Do opposites attract?

Er bestaan veel verschillende meningen over. De een beweert dat de ware je soulmate moet zijn, de andere beschouwt haar geliefde als haar complement.
Wat is jullie mening daarover? Heb je misschien ervaring met relaties met iemand die totaal het tegenovergestelde van jezelf was? En was dat positief voor jou of niet? Waren jullie innerlijk én uiterlijk totaal verschillend of slechts op één vlak?

Ik ben benieuwd wat jullie hierover te zeggen hebben.

Wat betreft mijzelf, ik vind momenteel een jongen leuk die zowat de mannelijke versie van mezelf is. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat ik een relatie zou hebben met iemand die totaal het tegenovergestelde van mezelf zou zijn.
Maar misschien kunnen jullie mij wel overtuigen dat tegengestelden elkaar wel aantrekken.

Ah oui. Ik wordt omschreven als lief, schattig (bleh te vaak gehoord) en onschuldig en waar val ik op? Precies het tegenovergestelde.

Mha, depends. Het hangt er een beetje van de karaktertrekken af. Mijn huidige vriend vult me echt aan. We verschillen van elkaar op bepaalde punten, maar hebben wel dezelfde normen en waarden.

Aan de andere kant ben ik vaak genoeg op jongens gevallen die totaal niet op mij lijken. Ik ben best introvert, maar ik val heel vaak op jongens die heel erg outgoing zijn.

De jongen die ik nu date is echt totaal het tegen over gestelde. Oke, misschien niet helemaal maar bijna wel. Ik ben altijd een ‘lieverdje’ hij is/was de ‘badguy’ Hij is best wel een patsertje(aan de buitenkant) Ik ben zo onzeker als maar kan. Hij schaamt zich nergens voor, ik juist te snel. We hebben het echt super gezellig en niemand had het verwacht (dat hoor ik de laatste dagen vaak) maar we vinden elkaar (hoop ik althans) echt heel leuk.

Ja, dit zeker weten.

Je moet niet te veel op elkaar lijken denk ik, maar ook niet elkaars tegenovergestelde zijn. Althans, ik kan er niet tegen.
Je moet gewoon voor een deel hetzelfde zijn denk ik toch, anders werkt het niet.

Ik ben bijvoorbeeld iemand die naar buiten toe niet zo snel heel erg emotioneel is, die niet snel huilt bij dingen, soms heel koud is in gedrag, wel redelijk ambitieus en met een brede interesse.
Ik heb iets met een jongen gehad die juist heel lievig, emotioneel, huilend bij films, gevoelig, absoluut niet ambitieus en cultureel bekrompen was. Dat was een ramp.
Ik vond het soms echt heel irritant hem steeds te troosten bij de zoveelste Koreaanse film of om een extreem verveeld persoon mee te hebben in het museum terwijl hij het vreselijk vond dat ik veel op school was en veel tijd besteedde aan school enzo en ook weigerde om bijvoorbeeld vergaderingen te missen. En hij vond het vreselijk dat ik soms zo koud was wanneer we ergens in het openbaar rond liepen.
Dus dat ging nogal fout.

De jongen met wie ik de beste relatie had was juist op bepaalde vlakken meer zoals ik.
Koppig, eigenwijs, brede interesse, toch wel ambitieus, vond school niet geheel onbelangrijk en begreep dat ik het belangrijk vond, huilde niet snel, flauw gevoel voor humor, hield wel van actie films, hield van discussiëren, had ook wel een beetje een temperament etc.

Ik match ook gewoon beter met mensen die een beetje temperament hebben, die karakter hebben. Anders werkt het gewoon niét. Maar alles à la badboy moet ik ook absoluut niet hebben…

Maar het schijnt dat hetgeen dat je aantrekkelijk vind sowieso deels genetisch, deels door je jeugd bepaald is. Dus ik weet niet of je daar hele algemene stellingen over mag stellen.

ik heb nooit wat met 'm gehad omdat ik dat niet durfde, maar we waren wel echt verliefd op elkaar. ik ben onschuldig, nerdy en goofy. mensen omschrijven mij wel als schattig en veel te aardig. maar die jongen was het tegenovergestelde, hij was echt zo’n badboy die wel eens wat wiet rookte, en dat is heel wat voor mij. en toch kon ik het super met hem vinden enzo en we waren wel verliefd op elkaar, maar ik wilde niet met de dingen die hij deed te maken krijgen. ( drugs, veel drinken en stelen. ) dus misschien zegt het wel wat, dat je juist op iemand kan vallen die helemaal 't tegenovergestelde van je is. maar nu spreek ik 'm nooit meer enzo, dus soulmate no.

Ik ben niet van mening dat partners 2 uitersten of 2 gelijken moeten zijn. Een klik tussen 2 personen is een samenhang van gemeenschappelijke eigenschappen en verschillen…

Dat.

Ik zie het al voor me bij 2 mensen uit de klas die constant ruzie hebben:
20 Jaar later op de reünie: gelukkig getrouwd xD

Hahahaha, wel typisch. Ik stond er ook om bekend dat ik veel met mn vriend aan het ruzien was (fel discussiëren). Maar dat kan best. Eigenlijk.
En dat we regelmatig de toegang tot de kluisjes versperden, maar goed.

Ik vind toch eerder dat het 2 mensen moeten zijn die ongeveer hetzelfde karakter hebben. Bijvoorbeeld mijn ouders komen totaal niet overeen over sommige zaken: mijn moeder wilt graag de verwarming heel laag 's winters en mijn vader op 24°, mijn moeder wil ook graag alles met de fiets doen en is heel milieubewust, mijn papa natuurlijk niet. Mijn mama die denkt veel langer na over de prijs van spullen terwijl mijn papa vooral de kwaliteit belangrijk vindt… En zo is het dus altijd een geruzie over al die dingen. Maar ze zien elkaar wel graag en komen wel altijd tot een besluit (behalve de verwarming :slightly_smiling_face: ). Dus het is ook niet echt goed als je samenwoont en totaal niet met elkaar overeen kan komen. Maar toch het aller belangrijkste is dat je elkaar graag ziet. :grinning:

Ik wil juist een vent die niet te zachtaardig is… Moet wel een zorgzame lieve kant hebben, wat ik ook heb, maar moet ook wel wat aan kunnen, anders loop ik zo over iemand heen, moet iemand hebben die wat tegengas kan geven, dus ik moet iemand die echt op mij lijkt…

Ik denk wel dat tegenovergestelde goed kan gaan, maar denk dat je dan op veel fronten ook kunt gaan botsen…

Ik ben zelf iemand die geen relatie kan aangaan met een jongen die op veel gebieden op mij lijkt. Tot nu toe ben ik alleen voor jongens gevallen die totaal anders zijn qua interesses en persoonlijkheid. Mijn vriend bijvoorbeeld ook.

Ik ben klein (1m53), rustig, onschuldig, beetje onzeker en mijn vriend is lang (1m87), druk/mondig, totaal niet onschuldig en heel zelfverzekerd! Hij plaagt me altijd en ik ben daar heel slecht in haha. Ik houd van manga, tekenen en sporten/fitness en hij houdt absoluut niet van manga of tekenen. Hij houdt niet van sporten maar wel van sport volgen (van tennis tot voetbal en basketball) en daar houd ik weer niet van!

En toch zijn we zooo gelukkig samen :grinning: we zijn het liefst zo vaak mogelijk samen en we vermaken ons altijd. We hebben namelijk ook wel overeenkomsten zoals films, bepaalde series en gamen.

En hij is Nederlands en ik ben Turks haha!

Het heeft ook nooit echt gebotst tussen ons twee.

Een jongen die van manga houdt of onzeker/verlegen/rustig is net als ik vind ik echt niets. Totaal niet aantrekkelijk :stuck_out_tongue: en friendzone material.

Ach, ik heb heel lang een jongen heel leuk gevonden die best verlegen was en niet snel initiatief nam, wat ik ook ben. Dat zou natuurlijk nooit iets kunnen worden, dat wist ik ook wel. Ik heb iemand nodig die heel enthousiast kan worden over dingen en mij meesleept in z’n enthousiasme, en van alles wil ondernemen. Dat doe ik uit mezelf namelijk niet snel, maar vind ik wel heel leuk. Aan de andere kant vind ik het ook weer belangrijk dat een jongen zorgzaam en bedachtzaam is, misschien zelfs wat eerder geneigd emoties te tonen dan ik.

Sommige eigenschappen moeten voor mij echt hetzelfde zijn, er zijn echt wel opvattingen of karaktereigenschappen die een jongen zou kunnen hebben waar ik echt niet mee zou kunnen leven, maar iemand moet je ook aanvullen en niet simpelweg een kopie zijn van jezelf.

Ik val zelf denk ik wel op jongens die op mij lijken. Ik zoek bijvoorbeeld best wel uitdaging bij een jongen, en als hij dan een softy is, zou ik daar niet echt goed mee om kunnen gaan.
Overigens zou ik wel kunnen snappen dat je op het tegenovergestelde valt. Maar ik denk niet dat zo’n relatie heel lang stand houdt, want uiteindelijk zoek je toch wel iemand die je snapt?