Die eeuwige Jaloezie.

Onzin
#1

[i]Heeello,
Ik zit met een probleem.
Ik ben echt ongelofelijk jaloers.
niet op meisjes die mooier zijn dan ik, of meer spullen hebben. maar gewoon op mensen die het echt beter hebben, en gelukkiger zijn, die een vriendje hebben, en die goede looks hebben, en weet ik veel wat.
ik geef veel te veel om anderen, waardoor ik mezelf vergeet. en ik vergelijk me altijd met meisjes die gelukkig zijn.
Nu weet ik niet of het komt omdat ik zelf onzeker ben, en iets mis in mijn leven, of dat het gewoon normaal is, dat die jaloezie er is

Alvast bedankt xxxxxxxxxx[/i]

#2

niet op meisjes die mooier zijn dan ik, of meer spullen hebben. maar gewoon op mensen die het echt beter hebben, en gelukkiger zijn, die een vriendje hebben, en die goede looks hebben

Kan je nou wel of niet jaloers worden op het uiterlijk van anderen?

#3

Klinkt als te weinig zelfvertrouwen. Je zult moeten beseffen dat heus niet iedereen beter/mooier/slimmer/etc. dan jij is, misschien zelfs integendeel. :slightly_smiling_face:

#4

ik denk dat het gewoon normaal is…
ik denk dat iedereen wel iets van een ander wil; de een wil een lief vriendje die die niet heeft de andere wil net zulke mooie kleren als haar vriendinnen weer een ander wil net zoon lief hondje als haar vriendin

kijk niet altijd naar een ander wat die heeft, want die mist vast ook wel iets…
wees gelukkig met alle dingen die je wel hebt:)

#5

Hmm, jaloezie is denk ik bij iedereen wel terug te vinden, alleen laat de ene persoon dit beter merken. Je verhaal is een beetje onsamenhangend…

#6

Dat is toch normaal of :’)

#7

volgens mij is dat gewoon normaal (=

#8

Je hebt gelijk…

#9

ik heb dit ook gehad, ik cijferde mezelf altijd weg tussen al die anderen en ik was veelste lief voor al die ondankbare trutten.
maar bij mij ging opeens de knop om, en eerlijk gezegt denk ik dat het te maken had met hoe ik die periode dacht, ik dacht veel aan de toekomst en mijn toekomstdromen, toen voelde ik mezelf heel speciaal en bijzonder (niet in egoïstische zin), maar ik voelde mezelf gewoon als ‘ik’, geen doorsnee meisje ofzo maar echt een iemand waarvan er maar één bestaat.
ik denk dat het ook te maken heeft met je ware ik vinden en sterk te zijn om met je ware ik stand te houden.