Helloo people,
tijdens het eten hebben wij onze hond meestal wel in de keuken. mijn vader vind dat irritant maar doet hem ook niet voor het eten naar achteren of zo, nee hij moet altijd tijdens het eten naar buiten toe. dat bedenkt hij dan even. wanneer onze hond onder tafel zit veranderd hij. hij is niet meer die lieve hond die we kennen, die super luistert in tegenstelling tot eerst. nee, hij word ‘vals’. hij gromt (wat hij meestal ook doet tijdens het spelen). maar als je hem onder tafel haalt, dan is het mis. hij heeft nog nooit iemand gebeten, tot vandaag.
ik haalde hem onder de tafel vandaan, rustig zitten op de grond. beetje lokken met een bord eten, overgebleven soep in dit geval. hij at, ik aaien. toen was het op, ik hem aaien, hij naslikken. toen zette ik het bord op de tafel en stond ik op. ik trok rocco, onze hond, voorzichting naar me toe. normaal wil het altijd, hij gromt maar zal nooit wat doen. dachten we. hij rukte zich los en beet me in de vinger. of het expres is weet ik niet. het deed niet pijn, maar het gaat om het idee.
het is onze tweede hond, we hebben hem sinds hij een maand of 2 was en hij is bij ons opgevoed. we hebben onze eerst hond verloren aan ouderdom, we hebben hem moeten laten inslapen terwijl ik op kamp was. mijn beste maatje. heb er nog steeds moeite mee. maar dit, ik wil niet dat Rocco vals word. hij luistert zo goed, behalve onder te tafel…