Dit verhaal gaat over een meisje, die een oude vrouw ontmoet… ik begin alvast.
‘Lisa?’
‘Lisa, wordt wakker.’
Lisa’s moeder staat naast haar bed, het is tijd voor Lisa om zich naar school te haasten. Lisa ziet dat ze niet veel tijd heeft, rent naar de badkamer en wrijft in haar ogen. Fijn. de tandpasta is op. ‘MAAAAAAMMM.’
Als het probleem verholpen is kleedt ze zich aan en pakt een boterham, die haar moeder heeft klaar gelegt.
Vermoeiend loopt ze naar het perron.
Een kwartier later zit ze in de trein.
Nog drie kwartier, zucht ze in zich zelf. ze tuurt door de ruiten in de verte. zelfs de schapen die ze ziet, liggen nog te slapen. Lisa schrikt als ze een jongen in de spiegeling van de ruiten ziet.
‘Mag ik hier zitten?’ hoort ze, en draait zich snel om.
Lisa zwijgt, en kijkt de jongen met grote ogen aan.
Ze knikt snel, voordat hij weg wilt lopen.
Hij is niet lelijk, helemaal niet denkt ze.
Als het maar niet zo een vaag typ is. De jongen gaat zitten, en kijkt aandachtig op zijn gouden horloge.
‘Zo, en waar ga jij zo vroeg naar toe?’
Vraagt de jongen na hij eindelijk klaar is met het aanbidden van zijn horloge.
‘Ehm, school’ zegt ze half vragend, waar zou ze anders naar toe gaan, op maandag rond deze tijd?
‘Sorry, ik heet Gavier.’
Lisa kijkt de andere kant op.
‘En jij?’
Ze twijfelt, maar zegt toch: ‘Ehm, ik heet… anne’
-
Verder…?