Ik vraag me heel soms wel eens af of het mijn vriend is waar ik heel veel van hou of meer het hebben van een relatie. Wanneer weet je nou of het echt gaat om de persoon van wie je houd? Het is niet dat ik twijfel, absoluut niet, maar ik ben hier wel benieuwd naar.
Ik denk dan de dingen die hij doet en zegt, dat je dan echt denkt van: omg hij is zo leuk en lief. En dat je dan van hem houdt en niet van de relatie. Want iedereen is anders in een relatie.
Oké misschien een beetje vaag haha.
Ik kam echt de hele tijd naar hem blijven kijken als hij tv aan het kijken is, of eet, of auto rijdt. En ik kan me ook niemand anders voor me zien in zijn plaats.
Dus ik weet ook wel zeker dat hij de persoon is waar ik gek op ben, niet het hebben van een relatie. Hebben meer mensen hier wel eens over na gedacht?
Ik heb daar ook wel eens over nagedacht, net op een andere manier. Niet dat er iets mis is met mijn relatie, maar hij is ook mijn eerste vriend. Ik heb me ook afgevraagd wat nu typisch bij mijn vriend hoort en wat nu normaal hoort in een relatie. In mijn ogen hoort je vriend sowieso lief te zijn toch? Is het dan niet vanzelfsprekend dat ik mijn vriend lief vindt, is dat dan niet een vanzelfsprekend iets als je in een relatie zit? Want als hij niet lief zou zijn, zou ik toch geen relatie met hem hebben?
Ik vind het heel moeilijk om te weten of mijn relatie goed is op basis van die dingen. Sommige dingen zijn voor mij vanzelfsprekend in een relatie (lief, vertrouwen, respect), maar zijn dat dan eigenschappen van mijn vriend? Als je het vergelijkt met een andere relatie, zou een andere jongen toch ook lief voor z’n vriendin moeten zijn, wat is dan het verschil dat hij bij haar is en mijn vriend bij mij.
Oke vaag, maar ik heb me er maar bij neergelegd (misschien heeft het ook gewoon te maken dat ik geen idee heb hoe een relatie met een ander kan zijn, omdat ik dat nooit gehad heb). Zo lang het zo goed gaat, prima voor mij. Maar ik snap je dus wel haha. 
^Dit is ook mijn eerste relatie. Maar wij hebben beide echt het gevoel dat een ander helemaal niet zou kloppen. Hij heeft wel de dingen die ik zou zoeken in een jongen, maar die du ook horen in een relatie.
^Dat gevoel heb ik ook wel hoor, anders was ik niet al bijna 2,5 jaar samen. Op een gegeven moment raak je zo op elkaar ingespeeld dat je het niet anders kan voorstellen. En dat is prima, en niks mee als het zo goed gaat, maar op deze vragen is volgens mij onmogelijk antwoord te krijgen. Volgens mij weet niemand zoiets.
^Ik ga het ook eens aan mijn vriend vragen. Wij zijn nu een half jaar samen, maar zien elkaar over 10 jaar ook nog wel samen, en hebben al heel veel plannen haha
Ja, precies, maar dat is voor mij ook de enige mogelijkheid haha. Ik zou geen relatie hebben als ik denk dat het toch wel weer uit gaat of ik niet met hem samen wil blijven. (Alhoewel anderen dat misschien wel zouden doen, dat moeten ze ook zelf weten.)
Ik snap ook wel dat mensen een relatie aangaan en dat dingen kunnen tegenvallen, maar ik doelde ook meer op de mensen die een relatie starten onder het mom; ‘is gezellig voor nu, maar als het uit gaat ook geen probleem’, dat zou ik niet kunnen. Denk ook wel dat je gelijk hebt hoor, maargoed het scheelt wel als je dat weet van je exen. Mijn vriend heeft ook minder leuke eigenschappen, maar om nu te zeggen dat ik daar niet gelukkig van wordt, is ook weer niet zo. Hoe weet je of bepaalde dingen die je niet leuk vindt belangrijk genoeg zijn om het uit te maken, als de rest geweldig is? Ik bedoel, al zou ik het uitmaken vanwege die eigenschappen en ik krijg een nieuwe vriend, dan heeft die ook weer zijn imperfecties, toch? Daarom is het moeilijk in te schatten, vind ik dan. Daarom laat ik het maar zo, zekerheid krijg je toch nooit hierover en als het goed voelt, dan zal het dan ook wel gewoon zijn. Maar dan zal ik nooit weten hoe een relatie met een ander is (beter/slechter), maar daar heb ik dan nu ook geen behoefte aan. 
Toch is dat wel interessant om over na te denken.
@Impolite. Dat heb ik zelfs na een half jaar met mijn eerste echte vriend al, dat ik het gevoel heb dat dit nooit meer over gaat. Het lijkt allemaal perfect te kloppen
^de aandacht is het misschien ook wel. Maar ik weet ook zeker dat ik met hem een toekomst kan beginnen
Tja, ik denk dat bij iedere relatie dingen zoals lief zijn voor elkaar, vertrouwen en respect etc wel vanzelfsprekend zijn, maar wel ieder persoon heeft naast die dingen weer andere eigenschappen die diegene uniek maken. Toch? En dan kun je bijvoorbeeld hele ruime begrippen nemen zoals verlegen of uitbundig, maar ook kleinere dingen maken een persoon uniek. Want er zijn zoveel mensen die bijvoorbeeld uitbundig, eigenwijs, en perfectionistisch zijn (om maar even een voorbeeld te noemen), maar onder deze groepen mensen die dezelfde eigenschappen hebben zijn nogmaals veel meer unieke individuen. Dus het ligt echt niet aan die paar vanzelfsprekende dingen, er komt nog veel meer bij kijken
Dat hoort samen. Als je je vriend niet echt fijn vindt, ga je de relatie ook niet fijn vinden. Als je de relatie fijn vindt, is dat dus een teken dat je je vriend graag ziet. Of zo zie ik het toch.
De persoon. Met een andere jongen zou ik geen relatie kunnen hebben.
Ik ben nu bezig met een jongen en we noemen het geen relatie maar zie hem heel vaak, en ja ik weet dat ik ‘verliefd’ ben op het verliefd zijn. Niet dat ik niet gek op hem ben, maar het had eigenlijk iedere (leuke) gek kunnen zijn die me op dat moment aandacht had gegeven. Ik vind het verder niet erg, want we weten het wel van elkaar dat het niet voor altijd zal zijn en dat we gewoon genieten van elkaars gezelschap. Zolang je op een lijn zit is het goed.