Drang naar andere, terwijl je een vriend heb!?

Hoi meiden!

Ik ben een meisje van 18 die in een relatie van 1,5 zit met een jongen van 19. we hebben veel ups en downs, soms heftige ruzie die bijna nooit meer voorkomen. We kunnen het altijd veel lachen en we houden veel van elkaar. Ik merk aan mezelf dat ik deze relatie weinig spanning heeft. Mijn vriend is iemand die niet veel durft qua seksualiteit en ik mis dat heel erg en heb het al vaak aangegeven maar hij is gewoon geen dominant typetje. maar ik mis toch spanning in mijn leven en word steeds nieuwsgieriger naar andere jongens. ik wil mijn vriend niet kwijt maar die drang blijft maar en dat is al maanden zo. en wil mijn vriend ook niet veranderen. Hoor ook vaak van andere dat je in je jonge jaren niet in een relatie moet zitten en ik blijf er maar aan denken…

Help Me Out!

Denk je dat je gelukkig bent als je over 1 of 2 jaar nog in je relatie zit?

Hoor ook vaak van andere dat je in je jonge jaren niet in een relatie moet zitten en ik blijf er maar aan denken…[color=rgb(51, 51, 51)][font=Lato]

Dit laatste vind ik een beetje stom. Dat is gewoon voor iedereen anders. De een wil lang leve de lol en de ander wil wel iets serieus. Maar wat betreft je ‘probleem’; heb je dit al aan je vriend verteld, dat je de drang hebt naar andere jongens?

Dit, wat je ook doet: je zit in een relatie en je moet dit soort zaken wel eerlijk met hem delen en niet hem aan het lijntje houden.
Als ie met zoiets akkoord gaat, dat je het bij andere gaat zoeken( wat ik betwijfel) dan zou je beslissen hoe je verder wil gaan.

Ik heb die gedachten ook vaak gehad, ik ben al bij mijn vriend sinds ik 17 (bijna 18) was. We zijn nu ruim 6 jaar samen. Hij was ook mijn eerste vriend en bedpartner, en dan is het logisch dat je erover na gaat denken hoe het met een andere jongen zou zijn. Dit heb ik hem ook eerlijk verteld. Natuurlijk heb ik nooit de intentie gehad om vreemd te gaan of iets dergelijks, maar je blijft er wel aan denken en daar voelde ik me vaak ontzettend rot over. Nu we een aantal jaren verder zijn is dit gevoel echt nagenoeg weg. Wat mij altijd helpt, is de gedachte dat ik gewoon zielsveel van hem hou en ik geluk gehad heb (hopelijk) meteen de goede te treffen. Wat zou ik aan nutteloze, op niets uitlopende relaties gehad hebben? Een hoop liefdesverdriet. Het gras is LANG niet altijd groener aan de overkant!

Je geeft aan dat je je vriend absoluut niet kwijt wil. Probeer hem toch te overtuigen dat jullie seksleven gewoon belangrijk is, want dat is het nu eenmaal in een goede relatie. Dan zou het plaatje compleet zijn! Laat hem merken dat jij je 100% op je gemak voelt bij hem en hij ook gewoon dingen bij je mag proberen.

Ja, ik heb dat gevoel ook eens gehad in het verleden. Ik woon nu al zo’n 4 jaar samen, maar ken m’n vriend wel al sinds m’n 14e (ben nu 23). Ik heb een keer bijna iemand gezoend met uitgaan en heb me nog nooit zo schuldig gevoeld erover; het idee dat ik bijna vreemd was gegaan is voor mij ook nu nog steeds heel ‘raar’. Ik was er toen helemaal bij met mijn hoofd, maar ik was ook gewoon zo nieuwsgierig naar anderen en ik wilde het gewoon ervaren.
Dit is zo’n half jaar geleden en ben nu natuurlijk ontzettend blij dat ik het niet heb gedaan; ik heb een hele leuke vriend, we hebben soms wel eens ruzie maar niet meer zo vaak als vroeger en met hem kan ik echt een hele mooie/fijne toekomst opbouwen. Het gras is inderdaad groener aan de andere kant en ik denk dat je je moet realiseren wat je op het spel zet als je ermee doorgaat.

Tja. Wil je voor altijd met hem samen zijn op deze manier? Een saai seksleven… Je bent nog zo jong. Is het dan waard om bij zo’n iemand te blijven? Je moet het voor jezelf bepalen maar het feit dat je er een topic over maakt zegt al genoeg.

Ik heb een vriendin die al sinds haar 14 een vaste relatie heeft en nu op haar 22e nogsteeds dolgelukkig is met haar vriend. Ik heb ook een vriendin die heel jong na een jaar met haar eerste vriend is getrouwd. Maar ik heb ook vriendinnen die helemaal van het single leven genieten.

Het is dus voor iedereen anders. Als ik jou zo hoor denk ik dat je wel wat meer zou willen ervaren en experimenteren. Wil je dan echt vast zitten aan een jongen die je niet tevreden kan stellen?

Ik zou zeggen, kijk het nog even aan. Mensen zeggen hier al “wil je echt aan iemand vastzitten waarmee je alleen maar saaie seks hebt” etc, maar vergeet niet dat je pas 1,5 jaar met hem samen bent EN je bent pas 18 hè. In de loop der jaren leer je elkaar en elkaars lichaam kennen, en wordt hij misschien ook wat losser? Bij mij werd het echt wel steeds beter. Blijft hij echter een slappe krant in bed, ja daar wordt natuurlijk niemand vrolijk van. Ik vind de relatie na een korte 1,5 jaar om die reden beëindigen alleen wel erg drastisch.

Misschien moet je het er gewoon een keertje goed met hem over hebben.
En hem dan ook zeggen welke stapjes hij kan nemen om het te verbeteren. Dat hij bijv. niet bang moet zijn als hij iets nieuws wil proberen in bed. En dat jij het fijn vind als hij ook een keertje gedeeltelijk de leiding neemt. En je zou ook kunnen afspreken dat er af en toe een van jullie compleet de leiding neemt tijdens de seks en dan die keer erop weer de ander. Dat heeft mij zelf erg geholpen vroeger.

heel er bedankt voor jullie tips meiden! veel van deze tips heb ik al proberen over te brengen naar mijn vriend maar hij wil er nooit over praten en hij denkt nog steeds dat hij geen moeite voor een relatie hoeft te doen… dominant zijn kan het ook niet zegt hij. moet er wel bij zeggen dat hij wel autistisch is en erg gesloten is…

Als je het al meerdere keren hebt aangekaard, en dominant zijn iets is wat hij echt niet wilt en kan, moet je dat ook accepteren… Evenals dat hij met een seksuele fantasie/wens zou komen waar jij echt niet achter staat. Ik zou voor jezelf na gaan of dit zo’n groot obstakel voor je vormt dat je hierdoor liever met iemand anders gaat, of dat je jezelf hier overheen kan zetten en met hem samen wilt blijven.

Wat betreft de nieuwschierigheid naar anderen, dit is vrij normaal op die leeftijd. Ik heb zelf ook een relatie sinds mijn 15e en had dit ook toen ik 17/18 was. Ik heb me echter wel op ieder moment beseft dat een avontuurtje met een random guy de relatie met mijn vriend absoluut niet waard is. Inmiddels ben ik super blij met die keus, zijn we nog steeds samen en heb ik totaal geen behoefte meer aan anderen.

Als je er toch nog heel erg meezit zou ik het nogmaals aankaarten en ook zeggen dat je het anders uitmaakt.

Het is wel handig om qua seks op dezelfde level te zitten (als in dezelfde dingen lekker vinden/uit willen proberen etc). Het is een belangrijk onderdeel in je relatie.

Bij ons was het begin ook niet heel denderend hoor, maar de oorzaak wisten we allebei. Nu zijn we getrouwd en wonen al aantal jaren samen (al voor we trouwde hoor) en sinds 1 jaar ofzo is hier de seks voor beide erg bevredigend en helemaal niet meer te vergelijken met eerste 1,5 jaar. De frequentie ligt veel hoger en we zijn een goede match nu we elkaars lichaam goed kennen en door en door vertrouwen.

Dus ja, het kan nog groeien, of niet. It takes two to tango en als hij dat echt niet wil kan je hem niet dwingen.