Hoi iedereen!
Ik zit ergens heel erg mee… en ik wil graag even mensen om wat feedback vragen wat jullie hier nou van vinden. ( Geen berichtjes over spelfouten, typfouten etc… AUB! ) En sorry van het lange verhaal, maar ach heb je wat te lezen!
Hier gaat het over:
( Ik heb de namen even veranderd )
Ik ben altijd vriendinnen geweest met Miranda, sinds de middelbare school, toen zaten we bij mekaar in de klas. Op een gegeven moment stopte zij met school en ik ging wel verder. Zij raakte ( bewust ) zwanger van haar vriend en ze waren ( nog steeds ) heel gelukkig etc. en ik was natuurlijk ook erg blij voor hun! Toen hun zoontje was geboren spraken we ook nog regelmatig af, ook met z’n tweetjes. Ik ging twee jaar geleden voor mijn opleiding een half jaar naar het buitenland, en van Miranda hoor ik bar weinig. Een paar berichtjes in een half jaar tijd kon er nét van af, want op 1 van de vele berichtjes van mij was ze ‘’vergeten’’ te reageren. Skype deed ze niet aan. En in die half jaar ging ze veel om met mijn zus, omdat mijn zus ook een zoontje heeft. Konden die mooi met elkaar spelen. Daardoor zijn Miranda en mijn zus ook vriendinnen met elkaar geworden. Ik had zoiets van; Oke leuk! Leuk voor hun, en leuk voor hun zoontjes etc. en we gingen af en toe ook met z’n drietjes om.
Na een jaar wou Miranda graag meer kinderen maar kreeg telkens een miskraam, dit is haar 4 keer overkomen en ik vond het ook echt super erg en ik was er ook voor haar, ging mee naar het ziekenhuis etc. en mijn zus was er ook voor haar. Maar in die periode begon ze echt super negatief te worden op alles en iedereen, en kreeg ik het gevoel dat ik een beetje ‘’gebruikt’’ werd, omdat elke keer als we afspraken ze ‘’toevallig’’ nog even wat boodschappen moest doen, en vroeg ze of ik mee wou met de auto ( zij heeft zelf geen rijbewijs ) en elke keer vond ik het prima, geen probleem.
Ook kreeg ik in die tijd een vriend, waar ik ondertussen met samenwoon. Mijn vriend begon ze toen behoorlijk af te kraken, en nagatief over te praten. Wat ik echt niet leuk vond! Ze kent zijn zusje van vroeger, en vertelde dus o.a. dat hij vroeger dik was, dat hij nog een oude foto van z’n ex op facebook had staan, en dat ze het maar raar vond dat ie op mijn kon vallen, omdat ze had gehoord dat hij alleen maar op ‘’domme boerentrienen’’ valt.
Maargoed, mijn zus kreeg na die tijd ook twee keer een miskraam, ook super erg natuurlijk!
Maar nu reageerde Miranda daarop alsof het haar geen ene reet kon schelen en stuurde ze via de app naar mijn zus: Oh meen je, nou rustig aan doen dan maar… en na de tweede miskraam kreeg mijn zus te horen: Oh…. En hoelang weet je dit al? En vertel je mij dit nu als laatste? Terwijl ik jou altijd alles als eerste had verteld over mijn miskramen etc… en ik dacht wel dat we zulke goede vriendinnen waren geworden dat ik het wel als een van eersten mocht weten en blablabla.
Waarop mijn zus ( natuurlijk terecht ) boos reageerde maar wel elke keer zei waar het op stond en het contact een beetje verwaterde. En later opeens helemaal weg was. Ik had nog wel redelijk contact met Miranda, maar kreeg ook nauwelijks wat van haar kant te horen.
Na een aantal week zagen we op facebook dat Miranda zwanger was en vond het ook leuk voor haar na wat ze meegemaakt had en stuurde haar ook een berichtje. Hierna plaatste ze regelmatig dingen ( persoonlijke dingen ) over haar zwangerschap en de baby op facebook wat ik echt heel raar vond… ( zulke dingen wil je dan toch graag delen met een vriendin? ) en dit heb ik haar ook verteld. Waar ze op antwoorde: Ik had juist van jou, een vriendin, verwacht dat je wel op die berichtjes zou reageren maar heb je ook niet gedaan…… dus hoor ik ook niks van je anders zou je er wel op reageren. Waarop ik weer antwoorde dat ik eigenlijk nog steeds zat te wachten op mijn persoonlijke berichtjes van haar kant, omdat je zoiets persoonlijk hoort te vertellen vooral aan een vriendin!
Nou kregen we hierdoor wat mot met elkaar, en ook nog over andere dingen ( over de dingen die ze had gezegd over mijn vriend )
En op een gegeven moment was het contact opeens helemaal weg, van Miranda haar kant. Net als bij mijn zus……
Ik was best wel pissig op Miranda, omdat ze dus zwanger was geraakt maar niks had laten weten en omdat ze mijn vriend heeft zitten afkraken… dus ik verwachtte van haar kant een excuus.
Nu, een jaar later, stuurde ze mijn zus opeens een berichtje met excuses etc. Ik voelde me behoorlijk kloten daardoor! Waarom mijn zus wel en ik niet?!
Ik heb toen ook duidelijk aangeven aan mijn zus dat ik het niet leuk zou vinden als zij opeens weer met Miranda zou gaan afspreken, omdat het ( nouja ) ten eerste toch wel een beetje ‘’mijn’’ vriendin was, en ik ook een excuus verdien. Mijn zus vind dat zij hier verder niks te maken heeft met de ‘’ruzie’’ tussen mij en Miranda, terwijl zij toch echt wel een aanleiding daar van is geweest!
Nu zag ik dus dat mijn zus weer vrienden is geworden met Miranda op facebook. Dus stuurde ik mijn zus een berichtje om te vragen wat er aan de hand is… ( je word toch niet ‘’zomaar’’ weer ff vrienden met iemand op facebook door 1 excuus berichtje ) waarop ik als antwoord kreeg: Oh ja! We hebben weer contact met elkaar, en paar dagen nog maar hoor… ik ga vanmiddag naar haar toe! Om alles uit te praten en bij te praten!
( Dit kreeg ik vandaag. )
Gisteren was ik de hele dag bij mijn zus, en niet één keer is ze daarover begonnen!
Nou zoals je nu wel weet voel ik zo ongelooflijk genaaid! Ik vind dit zo’n naaistreek!
Als ik er niet over begonnen was, over Miranda, dan had mijn zus me dus letterlijk helemaal niks verteld daarover! En sowieso doet ze dit dus allemaal achter mijn rug om! Terwijl we hier mega lange gesprekken over gehad hebben, over Miranda en de hele situatie en nu word ik gewoon door haar buitengesloten, en krijg ik niks te horen!
Nu weet ik niet of het aan mij ligt, of ik me aanstel. Maar ik vind het een valse, gemene naaistreek!
Dus nu vraag ik me af: Wat vinden jullie hiervan? Van het hele verhaal en van mijn zus, dat ze achter mijn rug om al een week weer contact heeft met Miranda, en nu ook nog es ‘’doodleuk’’ weer met haar afspreekt, alsof er niks gebeurd is?! En ik weet van niks!
Dit verhaal is ook meer ff mijn frustraties uiten hoor…. Ben echt mega boos en ook best wel verdrietig hier om.
Dus…. Wat vinden jullie hier nou van?