we liggen in een zee
van woorden die we niet meer kunnen zeggen
van gevoelens die er niet meer zijn
als vergane delen van een schip
drijven we, naast elkaar
staren naar de grijze lucht
we liggen in een zee
zonder elkaar aan te kijken
de aanwezigheid opgemerkt
desondanks volhardend genegeerd
we liggen in een bed
elk op een eigen kussen
het is voorbij
alleen moeten wij dat nog beseffen.
