Tegenwoordig is pestgedrag veel in het nieuws. Met het Project P- programma, met scholieren die het leven er niet meer door zien zitten, spijtig genoeg. Te veel pestslachtoffers (waaronder ikzelf) krijgen last van psychische klachten waar ze nog erg lang mee blijven zitten, puur omdat er op scholen zelf (te) weinig aan het pesten wordt gedaan.
Docenten op zowel basis- en middelbare scholen moeten verplicht een training volgen om pestgedrag te herkennen en aan te pakken.
Met aanpakken bedoel ik dan dat de pesters inzien wat ze doen en geschorst worden voor enkele dagen o.i.d., en dat het slachtoffer hulp aangeboden krijgt. Omdat er voor fysiek geweld wel ‘zware’ straffen worden gegeven, maar mentaal geweld wordt genegeerd, maar uiteindelijk tot meer schade kan leiden bij het slachtoffer.
Ik ben er van overtuigd dat er op scholen veel meer aan pesten gedaan zou kunnen worden, zodat de psychische schade van slachtoffers beperkt blijft.
Ook zou ik het belangrijk vinden te kijken naar de achtergrond van de pesters. Misschien hebben zij het thuis wel heel moeilijk? Dat is geen excuus om te gaan pesten, maar het is wel belangrijk daarnaar te kijken.
Ik ben heel benieuwd wat jullie hierop te zeggen hebben.