:dry: Serieus kennen jullie dit ? Kennen jullie mijn frustratie en onzekerheid ? :bored:
Ik ben heel onzeker van mezelf, zeker omdat hij het 5 weken geleden uitgemaakt heeft omdat hij niet voelde wat hij wilde voelen voor me, na 1,5 week hadden we weer contact en miste hij me toch meer dan die had verwacht en hebben we besloten om toch terug bij elkaar te gaan. Achteraf ben ik er TE MAKKELIJK weer gelijki n gestapt. Voor hem is het nu weer koek en ei en ik zit toch nog beetje op het puntje van me stoel van ja maar wat als … Hij zegt elke keer dat ik niet onzeker moet zijn want hij is blij met ons en met mij … Maar toch is er gewoon een angst … Zeker omdat hij twijfelde over zijn gevoel … maar ja ik ben verliefd dus ik nam hem direct terug toen die dat wilde want was veel te bang dat ik hem alsnog of weer kwijt zou raken als ik hem zou laten wachten
Begon vanochtend al. Ik stuurde goeiemorgen … Naar mijn vriend echt pas 2 uur later krijg ik Goedemorgen terug moet ik zeggen ik ben al een onzeker tiepje van mezelf.
daarop gereageerd en begon te appen omdat ik bezichtigingen in mijn woning had. Dus zijn zus is makelaar geweest en die wilde me graag helpen, dus ik zei echt lief van der waarop hij zei dat het inderdaad heel lief was … Dus ik zei kan niet anders ze is familie van je … Zegt die dat klopt …
Dus ik eindigde het gesprekje met de woorden “Ik hou van je ” … De HELE fucking tijd reageerd hij op elke berichtje en op dat laaaaaaaaaaatste berichtje daar zegt hij gewoon helemaal niets op !!
Als ik bij hem ben is die onwijs lief voor me, steeds kroelen, continu tegen me aan willen liggen altijd me hand willen vast houden al liggen we in bed of op de bank, kusjes geven zoenen me overall mee naar toe willen nemen als die de deur uit gaat ofzoo …
Wat denken jullie ? Maak ik me nou echt onnodig ongerust ?? Is het echt mijn onzekerheid ?
Wordt zo moe van mezelf