Een vriendin van mij geeft al twee jaar aan dat ze het leven niet meer ziet zitten. Dit doet ze door soms ‘Ik ga zelfmoord plegen’ of ‘Ik heb mezelf een keer gesneden’ te zeggen. Het eerste zegt ze regelmatig wat me verdrietig maakt. Ik heb haar meerdere malen gezegt om naar een psycholoog te gaan maar ze voelt zich dan alsof ze gek is, wat natuurlijk niet zo is. Bovendien denk ik dat het niet geaccepteerd word in haar familie.
Ze heeft mij in een diep gesprek vertelt dat ze het niet doet omdat ze mij en Trijntje (andere vriendin) heeft. Maar nu het minder lekker loopt tussen Trijntje en vaker emotioneel is, ben ik bang dat ze het nu wel oprecht overweegt. Ze is heel onzeker en is bang dat populaire mensen haar niet aardig vinden. Grote druk ligt op haar omdat haar zus altijd goede cijfers heeft gehaald. Ze kan nooit helemaal los gaan op feestjes. Ik ben best wel bang. Wat moet ik doen?
Niet leuk.
Ik heb niet echt advies voor je, behalve haar blijven steunen. Een vriendin van mij heeft dit ook eens tegen mij gezegd, maar naast haar ondersteunen kun je haar wel van het tegenovergestelde proberen te overtuigen, maar bij mijn vriendin hielp dat niet.
Dus ga zo door, je doet het vast wel goed(!) en probeer je vriendin inderdaad professionele hulp ‘aan te praten’. De helft van Nederland zit aan de antidepressiva, dus als je naar een psycholoog gaat is dat echt NIET raar.
mijn vriendin is ook depressief… ze wil geen hulp niks en ik weet ook echt niet meer wat ik moet doen.
ik begrijp jou helemaal, want je wil graag helpen maar hoe?
veel succes nog, ik hoop dat het goedkomt, blijf haar vooral steunen x
Het enige wat je kan doen is er gewoon voor haar zijn…
Veel succes x
Als je haar moeder kent zou ik misschien met haar moeder gaan praten, of zelf naar de huisarts gaan en zeggen dat je een suïcidale vriendin hebt en advies nodig hebt!
Wat ik persoonlijk wel zelf denk, het ergste wat je kunt doen is nu afwachten, des te langer loopt ze ermee rond, des te erger wordt het!
Ze heeft me echt gesmeekt om niet naar haar moeder te gaan. Ik vind dat ik het dan ook niet mag doen. Verder heb ik gesproken met een psychiater en die vind dat ik enkel haar kan aanmoedigen naar een psycholoog te gaan en haar nergens tot toe te dwingen. Maar toch voel ik me dan ontzettend schuldig. Het is een beetje een dubbele situatie
Ja dat is het inderdaad heel erg. Het beste wat je kunt doen is er altijd voor haar te zijn.
ik heb ook een hele goede vriendin, voelt zich ook al een tijd verschrikkelijk. zit aan de anti depressiva, maar weigerd ze in te nemen. ze wilt niet praten. niet met mij, haar andere goede vriendinnen en ook niet met school of haar psych. nu zijn we bezig een surprise party te organiseren waarmee we hopen haar uit te put te trekken, of tenmisnte een beetje.