oke dames, een heel lang verhaal maar ik moet het even kwijt.
respect als je het helemaal gelezen hebt, ik hoop dat er wel wat mensen op reageren. don’t mind the weird details, die vallen later op zijn plek.
ik had zaterdag een feestje van een vriendin van mij. ik zou daar blijven slapen ‘‘en dan zou ik ook wel even mee helpen opruimen.’’ nou zo gezegd zo gedaan.
na het feestje hebben we alle bierflesjes en glazen opgeruimd, en ik dacht morgen poetsen we nog wat en dan is het klaar. prima.
ik was er toen niet meer helemaal bij want ik had genoeg gedronken en weet dat stukje voordat we naar bed gingen niet precies meer. we schijnen tosti’s gegeten te hebben, dat weet ik nog, en daarna richting bed gegaan. ondertussen schijn ik dus volgens die moeder een ‘‘discussie’’ met haar gehad te hebben, het ging allereerst over de koffiemelk die uit de koelkast viel toen ik hem open maakte. ze zei dat ik iets aan mijn voeten moest doen, ik zei, een beetje vaag dat moet ik toegeven, dat dat niet nodig was, zei ze nog een keer dat het wel moest. nou prima dan, ik ging naar boven om de sloffen van mijn vriendin aan te doen.
daarna heeft die moeder gezegd dat ik mijn fiets binnen moest zetten, dit was ong. om 3 uur snachts en ik was er al rond 8 uur dus mijn fiets had al die tijd al buiten gestaan dus ik zei dat dat niet nodig was, ook dit schoot weer in het verkeerde keelgat en na de 2e keer vragen heb ik toch de fiets binnen neergezet. (schijnt, dit laatste weet ik niet meer zeker)
toen zijn we gaan slapen.
de volgende dag, moesten we persé om 10 uur ontbijten met zijn allen. het nichtje van mijn vriendin was er ook. het zusje en broertje van mijn vriendin, en een vriendin van dat zusje + de ouders van mijn vriendin.
de tafel moest gedekt worden. nou, ik kom daar niet vaak, volgens die moeder ben ik er kind aan huis en kon ik best wat meer initiatief tonen met tafeldekken, vragen wat ik kon doen etc. maar sorry als ik een feestje heb gehad + veel gedronken + om 3 uur sliep, ben ik om 10 uur sochtends nog niet op mijn best. maar afijn, ik heb gewoon geholpen met bestek naast de borden leggen en toen die moeder theeglazen aangaf heb ik die ook netjes bij ieder bord neergezet.
toen gingen we eten, ondertussen waren dat nichtje, ik, die vriendin en de moeder de enige die bezig waren geweest met de tafel dekken. gegeten, ik heb gewoon gezellig gedaan, ik had niet zo’n kater dus gewoon een beetje de avond besproken.
daarna moesten we de party tent afbreken. dit moest persé met zijn allen, waarmee we dus ook gegeten hadden. nu ben ik best wel klein dus ik zei tegen die moeder ‘‘ik wil best helpen hoor, maar ik ben er denk ik te klein voor’’ gewoon op een aardige toon. en die moeder zei ook gewoon op een aardige toon dat ik best kon helpen want daar was hoogte niet voor nodig of iets in die richting.
nou goed, hebben we geholpen met de partytent afbreken. op gegeven moment was mijn stuk klaar en was haar broertje al op de trampoline aan het springen, het was koud buiten want ik stond in mijn pyama. dat zusje en haar vriendinnetje ook dus die vader zei van ga maar naar binnen kou kleumen.
dus ik liep mee. zij gingen naar boven, dus toen ging ik ook, denk, kleed me vast even aan. komt mijn vriendin later naar boven ja moet je nog eten? dus ik enigszins verbijsterd omdat we daarvoor gegeten hadden, ik zei nee hebben we toch net gedaan? zei ze ja we gaan nu afruimen. ze liet zo’n stilte vallen dus ik zei, oh moet ik helpen ofzo, zei zij weer ja naja anders denkt mijn moeder weer dat je niks doet enzo, waarop ik zei nou dat maakt me niet zoveel uit.
want ik vond het gewoon onzin dat alles met zijn 8en gedaan moest worden, en dat zusje en vriendinnetje waren ook al boven dus waarom zou ik persé moeten helpen?
dus ik me aangekleed kwam weer naar beneden. die moeder zei van ‘‘ja der moet nog heel veel gebeuren dit en dat’’
komt ze op gegeven moment aanlopen met een emmer sop
‘‘ja de slingers moeten nog afgehaald worden, maar ja *MIJN NAAM* jij bent daar denk ik te klein voor dus dan kan jij mooi de wc poetsen’’
NOU IK WAS FLABBERGASTED?
ik zei ‘’ nou euh sorry maar dat ga ik echt niet doen…’’
en mijn vriendin schaamde zich zichtbaar dus die pakte de emmer al over en zei dat doe ik wel. nou goed dat nichtje en ik hebben de slingers netjes afgehaald. (verder heeft niemand iets gedaan) ik was ondertussen nog steeds onder de indruk dat ze het uberhaubt heeft durven vragen.
die moeder keek me daarna ook niet meer aan. dat nichtje ging weg en ik ging ook weg, inderdaad zonder bedankt en dag te zeggen maar ik voelde me gewoon niet gewenst meer.
eenmaal thuis dit aan mijn ouders verteld die het natuurlijk ook belachelijk vonden.
en nu komt het pas: ik werd daarna opgebeld door mijn vriendin
ze zei dit moet je niet verkeerd opvatten maar mijn ouders zijn net naar mij toegekomen en vinden dat jij je niet hebt gedragen.
ik begon al een beetje te lachen zei ze ja ik hoop dat je het serieus neemt
waarop ik zei dat ik het niet serieus nam en dat ik het mijn ouders al verteld had en dat die het ook belachelijk vonden.
volgens haar ouders was ik ‘‘arrogant en omdat ik daar kind aan huis was had ik veel beter mee moeten helpen en ik had gezegd dat ik mee ging opruimen en dat had ik helemaal niet gedaan’’
met de conclusie, ik mocht daar niet meer komen slapen.
mijn vriendin heeft mij gevraagd of ik mijn excuses aan wil komen bieden maar dat weiger ik. ik vind haar superlief en dit verandert niets aan onze vriendschap. maar ik ga niet mijn excuses aanbieden voor iets wat ik niet gedaan heb.
wat vinden jullie??