Echt heel erg kut.

Lifestyle
#1

[i]De laatste tijd erger ik me echt heel erg aan mijn moeder. Het gaat echt alleen maar over haar. ik kan wel wat vertellen, maar na een paar minuten wordt er gewoon weer door haar overheen gepraat. Er is echt altijd wel wat, er is altijd wel weer een van haar vrienden die wat raars gedaan heeft. Of er is ergens anders wel weer een wereldramp gebeurd. ze luistert gewoon echt niet naar me en het lijkt gewoon echt alsof ze zich niet over me interesseert.

Kijk, ik zeur echt niet snel. Maar ik kan het bij haar ook gewoon echt niet meer hebben. Laten we zeggen dat er veel gebeurd is thuis en dat dat ook al iets is waardoor onze band complex is. Maar het lijkt gewoon ook nadat er zoveel gebeurd is alsof ze nog steeds gewoon alleen maar aan zichzelf denkt.

maar ik ben ook gewoon echt niet graag meer thuis. Over mijn verhalen wordt echt continu heen gepraat. Ik ben gewoon echt veel liever bij mijn vader. En ik begin me er ook steeds erger aan te ergeren. En ik weet ook gewoon dat als ik dit zo tegen haar zou zeggen dat dit echt helemaal verkeerd zal vallen… daar ken ik haar goed genoeg voor…

Ik weet echt niet wat ik moet doen… Ik wil dit gewoon echt helemaal niet.[/i]

#2

Hoort bij de pubertijd.

#3

kan je niet wat meer bij je vader wonen dan?
en anders toch gewoon proberen om rustig met je moeder te praten. :slightly_smiling_face:

#4

@chanelchique wat een oppervlakkige nutteloze post

Is het geen idee om al je gevoelens in een brief op te schrijven en het haar op een goed moment te geven? Waarschijnlijk heeft je moeder zelf niet door dat ze zo doet.

#5

Het is wel het beste om er met haar over te praten. Anders blijf je er alleen mee zitten en dan schiet het ook niet op.

#6

Goh daar heeft ze wat aan (’:

Ik zou toch proberen er over te praten met je moeder, over dat je het zo gewoon echt niet fijn vindt om bij haar te zijn.

#7

ik heb de laatste tijd ook veel ruzie thuis, mn moeder is namelijk heel erg ziek(borstkanker) en daardoor is ze veel chagerijniger en maakt ze kutopmerkingen, we moeten alles doen wat zij wil enzovoorts, en mijn vader en ik ergeren zich daar ook heel erg aan. maar voor haar is het natuurlijk wel heel vervelend. ik kan goed terecht bij mijn pappa. misschien moet je het er gewoon eens met hem over gaan hebben.sterkte.

#8

[i]Ja en ik ben dus bang dat ik onze band dan ook gewoon echt alleen maar slechter wordt. Onze band is echt al heel veel slechter geworden. En dan als ik ook nog met zoiets aankom… ik ben zo bang dat ik het echt nog meer verpest.

Want het punt is ook, ze kan het niet echt bij iemand anders kwijt. [/i]

#9

[i]Awhh dat is echt heel erg kut… ja bij mij is dat dus ook een beetje zo… zij heeft dus echt heel veel meegemaakt de laatste jaren en heeft PTSS en heeft een psychose gehad etc. En ze zit nu ook in therapie enzo. Daar komt het dus ook wel vandaan… maar dat maakt het niet minder moeilijk.

Maar sowieso het met me vader over hebben is wel een goede inderdaad.[/i]

#10

Daar is niets oppervlakkigs aan. Als ik een euro zou krijgen voor iedere keer dat ik hier weer van iemand lees dat ze zich aan een ouder of broer(tje)/zus(je) ergert…dan hoef ik de rest van mijn leven niet meer te werken. Het hoort nu eenmaal gewoon bij de pubertijd. Maar dat leer je wel als je wat ouder bent ^^

#11

ohh jemig, ik ben het er helemaal mee eens dat dit echt een kut opmerking is. ‘ach later als je groter bent zul je het wel begrijpen’ maakt dat het voor nu beter? Nee. reageer dan gewoon niet. Ik zit er gewoon echt oprecht mee en dan heb ik daar helemaal niets aan.

#12

Ik begrijp heus wel dat je er niets aan hebt. Maar dat is nu net mijn hele punt. Je kunt er niets aan doen. Hooguit met je ouders over praten. Het hoort gewoon bij de pubertijd, gaat vanzelf over.

#13

Jij kan helemaal niet bepalen of dat bij de pubertijd hoort. Als zij zich niet prettig voelt thuis, kan dat ook andere redenen hebben dan de pubertijd. :crazy_face:

#14

o oke vergeet niet dat er ook kinderen zijn van wie hun moeder een serieuze psychische stoornis heeft waardoor ze zich niet aanstellen maar die moeder écht gek is ja en dat heeft niks met je eigen puberteit te maken dankjewel

#15

Quote uit de beginpost:

“De laatste tijd erger ik me echt heel erg aan mijn moeder. Het gaat echt alleen maar over haar. ik kan wel wat vertellen, maar na een paar minuten wordt er gewoon weer door haar overheen gepraat.”

Of je het nu leuk vind of niet…dat hoort bij de pubertijd.

#16

^ Het is gewoon zo :’) Ik snap best dat je er nu mee zit, maar het gaat echt vanzelf over.

Je zou misschien je vader erbij kunnen betrekken?

#17

Dus nu is een moeder die veel over zichzelf praat ineens psychisch gestoord?

#18

Dat kan, hoeft niet. Volgens mij kan jij daar geen oordeel over geven :’).

#19

nee niet haar moeder maar soms zitten hier meiden die wel een moeder met een psychische aandoening hebben en gewoon even hun verhaal over hun moeder kwijtwillen maar dan komen er gelijk reacties als ‘puberteit’ terwijl het helemaal niet zo hoeft te zijn en er een veel dieperliggende oorzaak achter kan liggen

#20

Grappig dat degenen die zo defensief reageren over mijn pubertijd opmerking, zelf nog puber zijn :’)

Over 5 jaar praten we verder.