Echte liefde?

Schrijfsels
#1

Echte liefde?

Moeilijk baande ik me een weg door de aula. ‘Rot bruggers’ mompel ik toen de zoveelste eerste klasser me in de weg gaat staan. ‘mag ik er langs?’ vraag ik met een poeslief stemmetje. De ‘Brugger’ kijkt me verbaast aan en gaat opzij. Snel loop ik naar m’n vriendinnen en plofte neer op een stoel. ‘Moet je die zien’ wees Karen en ze wees naar een leuke jongen. ‘Ik geloof dat hij nieuw is’ mompelt Ellen opmerkelijk stil. Verbaast kijk ik haar aan, maar vraag niks. ‘Hij staat bij je broer Vera, grijp je kans’ Zegt Karen en ze kijkt me met glinsterende ogen aan. ’Wat moet ik vragen dan?’ antwoord ik, terwijl ik naar de jongen kijk. ‘Weet ik veel, of jij vanavond moet koken?’ Stelt Karen voor en ze geeft me een speelse klap op men arm. ‘Toen nou’ dringt Ellen aan en ze trekt me van m’n stoel. ‘Oké, oké ik ga al’ antwoord ik lachen en loop op men best naar m’n broer toe. ‘Sven?’ Vraag ik en gaf m’n tweelingbroer een tikje op zijn rug. Boos draait hij zich op. ‘Moet ik koken vanavond of doe jij dat? Anders wil ik het wel doen. ’ zeg ik en zet m’n liefste lach op. ‘Ehm. Ja, best dan kan ik nog naar het winkelcentrum’ antwoordt hij. De jongen kucht onopvallend. ‘Oh, ja Milan dit is mijn tweelingzusje Vera’ stelt hij me voor ‘Leuk je te ontmoeten ’ zeg ik lachend en schud zijn hand. ‘Het genoegen is aan mijn kant’ antwoordt hij lachend. ‘Nou ik ga maar weer, ik zie nog wel een keer Milan’ zeg ik en geeff hem een knipoog. Charmant loop ik weg en plof weer neer op m’n stoel. ‘Dat was vet!’ gilt Ellen enthousiast. ‘Zag hoe hij naar je kont keek, hij ziet je echt wel zitten!’ zegt Karen even enthousiast als Ellen. Ik lach, misschien is het toch weer tijd voor liefde…

I Hope You Like It :angel:

#2

Het is wel leuk maar er zitten veel spelfouten in…

#3

leuk =)
Maar beetje ‘standaard’ ofzo.

#4
#5

Je gaat van verleden tijd naar heden en weer naar verleden, nogal ingewikkeld lezen

#6

Ik hoop dat ik het zo wat beter doe? :angel:

De bel gaat en we moeten weer naar de les. Ellen zit druk tegen me te praten. Snel kijk ik om, Milan’s blik kruist met die van mij. Ik lach naar hem, verlegen zwaait hij terug. ‘Dus wat denk je er van?’ vraagt Ellen ineens. ‘Huh wat?’ verbaast kijk ik haar aan. Ellen zucht ‘Of je met het schoolfeest naar mij komt, kunnen we elkaar opmaken, kleren passen. Misschien mag je blijven slapen’ ratelt Ellen door terwijl we het lokaal inlopen. ‘Ja, hoor.’ Antwoord ik en zet m’n mondhoeken omhoog. ‘Dames en Heren we, gaan vandaag beginnen met hoofdstuk 5 van Biologie’ begint Meneer Swap met de les. Ik zucht en pak m’n boeken. ‘Vindt je het er als, Kevin ook met ons mee gaat, naar het schoolfeest?’ vraagt Karen zachtjes en kijkt me hoopvol aan. Ik haal m’n schouders op, ze is toch de hele avond bij hem dus het maakt niks uit wanneer het al begint. ‘Is dat een ja?’ klinkt er weer. Snel knik ik met m’n hoofd. ‘Mevrouw Sietsema, lukt het?’ vraagt een Boze stem ineens. Geschrokken kijk ik op. ‘Natuurlijk meneer, maar als u dingen gaat uit leggen die ik al snap dan hoef ik niet meer te luisteren?’ zeg ik grijzend en kijkt meneer Swap uitdagend aan. De klas grinnikt. ‘Weet u wat mevrouw Sietsema ga dat maar uit leggen in een therapeutes gesprek met meneer Bugel’ antwoordt Hij, boos pak ik m’n spullen in en loop het lokaal uit. Ik ga me toch niet melden, op m’n dooie gemak loop ik naar de kantine en ga op m’n gewoonlijke plek zitten. Opeens komt Olaf langs, snel duik ik in m’n tas. Ik wil niet dat die eikel me nog een keertje aanraakt. Onze vorige relatie was al niet zo best, maar nu hebben we echt ruzie. Eindelijk gaat de bel, m’n vriendinnen komen aan rennen. ‘Heb je, je gemeld?’ vraagt Ellen meteen en ploft neer op haar stoel. ‘Tuurlijk niet!’ zeg ik stoer en kijk de kantine rond. ‘Wie zoek je?’ vraagt Karen grijzend ‘Die nieuwe jongen?’. ‘Hij heet Milan’ zeg ik droog. ‘Vera is verliefd!’ zegt Ellen met een zoet stemmetje. ‘Niet!’ roep ik en geef haar de stomp tegen haar arm.