik niks meer te zeggen had tegen haar, toen bood ze haar excuses aan, maar die accepteerde ik niet en ben gwn lekker vakantie gaan vieren.
In jaar 3 kwam er nog iemand in de klas, waar ik het ontzettend goed mee kon vinden, Gabie was ontzettend jaloers op die band met haar, want zij had die niet. Helaas is ze blijven zitten en zit ik volgend jaar niet meer in de klas met haar.
Maar nu klapt het wel, ik doe gewoon normaal tegen mij drie âvriendinnenâ, tegen mijn ouders noem ik ze altijd kennissen, terwijl ik zou wensen dat het anders was. Ik heb behoefte aan een vriendschap, ik voel me soms ontzettend eenzaam, probeer in iedereen het beste te zien, en zelfs opzoek naar nieuwe vrienden. Het is niet zo dat ik zelfmoordneigingen heb ofzo, want ik heb het ontzettend goed thuis, heb lieve ouders en familie. Ik zou alleen zo graag een vriend of vriendin willen, maar weet ookwel dat vriendschappen niet in een nacht aangroeien
Dankje als je dit helemaal hebt kunnen lezen, ik verwacht geen begrip, of een luisterend oor, maar moest dit gewoon echt kwijt
xoxo
) vorig jaar was er ook veel gebeurd qua vriendschap dus ik sta er nu in mijn uppie voor. Miss kan je beter aan jezelf werken of iets nieuws doen waarbij je veel mensen tegenkomt (zoals sporten ) helaas is het nu vakantie dus ik denk niet dat sportverenigingen op zijn. Als ik jou was zou ik niet zoveel stressen en gwn kijken wat havo 4 brengt