Dysthyme stoornis

Lifestyle
#1

Dag meiden,

Ik heb een nieuw account aangemaakt voor dit topic, aangezien ik niet graag gelinkt wordt aan dit onderwerp. Het onderwerp is namelijk nogal gevoelig, aangezien het om dysthyme stoornis gaat.

Dysthyme stoornis is een vorm van depressiviteit. Het verschil met depressiviteit is eigenlijk dat dysthyme stoornis niet zulke hevige symptomen heeft als depressiviteit, maar waar depressiviteit in episodes optreed, is dysthyme stoornis er altijd. Een heleboel mensen komen er ook nooit vanaf. Daarom wordt het vaak ervaren als veel zwaarder dan depressiviteit, omdat dit laatste in principe te genezen is.

Ongeveer een halfjaar geleden ben ik gediagnostiseerd met een aantal aandoeningen en stoornissen bij de psychotherapeut, waaronder dysthyme stoornis. Het was een labeltje dat ik opgeplakt had gekregen, waar ik eigenlijk weinig waarde aan hechtte. Het was wel eng om te horen, maar de symptomen die ik opzocht die erbij hoorde waren wel herkenbaar. Toch drong het niet echt tot me door. Ik wist dat het er was en ik sprak er met een aantal mensen over, maar verder niet zoveel.
Nu een halfjaar later, begint het door te dringen. Afgelopen tijd is heel zwaar geweest en ik merk gewoon dat ik weer in de negatieve spiraal zit zoals ik vroeger ook veel zat. Iets wat ik vroeger af kon doen als aanstellerij of puberen, is nu ineens een ziekte. Ik zit een beetje vast met mezelf en al mijn gevoelens en eigenlijk zoek ik gewoon mensen die het begrijpen. Mensen met wie ik ervaringen kan delen en die me kunnen begrijpen.

Dus mijn vraag, zijn er meer mensen die gediagnostiseerd zijn met dysthyme stoornis of die iemand in hun omgeving hebben met dysthyme stoornis? Ik hoor het liefst over mensen met dysthyme stoornis (ook al mogen mensen met depressiviteit ook hun verhaal hier kwijt, begrijp me niet verkeerd!), omdat dit wel iets heel anders is dan depressiviteit en ik echt op zoek ben naar mensen die dit gevoel kennen of herkennen.

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen!

Liefs

#2

Upje :slightly_smiling_face:

#3

Sterkte, lijkt me erg vervelend.

#4

Ik heb zelf een depressie, Zoals jij beschreef is wat jij hebt iets heel anders. Dus zie dit maar als een upje!

#5

Ik heb ook dysthyme stoornis :frowning_face: ik ben al 4 jaar onder behandeling maar niks helpt. ik ga nu naar een dagbesteding-therapie, ik weet niet hoe ik het kan noemen, ik zie het als mn laatste hoop

#6

Dalita, zou ik je mogen noten hierover? Ik zoek namelijk echt iemand om mee te praten. Iemand die het begrijpt zeg maar…

#7

Hee meid!

Eindelijk een topic hierover! Ik denk namelijk al een lange tijd aan een dysthyme stoornis. Echter kan ik mezelf niet labelen natuurlijk.

Wat vervelend dat jij hiermee gediagnostiseerd bent en dat je er zelf ook moeite mee hebt. Hoe ga jij er mee om?

#8

Een meisje dat ik ken heeft het…
Ik heb zelf een depressieve stoornis, maar niet in episodes maar constant zeg maar. Wat is dan precies het verschil?

#9

Het verschil is dat je bij een depressie de gevoelens en gedachte constant in hele sterkte mate aanwezig zijn. Maar bij een dysthyme depressie zijn de gedachten en gevoelens er wel, maar zijn ze niet zo intens. Overigens weten mensen met een dysthyme stoornis precies hoe een depressie aanvoelt, want het is goed mogelijk dat ze in een depressie zaten eerst of dat ze een depressie krijgen tijdens de dysthyme stoornis. Je voelt je nooit echt goed, je bent altijd down, maar niet op zo’n manier dat je er echt helemaal doorheen zit net zoals bij een depressie. En dat is dus best zwaar, omdat je gewoon niet weet waar je aan toe bent en wat nou precies die gevoelens en gedachten zijn.

#10

Ah zo. Ik herken die vriendin hier trouwens echt heeeeeel erg in. Lijkt me inderdaad ook heel zwaar!
Thanks voor de uitleg, nu snap ik hem :slightly_smiling_face:.

#11

Weetje dit klinkt echt ongelofelijk bekend. Ik ben bijna een jaar depressief geweest, dat ik me nonstop slecht voelde en vermoeid en niets meer kon en wilde, sinds een paar weken gaat het ´beter´ en voel is die extreme vermoeidheid en lusteloosheid grotendeels weg, maar ik voel me altijd wel rot. Ook als ik me goed voel. Ik leef wel weer en doe weer dingen, maar voel me ook altijd wel slecht.

#12

Graag gedaan! :slightly_smiling_face:
Wat vervelend voor je vriendin! Maar ook voor jou! :frowning_face:

Jeetje, wat naar meis! Het is fijn dat de vermoeidheid en lusteloosheid grotendeels weg is, maar dat je nog steeds last hebt van downgevoelens is niet zo leuk. Weet je ook hoe het komt dat je je zo gevoeld hebt en nog steeds voelt?

Ik denk eigenlijk dat een dysthyme stoornis wel langer duurt dan twee weken. Tenminste… dan pas kan je uit gaan van een dysthyme stoornis…

#13

@Oliwander, Bij een dysthyme stoornis moet je minimaal 2 jaar (en bij jong volwassenen 1 jaar) constant een down gevoel hebben, waarbij er af en toe een periode van ja een normaal gevoel zeg maar kan zijn, maar nooit langer dan 2 maanden. Heb van mijn psychotherapeut begrepen dat een dysthyme stoornis in principe een lichtere vorm van depressie is, maar dan zonder episodes. Dus in tegenstelling tot de afwisseling in depressie, waarbij je je af en toe wel echt beter voelt en waarbij depressie vaak sneller ‘verholpen is’ (in ieder geval tijdelijk, vandaar de episodes), is dysthyme stoornis heel vaak gewoon ‘niet te genezen’. Hoe lang heb je al last van je depressie? Ik heb wat gegoogled inmiddels en zag eigenlijk alleen maar berichten van mensen die echt al jaren (variërend van vier tot vijftien) hiermee lopen en onder behandeling staan, maar eigenlijk geloofd geen van allen meer dat ze er vanaf komen, omdat ze alleen maar verhalen lezen ook van mensen die er niet vanaf komen, zeg maar.

@Fallingdown, ja hoe ga ik er mee om. Tot eigenlijk deze week niet anders dan toen ik het wist. Ik heb een hele vervelende periode gehad in mijn relatie, dus toen kon ik mijn nare gevoel verklaren vanuit dat, maar nu mijn relatie weer goed, is het gevoel er nog steeds. Ik kan er niet zo goed mee omgaan, vandaar dat ik eigenlijk ‘lotgenoten’ zoek, zodat ik met mensen kan praten. En ik dacht als er meer mensen op Girlscene zijn die er last van hebben, wellicht kunnen we elkaar dan steunen :slightly_smiling_face:.

@Danceforlife, fijn dat het beter gaat zeg! Had je ‘alleen’ depressie of zat je met nog meer stoornissen/persoonlijkheidsproblemen. Daar worstel ik misschien nog wel het meeste mee. Er zijn zoveel dingen waar ik van moet ‘genezen’… :frowning_face:

#14

Ja hoor

#15

:sob::muscle:

#16

wow heftig zeg… heb veel stoornissen gehoord aangezien mijn ouders allebei iets doen in de zorg maar ken dit niet. Lijkt me idd herl vervelend dat je nu een ‘label’ hebt, maar vind je het niet fijn dat je nu weet wat het is en waarom je je zo voelt?

heel veel sterkte in ieder geval!

#17

Bij mij is dit vorig jaar vastgesteld. Ik heb het nu zo’n 4 jaar al denken ze. Het gaat nu met heel veel hulp en medicijnen langzaam beter.
Als je vragen hebt kan je me noten, ik weet hoe zwaar het is :-(.
Sterkte!

#18

@capitalME, ik voelde me eerst wel fijner, omdat er een verklaring was, maar in die periode had ik er wat minder last van. Nu ben ik eigenlijk ja in elkaar gestort en nu is het ineens iets echts zeg maar. Vroeger kon ik het allemaal af doen als aanstellerij en nu is het ineens een ‘ziekte’. Dat vind ik wel heel erg moeilijk, want nu moet ik er mee bezig en kan ik het niet negeren zeg maar.

@ Dalita&Aeternum, ik stuur jullie een berichtje vanaf mijn andere account :slightly_smiling_face:.

Donderdag weer naar de therapeut. Ben doodsbenauwd dat ik weer niets ga vertellen en weer geen zak op ga schieten… :frowning_face:

#19

Ik lees dit nu pas, maar ik heb je al teruggenote!

Ik snap dat het heel moeilijk en lastig is om te vertellen wat je denkt en voelt, maar het is wel heel belangrijk en een stap in de richting om je goed te gaan voelen!

Ik vond het zelf ook niet fijn, maar ik merk wel dat er echt een last van je schouders af is als je vertelt wat je dwars zit en zo kan ze jou ook helpen.

Succes alvast, je kan het!

#20

Hoi!

Bij mij is vorig jaar november een ernstig depressieve stoornis vastgesteld, maar sindsdien gaat het een stuk beter. Laatst heb ik een psychiatrisch onderzoek gehad om nogmaals de ernst te bepalen en daaruit blijkt dat ik aan een dysthyme stoornis met depressieve episodes lijd.
Ik ben nu ‘in remissie van een depressieve episode’, het gaat nu dus steeds beter sinds die episode, maar ben er nog niet helemaal uit.
Ik voel me al ongeveer twee jaar somber en lusteloos, en dat heeft dus zijn hoogtepunt bereikt tijdens die episode.
Nu ik het label dysthyme stoornis heb, begrijp ik wel beter waarom ik me ook weer beter voelde, was bang dat ik me misschien had aangesteld…
Ik heb de laatste tijd vooral ook veel last van hypersomnia (zo schijnt dat te heten, vind het overdreven klinken…), ik hoor m’n wekker(s) soms niet meer en ben heel vaak overdreven moe.

Ik las dat je moeite had met je gevoelens beschrijven, dat heb ik zelf nooit gehad. Dit is echt iets waar je aan moet proberen te werken, anders kunnen zij je ook niet goed helpen.
Ik heb zelf weleens van tevoren lijstjes gemaakt met dingen die ik wilde vertellen, dit is heus niet raar als je bang bent dat het niet goed zal gaan.

Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt :slight_smile:

xxx

ps. als je vragen hebt, vraag maar raak, hier of privé.