Hallo allemaal,
Ik heb sinds een tijdje een hele leuke vriend. Ik ben echt gek op hem, en zie hem het liefst elke dag.
Nu heb ik alleen niet altijd het idee dat dat wederzijds is…
Af en toe doet hij heel “droog”, meestal komt hij dan een paar dagen later wel met excuses en dat ik het niet verdiend had en dat hij van me houd etc. maar dat weerhoudt hem er niet van het vaker te doen?
Ook doet hij veel minder moeite dan ik doe om af te spreken, bij het begin (vlak voor de relatie) deed hij dat wel en zagen we elkaar 4/5 keer in de week. Nu is dat ong 1 keer in de week en soms 1 keer in de 2 weken… Wat ik dus echt wel weinig vind.
Ook spreken we elkaar niet zo vaak op whatsapp, er zit meestal een lange tijd tussen voor hij reageert of het is zo laat dat ik inmiddels al in slaap ben gevallen, terwijl we vroeger (we kennen elkaar al een aantal jaar) urenlange gesprekken hadden.
En omdat we elkaar niet vaak spreken weet ik soms ook niet meer wat ik moet zeggen, normaal vertelde ik ook altijd de kleine dingetjes die gebeurt waren maar als we elkaar steeds zo weinig spreken voelt het toch een soortvan vreemd om van die nutteloze dingen te vertellen.
Ik vind hem nog steeds superleuk, maar deze dingen frustreren mij heel erg.
Ik heb het al meerdere malen gezegd maar het lijkt niet aan te komen, heb ook al een aantal keren een goed gesprek erover gehad maar het heeft gewoon geen zin.
Iemand advies, please?
*sorry alvast voor spelfouten*
Een break nemen, jezelf een tijdje distantiëren om erachter te komen wat je nu eigenlijk voelt, wat je wil en of hij jou wel waard is.
Ik had bijna exact hetzelfde.
3 maand had ik met mijn ex. Voordat we wat kregen was hij veel geïnteresseerder en enthousiaster naar mij toe. Ook op whatsapp ed. In het begin wilde hij mij nog wel ‘vaak’ zien en dat kwam ook uit hemzelf…
Na een tijdje merkte ik dat ik hem vaker wilde zien als hij mij. Heb hiernaar gevraagd en hij gaf aan dat hij 1 keer in de week meer dan genoeg vond. Dit vond ik erg vervelend maar wilde hem wel de tijd geven omdat ik zo gek op hem was.
Het contact buiten die ene dag in de week om werd ook steeds minder. Hij begon geen gesprekken meer, en gaf op mij korte, droge antwoorden. Ik belde hem af en toe wel, wat dan wel leuk was maar nooit iets wat uit zichzelf kwam. 5 dagen voordat het uitging had ik hem nog aan de tel. Ik heb hem huilend verteld dat ik het heel moeilijk vond dat we zo weinig contact hadden en ik het gevoel wil hebben dat ik de hele week iemands vriendin ben, en niet maar 1 keer in de week…
Ik vroeg ook waarom hij eigenlijk nooit iets van zich liet horen en of zijn gevoel misschien minder was. Hierop zei hij dat dat niet zo was en ik me niet druk moest maken. Hij zou toen laten weten wanneer ik hem zou zien de komende week. 4 dagen wachtte ik met berichtjes sturen omdat ik vond dat het nu uit hem moest komen, hij had ook gezegd het mij te laten weten. De week vorderde en ik hoorde niks, dus ik besloot hem te bellen.
Hij wist zijn rooster al lang en was bij vrienden geweest de avonden ervoor. Maar ik kon de volgende dag wel komen, hij zou koken en we zouden samen eten ed. Ik keek er echt naar uit. De dag erna, op Sinterklaas nog wel, ging ik naar hem toe. Toen maakte hij het uit, hij zei dat hij al een aantal weken niet meer verliefd was. Ik vroeg waarom hij mij eerder zei dat zijn gevoel niet verminderd was, en dat heeft hij niet verteld omdat hij nog niet zeker was van zijn zaak ed. De klap kwam nu dus heel hard aan want had het door wat hij zei niet voelen aankomen. Achteraf ben ik denk ik wel ‘blij’ dat het over is. Ik weet niet hoelang ik het 1 keer in de week bij elkaar zijn nog zou trekken…
Ik weet niet of je hier iets aan hebt, ik moest mijn eigen verhaal eigenlijk ook even kwijt.
Ik vind het opzich niet heel raar dat op een gegeven moment ‘het nieuwe’ eraf is en dat je elkaar dan minder ziet en ook aan vrienden enzo weer eens denkt.
Mijn ervaring met mijn vriend (2 jaar en 2 maand samen) is dat hij gewoon niet zo veel initiatief toont, maar ook dat ik gewoon té graag wil en me soms gewoon nogal opdring?
Ik heb ook tegen hem gezegd dat ik vind dat hij wel eens wat meer initiatief mag tonen en ik vraag dan ook even een tijdje niks meer en laat het van hem afhangen.
Misschien ook eens zeggen en doen?
Over de kleine dingetjes, gewoon blijven vertellen toch? Is altijd leuk en het went op den duur ook wel dat je elkaar minder ziet.
Ik zag hem het eerste 3/4 jaar elke dag (op school sws) vorig schooljaar alleen in het weekend (en ik huilde dan ook als hij wegging) en nu in het weekend en ook nog eens doordeweeks en aan alles moet je ook gewoon even wennen 
Over het whatsappen trouwens, op den duur heb je elkaar toch ook niet super veel meer te vertellen? En mijn vriend doet het ook hoor, maar hij zegt wel dat hij het druk heeft en dat hij me nog wel super leuk vind.
Wow dat is echt heel lullig, zeker als je er meerdere keren naar gevraagd heb…
Ja dan is het maar het beste om iemand te zoeken die eerlijk is over gevoelens, en iemand die jou ook vaker wil zien.
Mijn vriend heeft het bestwel druk en af en toe heeft hij dat hij heel erg laat merken dat hij van me houdt, en af en toe gewoon wat droger dus ik denk dat het gevoel er nog wel is…
Iig sterkte, ik weet niet hoelang het geleden is maar je kan me altijd noten.
Hmm ja ik herken mezelf er ook zeker wel in dat ik te opdringerig kan zijn.
Ik reageer ook altijd heel heftig, als hij heel spontaans iets heel liefs zegt kan ik er dagen blij om zijn, maar als hij wat droger doet ben ik ook langer verdrietig erom/zit ik er mee.
Maar je hebt wel gelijk, het wordt wel normale en het nieuwe gaat eraf.
Hartstikke bedankt in ieder geval.