de stalker

Oké, mijn verhaal gaat over Marijke. Marijke is een meisje van 19 jaar, die zeer populair is op haar school. Al een paar dagen wordt ze lastiggevallen door iemand die haar steeds opbelt zonder reden. Samen met haar beste vriendin, Sara, probeert ze te achterhalen wie haar mysterieuze stalker kan zijn. Is dit gewoon iemand die een grap probeert uit te halen of zit er meer achter?

Marijke was ten einde raad. Al dagen werd ze lastiggevallen door een man die haar constant belde. Misschien was het Laurens, dacht ze. Dat zou het kunnen zijn. Laurens was al verliefd op haar sinds ze het eerste jaar samen in de klas zaten, en dat was ondertussen al vier jaar geleden. Waarom had ze daar niet eerder aan gedacht? Meteen liep ze naar Sara, Sara was haar beste vriendin al sinds de kleuterklas.

''Sara, ‘’ riep ze ‘‘Sara, ik heb het! Laurens is het, mijn stalker!’’
‘‘Ach, hou op,’’
zei Sara[i] ‘’ Oké, Laurens is al jaren verliefd op je, maar je weet goed genoeg dat hij niet tot zoiets in staat is.’’

[/i]Meteen daarna kreeg ze weer telefoon. Aan de andere kant van de lijn hoorde ze enkel gehijg.
‘‘Stop ermee,’’
riep Marijke.
‘‘Hmm, wat heb je een mooi jurkje aan, is dat het jurkje dat je gisteren kocht met Sara?’’ antwoordde hij.

Marijke duwde meteen haar gsm af en keek de speelplaats rond. Ze zag niet meteen iemand die het zou kunnen zijn. Marijke en Sara mochten dan wel populair zijn, dit ging gewoon te ver.

Oké, ik probeer er iets van te maken, maar dit is de eerste keer dat ik schrijf.
Opbouwende kritiek kan ik gerust verdragen, maar wees nog wat lief voor me :cold_sweat:

Oké, nu zit ik hier als een gek op te klikken om te zien of er reacties gekomen zijn.
Uhm, niet dus :’(

De meesten zitten rond dit tijdstip op school / werk? Of liggen nog te genieten van hun laatste weekje vakantie.

Anyway, ik heb wel tips.

  • Misschien had je beter eerst een intro kunnen schrijven, dan weten mensen waar het over gaat. Oké, de stalker, maar dat is naar mijn mening iets té breed.
  • Een mannenstem kan niet bellen.
  • Vraagtekens en uitroeptekens moeten aan de woorden vast, niet los met een spatie ertussen.
  • ''Sara, ‘’ riep ze ‘‘sara, ik heb het ! Laurens is het, mijn stalker !’’ Daar heb je een spatie na een vraagteken, terwijl " er gewoon aan vast mag. Ook schreef je Sara de tweede keer met een kleine letter.
  • In het Nederlands is het een jurkje, geen kleedje. En de man vroeg iets, hij antwoordde (dubbel d) niet.

En let vooral op spelling, gewon met één o?

Sorry, ik ben een zeur en dat is algemeen bekend hier, maar voor mij moet alles perfect zijn wil ik een verhaal lezen.
Dit is dus ook niet om je af te zeiken, alleen om je te helpen! (:

'k snap het. Maar ik probeer zo snel te typen dat er gwn stomme fouten inkomen als ‘‘gewon’’. & Die spaties, ja dat doe ik spijtig genoeg altijd zo, 't is al een gewoonte geworden, maar 'k ga er op letten =]
Bedankt voor de tips!
& owja, ik kom van Belgie, en bij ons zeggen ze altijd kleedje (:
x

Weet ik, daarom zei ik; in het Nederlands is het jurkje. =’]
Maar, een verhaal schrijven gaat niet om snel typen. Lees het liever nog twee, of zelfs drie keer na. Als je dan niets kunt ontdekken kun je het gewoon plaatsen. Want ik durf te wedden dat je die fout zelf ook gezien had als je hem even had doorgelezen.

Njaa, ‘kweet het, maar dan ga ik wissen en terug iets schrijven en weer wissen en dan zie ik mijn eigen fouten precies nietmeer :’)