Hee meiden,
Misschien als je dit verhaal leest denk je wat een aansteller.
Graag dan geen reactie please.
Ik wil graag een verhaal vertellen wat er is gebeurd en hoe ik me voel.
Ik hoop dat jullie een reactie willen geven wat ik kan doen en hoe jullie je zouden voelen.
Mijn verhaal:
Ik ben een meisje van 16 jaar.
vroeger had ik het vaak leuk met mijn ouders. (dat kan ik mij herinderen)
De laatste paar jaar (ong 5) gaat het best slecht tussen ons.
Met mijn vader gaat het nog wel, alleen als hij boos is kan ik beter op mijn kamer blijven.
Met mijn moeder is het een drama.
Alles doe ik in haar ogen fout.
Bijv: als ik ruzie met mijn zus heb (18 jaar) dan zegt zei bijv: kutwijf en reageer ik erop zoals wat nou kutwijf gwon hetzelfde.
Me moeder ontploft dan bijna en scheld me verrot zoals: viswijf, kutwijf, zielig kind enz.
Ik reageer daar weer op en ga wel naar boven voordat ik een klap krijg. Ze dreigde vrooeger altijd dat ik niet naar de training mocht en hield me dan ook echt thuis. later kon me dat niks meer schelen en nu pakt ze me op uitgaan en dat ik niet naar vriendinnen mag.
Als ik beneden kom denk ik al kan beter heel de dag boven blijven want doe niks goed. kom ik beneden vraagt me vader wil je koffie ik zo ja is goed en dan zegt mijn moeder ga het halen dan. dus ik zo van ja hij vroeg het en jahoor ik mag weer 2 weken niet weg.
mijn moeder is vroeger depressief geweest en gaf mij daar de schuld van. nouja dat zei ze niet maar iedereen zei het enz.
Daardoor was ik erg gekwetst en ik weet natuurlijk dat het ook soms mijn fout is.
Vandaag kwam het ergste eigenlijk wat ik in heel mijn leven meegemaakt heb:
Ik had weer ruzie met haar zoals elke dag en toen zei ik waarom nam je nog een 3e kind als je toch weet dat je me niet wou. toen zei ze ja soms gebeuren er dingen waar je later spijt van hebt!!!. ik rende naar boven en ben heel de middag en nu nog steeds boven gebleven. ik kan het niet begrijpen dat zo zoiets zeg. soms denk ik wel aan zelfmoordneigingen of weglopen maar ik wil mijn zussen en vader en vrienden geen pijn doen enz.
Nu denken jullie wat een zeikkind of wat een lang verhaal maar ik wil het gwoon aan iemand kwijt en durf het niet tegen mijn vriendinnen te zeggen.
Wat moet ik doen en heeft iemand hetzelfde meegemaakt??
Thankssx 