“Lights will guide you home and ignite your bones and I will try to fix you.”
http://i1198.photobucket.com/albums/aa448/jessygyllenhaal/fixyoubanner.jpg
May 9, 2012.
‘Dear diary… It’s been a while… ’
Ik kauwde op de achterkant van mijn pen, en ik staarde naar de witte pagina’s. Ken je dat? Een dagboek beginnen en het uiteindelijk vergeten om er vervolgens nooit meer in te schrijven? Tsja, dat had ik dus. Robyn Darcy. Negentien jaar, mijn hele leven al wonende in Los Angeles. En zie je… Nu wist ik al niet eens meer wat ik moest schrijven. Het was ook al laat, maar ik kon niet slapen. Ik zou morgen met Nick een weekendje naar Disney gaan. Ik zette mijn pen weer op het papier, en ik schreef weer een stukje.
‘Morgen vertrek ik voor drie dagen naar Disneyworld in Florida met Nick. Voor het eerst dat ik met hem weg ga. Ergens naar toe voor langer dan een dag. Ik kan niet wachten. Ik heb het hem nog niet verteld… Maar ik houd van hem. Echt heel veel.’
Ik wilde nog verder schrijven, maar ik ontving een smsje. Ik rolde van mijn buik op mijn rug, en ik pakte mijn telefoon van mijn nachtkastje, en ik kon het niet laten maar een griezelig grote glimlach vormde op mijn gezicht. Nick. Ik beet op mijn onderlip toen ik het berichtje opende.
Hey liefje! Heb je je spullen al ingepakt? Welterusten! Xoxo.
Ik sloot even mijn ogen, en gooide mijn benen even in de lucht. Fuck, ik was zó verliefd. Niks of niemand kon mij dit afpakken. Écht niet. Ik greep weer naar mijn mobieltje, terwijl ik langzaam zelf nog iets intypte.
Curly! Yes, helemaal klaar, settled, done. Alles heb ik. Jij ook? X
Ik plaatste mijn telefoon op mijn nachtkastje, en stapte door de kamer heen. Ik trok even mijn sloffen aan, en liep toen naar beneden waar ik even wat thee dronk met mijn ouders. Toen zette mijn moeder de tv uit, en keek me serieus aan. “Hey!” Zeiden mijn vader en ik tegelijk, toen we opeens het beeld zwart zagen worden. “Oh ja.” Zei mijn vader, en hij stond op. Net zoals mijn moeder.
“We gaan ervan uit dat je het natuurlijk allemaal wel snapt. ” Begon mijn vader, en ik fronste eventjes. “Je bent natuurlijk al een grote meid.” Oh god, als dit naar het onderwerp ging waar ik dacht dat het over ging… Dan was ik nu het liefste weggerend. Mijn vader liep op me af, en ik kreeg een kingsize doos met condooms op mijn schoot geworpen. Oh mijn god. “Pap!” Riep ik een beetje beschaamd uit, terwijl ik gewoon voelde dat mijn wangen knalrood werden. “Ben je serieus?” Mijn moeder schudde haar hoofd terwijl ze me een beetje afkeurend aankeek. “Ik heb geen zin in een baby, Robyn.” Ik trok een wenkbrauw op. “Oh, en ik wel?” Ik stond op, en schudde mijn hoofd. “Ik vind het heel lief van jullie, maar dit was echt niet nodig geweest. Ik had ze zelf al.” Oke, niet waar, maar ik moest er toch op een manier vanaf. “Trusten mam! Dag pap!” Zei ik overdreven vrolijk, en ik rende toen naar boven.
~
Ik was hier al heeeeel lang aan begonnen, dus heb aardig wat stukjes liggen (staan?) Graag zou ik wat feedback willen horen, zowel positief als negatief… en of jullie het natuurlijk leuk vinden. Enjoy! x