Emoties niet onder controle

Ik heb even een anoniem account aangemaakt omdat ik me hier nogal voor schaam.

Zoals de titel al zegt heb ik dus mijn emoties niet onder controle. Wanneer ik erg verdrietig of boos ben kan ik mezelf niet rustig krijgen en stopen met huilen en hysterisch door het huis lopen tot dat ik mijn vinger in mijn keel heb gestoken en gespuugd.

Het is niet dat ik hele ernstige problemen heb en ook niet dat ik mezelf te dik vind maar wanneer ik bijvoorbeeld het idee heb dat mensen tegen me liegen of ik erge ruzie met ze krijg overvallen mijn emoties me gewoon. (Meestal gebeurt dit pas thuis, dus niemand weet het ook.)

Ik schaam me hier behoorlijk voor omdat ik inmiddels 20 ben (mijn profiel zegt 18, maar ik heb niet mijn echte geboortedatum ingevuld) en ik het dus niet echt kan afschuiven op puberaal gedrag of iets dat vanzelf over gaat.

Heeft iemand het zelfde of weet iemand hoe ik hier mee om zou kunnen gaan?

Achteraf besef ik me trouwens altijd wel dat ik misschien iets te hysterisch heb gedragen en dat als ik rustiger was gebleven de ruzie of mijn verdriet eerder opgelost hadden kunnen zijn.

Je zou toch moeten proberen om rustig te gaan zitten. Des noods op zolder/ergens waar je afgesloten bent van iedereen.

En anders zou ik bij de huisarts dit probleem voorleggen, of een ander vertrouwens persoon. Misschien kan die je er mee verder helpen.

•Door rustig te ademen word je kalm. Je ademt in door je neus en maakt een bolle buik. Je ademt uit door je mond, net alsof je bellen blaast.
•Door rustig te ademen ontspannen je spieren. Je kan daardoor minder pijn voelen, bijvoorbeeld tijdens het prikken. Je kan ook proberen je slap te maken.
•Probeer aan iets heel anders te denken, zoals je favoriete sportclub, een popster, een vakantie of je huisdier. Dit kan je helpen minder zenuwachtig te zijn. Je kan ook wat gaan lezen of je laten voorlezen.
•Een walkman, knuffel, foto van thuis, gameboy, boek of iets anders maken je onderzoeken en het wachten minder vervelend. Als je niets hebt meegenomen kan je altijd vragen of er iets op de afdeling of de polikliniek ligt.

dit zijn wat tips, maar misschien heb je hier niets meer aan in grote hysterie…
misschien kun je eens kijken of er bij in de buurt cursussen of trainingen zijn voor je probleem? die bestaan wel! misschien kan je huisarts je daar ook bij helpen.

Misschien eens een lifecoach proberen? M’n moeder had dit ook en na die sessies voelde ze zich veel beter.