‘Ik ga morgen naar de stad met Chantal en Judith.’ Zes ogen kijken Marloes aan. De eerste twee, van haar moeder, kijken verrast maar ook weer blij. De andere twee van haar vader, kijken boos en geschrokken. De laatste twee van haar zusje kijken verwondert. Haar vader is degene die de stilte onderbreekt, ‘Ik weet niet of ik dat goed vind, hoor!’. ‘Ach, laat dat kind toch. Ze is al bijna 14, ze weet heus wel wat ze doet.’. ‘Bijna 14 ja, dus nog erg onverantwoordelijk en nog te jong om op haar zelf te passen.’ Marloes heeft er geen zin in, er is bijna geen dag dat haar ouders geen ruzie krijgen, en het is bijna altijd om haar. Vaak hoort ze haar ouders als ze in bed ligt tegen elkaar te keer gaan. Dan huilt ze zachtjes, ze voelt zich zo schuldig. En nu weer, nu is het al weer haar schuld. ‘Als jullie moeten werken is er toch ook geen oppas.’ Shit. Waarom zei ze dat nou? Geen wonder dat haar ouders steeds ruzie hebben, ze is ook zo brutaal. Maar haar ouders worden niet boos, haar vader gaat rustig verder met eten. ‘Mag ik nou wel of niet?’ Shit. Alweer. ‘Je vader en ik zullen het er vanavond over hebben.’ Maar eigenlijk wist Marloes dat al, kon ze maar weg hier.
De volgende dag gaat Marloes vroeg uit bed, ze heeft namelijk al om 10 uur met Judith afgesproken. Als ze beneden komt ligt er een briefje op het aanrecht:
Lieve Loes,
Van je vader mag je niet naar de stad, maar ga maar gewoon hoor.
Hij kan gewoon nog niet verdragen dat je ouder wordt.
Kusjes ma
Even staat Marloes te twijfelen. Als ze gaat krijgen haar ouders weer ruzie, maar ze heeft het wel afgepsroken en ze wilt ook erg graag. Dan trekt ze toch haar jas aan en stapt ze op de fiets.
‘JUUUUUUUD!’ Als Marloes Judith ziet gaat ze sneller fietsen. ‘Loes! Moet je is kijken wat ik heb!’ Judith pakt een papier uit haar tas. ‘Zullen we mee doen?’ Op het papier stond in grote letters “Muziekwedstrijd”. Marloes keek even naar Judith, die erg enthousiast naar Marloes zat te kijken. ‘Lees dan verder!’.
Heb jij een bandje of ga je een bandje oprichten? Hou je van zingen, gitaar spelen, drummen en uit je dak gaan? Doe dan nu mee met de muziekwedstrijd op 15 April! Het winnende bandje krijgt een prachtige beker, een eigen CD, veel optredens en 1000 euro.
‘Wij hebben helemaal geen bandje!’ zegt Marloes verward. ‘En we hebben niemand om te zingen. We maken geen kans en nou ja… ’t is gewoon geen goed idee.’ De lach op Judith’s gezicht verdwijnt. ‘Kom op… Denk je dat ik daar nog niet over heb nagedacht? Jij speelt toch gitaar? Ik kan een paar dingetjes op de bas, en Chantal kan goed drummen. Zij zit in de schoolband.’
‘Precies, dan heeft ze toch helemaal geen tijd voor ons bandje! En wie moet er zingen?’ Judith kijkt verlangend naar Marloes. ‘Nou ja, ik dacht… jij kan best wel goed zingen vind ik.’ Marloes valt bijna van haar fiets. ‘WAT? Ik en goed zingen? Bovendien, ik weet zeker dat ik het dan in mijn broek doe van de zenuwen. Ik vind het echt weer een slecht plannetje, een Judith plannetje.’ Judith kijkt op haar horloge. ‘Shit, de bus gaat weg over 5 minuten. We moeten er gauw heen fietsen!’ En ze raast weg, met Marloes er heigend achter aan.
Chantal, die in een ander dorp woont, zit al in de bus. Marloes en Judith gooien hun fietsen neer en rennen de bus in. ‘Twee retourtjes asjeblieft!’ roept Judith terwijl ze de bus bijna in vliegt. ‘Naar?’ zegt de buschauffeur geërgerd. Dan ziet Judith Chantal en begint ze door de bus te schreeuwen. ‘CHANTAAAAAAAL!’. De buschauffeur kijkt geïrriteert. ‘Waarheen?’. ‘Naar Balkendrecht.’ Zegt Marloes lachend. ‘9 euro asjeblieft.’ Marloes gaf de buschauffeur 9 euro en ze kreeg twee kaartjes met een stempel terug. ‘Danku.’. De buschauffeur glimlachte nep. Marloes liep wankelend naar de achterkant van de bus, omdat die alweer aan het rijden was. ‘Ik krijg nog 4 euro 50 van jou’ zei Marloes met een grijns en ze ging zitten. ‘Ook hallo, Loes!’ Marloes lacht. ‘Dankuzeer…’
Marloes, Chantal en Judith staan in de hipste modewinkel van Balkendrecht: de Flavour. ‘Hé Chantal, Marloes en ik hadden een gaaf plan.’ Judith haalde de poster uit haar tas. ‘Helemaal niet, ik wil niet dus.’ Judith kijkt beledigd. ‘Je hebt Chantal nog geen eens haar mening laten geven.’
Wat vinden jullie er van? Zou het wat worden? de naam Balkendrecht is btw verzonnen 
