Geen contact met een van je ouders

Lifestyle
#1

Hallo meiden,
ik vraag me af of er hier meer mensen zijn die geen contact hebben met een van hun ouders.
Ik heb geen contact met mijn vader. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of 8 was. Toen mijn vader weg was gegaan, had hij binnen een paar maanden al een nieuwe vrouw + gezin. Ik ben hem toen langzaam kwijtgeraakt als vaderfiguur, ik paste niet bij het gezin en hij deed er geen moeite voor.
Ik heb hem voor het laatst gezien tijdens mijn diploma-uitreiking, dat was in 2010. Het laatste contact kwam van mij, een smsje met oud en nieuw 2010/2011. Ik heb dus niks gehoord met mijn verjaardag en oud en nieuw. Ik weet dat het beter is zo, dat we nooit een goede band krijgen maar dit heeft me wel pijn gedaan.

Nou, ik ben benieuwd naar jullie verhaal!

#2

Ik hbe geen contact met mijn moeder.

#3

Ik werd geboren en toen woonde ik bij mijn moeder ik ging naar mijn vader in de weekenden. Ik was 2/3 toen mijn moeder een nieuwe vriend kreeg, maar moeder is nooit een moederfiguur geweest, en ze deed me weg toen ik 6 was naar mijn vader. Sindsdien nooit meer iets gehoord. En ohja ze heeft 2 kinderen gekregen met die vriend en ze zijn pas getrouwd kwam ik achter…

#4

ik woon sinds eind januari bij mijn vader en zijn vrouw in huis, ik had met myn moeder en zus heel erg veel ruzie. alleen nu zie ik myn moeder, zus en kleine zusjes amber. het is niet zoals bij jou, maar ik zie en spreek ze steeds minder en weet niet hoe het verder moet:S

#5

Ja ik heb het er moeilijk mee, ik zou echt niet weten wat ik moet doen.

#6

wat moet dat erg voor je zijn zeg, bij mij was het mijn eigen keus. maar hebje nooit meer contact willen opnemen?

#7

Ja ik heb een goede band met mijn vader, dat weet ik dat het andersom is.
Ik vind het altijd zo stom (sorry voor mijn woordkeus) dat het altijd maar over moeders gaat en die dingen. Is het echt zo belangrijk dan? Denk ik dan maaja. Dat denk ik allemaal omdat het me zoveel pijn doet, gelukkig woon ik begeleid dus kan altijd praten erover als ik wil :slightly_smiling_face:

#8

jaa dat doen we soms ook nog wel, mn zus zie ik ook vaak op school. maar het ergste vind ik nog mn zusjes, zij hebben hier niks mee te maken en ik kan ze nooit zien. ze zijn vaak bij hun oppas of vader, die in een andere stad woont. dus dat maakt het heel erg lastig, heb ze nu al een maand niet gezien:(

#9

klinkt alsof je het erg moeilijk hebt (gehad) en ik begrijp dat je ontzettend boos bent op je vader. jij hebt niks met de scheiding van je ouders te maken en dat hij je moeder nietmeer wilt zien betekent niet dat hij jou ook zomaar kan “inruilen” voor nieuwe kinderen. vind dit echt heel erg. en als jij echt bang bent en weet dat hij je weer zal kwetsen dan zou ik het ook zo laten. maar alsje je er nog erg kut om voelt zouje hem misschien een brief kunnen sturen en schrijven watje voelt en datje het slecht vind wat hij heeft gedaan. dit is makkelijker dan direct contact en zo kan je nadenken over watje hem wilt vertellen.

#10

Ik heb geen contact met mijn vader, maar ik vind het niet erg.
Het was zo’n 1 jaar geleden dat ik weer contact zocht via facebook maar toen
ik hem ontmoette liep het gewoon uit de hand. Heel erg ongemakkelijk vooral
omdat ik me weer dingen herrinerde die ik weg had gestopt.
Ikzelf stopte contact met hem toen ik klein was omdat ik bang van hem werd.

#11

Ja klopt even belangrijk vind ik zelf. Maar ik ga slapen als er berichten komen reageer ik daar morgen op.

#12

ik mis ook het gevoel van veiligheid, iemand die je kan beschermen. Wat ik vooral jammer vindt is dat ik niet bij hem kan wonen. Dat was eigenijk de reden dat ik hem opzocht. Ik heb namelijk geen leuke thuissituatie(stiefvader) dus dacht ik dat mijn vader een optie was om daar te wonen en nog een leuke jeugd te hebben. Maar het is gewoon zo. En ik denk niet dat ik ooit eigenlijk kan wennen aan een vaderpersoon in mijn leven.

#13

Mijn moeder wil zelf ook scheiden, maar in dit geval mag alleen de man een scheiding aanvragen. En zij hebben samen kinderen en die zouden dan ook naar de vader moeten gaan. Maar hij moet misschien het land uit omdat zijn verblijfsvergunning is verlopen, dus dat is een leuk vooruitzicht. Dit klinkt vast heel gemeen. (’’:

#14

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 15 was. Ik heb geen contact met mijn vader meer om meerdere redenen. Hij scheld mijn moeder steeds uit, hij is aan de drank en heeft mijn leven eerder tot een hel gemaakt met zijn agressieve gedrag. Dit heb ik hem allemaal vergeven en ik heb hem dit jaar gewoon weer bezocht etc. En dan gaat het weer een tijdje goed, tot er weer wat aan de hand is en dan is het weer ruzie helaas. IK heb het nu maar opgegeven. Ik ga er ook nooit meer aan beginnen, doet teveel pijn. Er was afgelopen maand weer iets en dat vond ik zò erg. Dat was voor mij echt de druppel. Het is echt een ontzettend vervelende man. Hij betaalt geen alimentatie terwijl hij dit wettelijk verplicht is. Hij scheld mij ook uit voor vanalles en nog wat uit. Ik heb hem moeten missen op de belangrijkste momenten in mijn leven omdat hij domweg niet eens WILDE komen. En dat terwijl mijn ouders toen nog niet eens uit elkaar waren. Mijn diploma uitreiking bijvoorbeeld. en zo zijn er nog een triljoen redenen waarom hij echt geen goede vader is. ben er echt klaar mee. Als hij die rotdrank eens liet staan zou t al een stuk beter zijn… daardoor is hij koel en verbitterd en gaat hij om zich heen slaan. Maar als je hem erop aan spreekt word hij agressief. Heb maar geaccepteerd dat het altijd zo zal blijven. Ik ben gelukkiger zonder hem in mijn leven.

#15

ik moet wel. het kan wel mijn vader zijn, maar ik haat die man echt. Op een gegeven moment moet je gewoon een keuze maken. En hij blijft maar voor slechte dingen kiezen. Hij denkt alleen aan geld en drank. Ik vind het persoonlijk niet echt normaal dat als je je dochter uitnodigt om te komen eten, dat ze daar dan zelf geld voor moet betalen. :’) raar persoon. Als vader doe je dat toch gewoon voor je kind denk ik dan? Die scheiding gaf juist rust, maar maakte mijn moeders depressie wel veel erger , die helaas nog steeds niet helemaal over is. Maar nee, mis m echt niet. Maar ga jij nog wel weer ooit contact zoeken?

#16

M’n ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik 5 was zoiets? Toen kwam ik in de weekenden bij m’n zogenaamde vader, en was ik door de week gewoon bij m’n moeder. Toen ik 6 (of net 7?) was is m’n zogenaamde vader met een man naar Frankrijk verhuisd, en toen heb ik nog 1 kaartje van hem gehad met m’n verjaardag, daarna nooit meer.
Hij betaald de allimentatie niet, en dat terwijl die daar in Frankrijk een best wel redelijk betaalde baan blijkt te hebben (dus het is niet dat ie in de goot ligt en daarom niks kan betalen) kwamen we na onderzoek achter.

Soms is hij wel in Nederland, en ik kom hem dan ook wel eens tegen, maar no way dat ik met hem ga praten haha, heb daar echt geen behoefte aan, en het liefst zou ik hem echt keihard willen slaan. Bovendien denk ik ook niet dat hij me nog herkent, aangezien meneer z’n kind niet wilde opvoeden.

Ben ik boos op hem? Ja, want hij heeft m’n moeder wel behoorlijk in de problemen gesleurd. Ben ik teleurgesteld? Nee, absoluut niet. Ik heb een prima opvoeding gehad, en vind het ook prima zo alleen met m’n moeder thuis, lekker rustig en je kunt gewoon alle vrouwen problemen bespreken. (:
Wil ik ooit nog contact met hem? Nee, voor mij is het een vreemde die iets vreselijks heeft gedaan, dus waarom zou ik contact met zo iemand willen?

#17

Heel goed van je, echt waar. Wees maar trots op jezelf :slightly_smiling_face: Ik weet wat het is als je je ouders nodig hebt en ze zijn er niet. Ben blij dat het weer goed met je gaat. Soms moet je door een heel diep dal om er weer sterker uit te komen. Ik hoop echt voor je dat het zo goed blijft gaan! En mocht er iets zijn dan mag je me altijd noten hoor!

#18

^ Ja het was echt heel raar, en vooral compleet onverwacht omdat hij Frankrijk nooit een leuk land heeft gevonden? Dus ik weet niet waarom hij dan nu ineens naar Frankrijk ging verhuizen, but I guess we’ll never know…
En ja opzich vind ik het niet zo naar dat ik hem tegen kom in de zin van het maakt me nu niet zoveel meer uit zegmaar. Waar ik wel altijd bang voor ben is dat ie een of andere rare ontvoer gedachte heeft haha. En ja ik overdrijf waarschijnlijk (ben altijd bang voor zulke dingen, tot ergernis van anderen toe) maar bij hem weet je maar nooit wat ie zich in z’n hersens print.

Maar welterusten meid :grinning:

#19

Ik heb al bijna 11 jaar geen contact meer met mijn vader. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik zes was, twee jaar later heb ik ervoor gekozen om niet meer naar mijn vader te gaan. En sinds toen heb ik dus ook echt geen contact meer met hem gehad. Mijn zus zusje en broertje gaan er nog wel regelmatig heen, en ik heb wel contact met mijn stiefmoeder (dit vooral sinds ze een kindje hebben)

#20

geen contact met me vader, na scheiding was hij zegma mij proberen aant brainwashen dat mijn moeder stom was, uiteindelijk zei hij; ga maar! en ik ben nooit meer terug gekomen