Ik heb net al een blog geschreven erover op girlscene, maar was benieuwd naar ervaringen van meiden. Hoe gedraag jij je als je iemand leuk vindt? Wordt je te beschikbaar en loop je teveel achter hem aan?
ik word verlegen, m’n vriendje vond dat ik erg hard to get speelde haha ;x
Vervelend als je dan verlegen wordt. Je laat toch een onzekerheid zien. Maar dat doet verliefdheid nou eenmaal.
Ik heb maar een keer mee gemaakt dat ik het echte ‘verliefde’ gevoel van binnen had. Om er voor te zorgen dat het wederzijds werd moest ik wel eerst in contact met hem komen…
Ik voegde hem toen die tijd op op Hyves (ja dat was al weer 2 jaar geleden)
Toen begon hij zich in me te interesseren, ik reageerde altijd ‘hard to get’…
Zelf was hij nog al arrogant, ik val echt op arrogante type’s die op z’n tijd onwijs lief kennen wezen.
Door zijn houding begon ik echt een hondje te worden en als hij wat zei dat me niet zinde deed me echt zeer. Toen ik echt totaal in love werd op hem werd ik te beschikbaar en hij kon me altijd alles ‘flikken’ want hij wist dat ik als een blok voor hem viel 
…
Het was een ‘stoplicht’ relatie tussen ons, dat zo bijna 9 maande speelde.
Ik was het gelukkigste meisje ooit, tot dat zag wat hij ‘flikte’ echt niet door de beugel kon, ik stopte er mee. Toen kregen we een verhouding ik was echt helemaal in love op hem en kon hem niet los laten…
En toen eindigde het, want hij had me geslagen met een nummerbord 
Tja, meestal ben ik een ‘hard to get’ persoon maar die tijd totaal niet!
Lang verhaal 
de ideale vrouw is er een met een kut
Uhm, in het begin van het contact ben ik denk ik wel beschikbaar. Ik houd wel de boot af maar als hij mij berichtjes stuurt dan stuur ik ook graag terug. Ik ga niet stalken of extreem bombarderen met berichten en als een jongen nooit uit zichzelf begint ben ik er gauw klaar mee.
Maar ik denk dat ik wel moeite doe in het begin maar alleen al shij dat ook doet voor mij.
Nu met mijn vriend houdt ik wel rekening met hem(ik kan hem bv alleen maar in het weekend zien) dus ga ik niet paardrijden op zondag, maar als hij bv gaat vissen, ga ik paardrijden.
Als hij eerder thuis is, ga ik echt niet eerder weg van stal.
Mijn vriend staat wel boven aan maar ik behandel hem niet als een prinsje. Ik kan ook heel erg bot zijn soms hoor, maar meestal alleen als hij een lullige opmerking maakt of echt niet grappig is.
Zijn moeder heeft m altijd behandeld alsof ie in het gips zat(‘oh heb je dorst? dan haal mama wel ff drinken voor je’ ‘oh je hebt honger? ik smeer wel even een broodje’) en nogsteeds kan ie doorde weeks altijd bij zn moeder eten.
Als ik er ben in het weekend eten we samen en koken we samen(Want ik vertik het om alleen in de keuken te gaan staan) en ik sta echt niet op om alleen voor hem drinken te halen(als ik toevallig in de keuken ben neem ik het uiteraard mee) Maar ik verwen hem niet heel erg hoor qua dat soort dingen. Hij is graag erg lui. maar ik ook.
Dus ik denk dat ik daarin wel echt n bitch ben hoor.
Ik ben zoiezo wel een bitch, vooral in mn opmerkingen(alleen als hij ze verdiend hoor…)
maar ik denk dat ik wel toegankelijk ben, maar niet makkelijk.
Ik ben geinteresseerd maar hap niet te snel toe.
Mijn vriendengroepen bestaan uit jongens en nog meer jongens… Ik heb nu 13 maanden een relatie, nog steeds happy together onderweg naar de 14 maanden.
En daar leer je veel van… hmhm.
Mannen houden van jagen. Dat moet je in je hoofd houden. Zelfs na 13 maanden bij elkaar te zijn… is t soms nog steeds handig om gewoon niet op zijn smsjes te reageren. Daarna volgen er namelijk snel meer.
Als ik iemand leuk vind gedraag ik me eigenlijk wel automatisch “bezet”, maar wel flirtend. Heel slecht. Maarja, het werkte met een beetje hulp van de grote vriend alcohol…
Een vriend van mij zei dat mannen wel doorhebben wanneer een vrouw hun leuk vindt en ze wel heel goed moet acteren om dit spelletje te spelen
als ik een jongen leuk vind en hij heeft ook interesse in mij, waarom zou ik dan hard to get spelen? heel soms als hij een droog antwoordt geeft ofzo, doe ik ook heel droog: oke. maar dan later is het gewoon weer normaal. ik ben geen bitch en wil ook niet zo over komen. maar ik loop ook zeker niet achter hem aan als een hondje, laat hem wel een beetje met rust en ik zeur ook niet. ieder geval dat hoop ik dan maar.
als ik een jongen leuk vind en hij mij niet, jaaa dan is het ander verhaal. dan moet ik hem vergeten en praat ik nooit tegen hem. ik denk altijd maar zo : verwacht het onverwachtse 
. dat gebeurt mij meestal, ben ik hem helemaal vergeten gaat hij ineen keer tegen mij praten. jaaa telaaat
hmm, als hij in dezelfde vriendenkring zit en daar spreken we mee af, zorg ik natuurlijk dat ik altijd kan, dan wil ik zoveel mogelijk bij hem zijn. en zn aandacht een beetje zoeken natuurlijk
Ik denk niet dat iedere jongen zit te wachten op een ‘bitch’, ik weet zeker als ik me anders had voorgedaan tegen mijn vriend toen we elkaar net leerde kennen dat hij dacht, oh die vind me vast niet leuk ofzo. Ik ben van mezelf al heel erg verlegen en ik denk niet dat je jezelf moet veranderen om zo aandacht te krijgen. Ik laat ook niet over me heen lopen of dat ik teveel achter hem aanloop, maar er zit ook wel meer tussen dan die twee uitersten (dus of bitch zijn of over je heen laten lopen)
Hm, er is voor mij een groot verschil tussen een bitch en gewoon een meid die zich niet zo makkelijk laat strikken (om het maar even oneerbiedig te zeggen). Als ik iemand leuk vind, ben ik geen verliefde bakvis, maar ik ga zeker niet lelijk lopen doen om het die jongen/man moeilijk te maken. Ik ben nu eenmaal geen bitch.
Ik vermijd diegene juist. Geen idee, misschien omdat ik mezelf voor diegene schaam. Juist jongens die ik minder aantrekkelijk vind en gewoon leuk vind kan ik veel mee omgaan.
In het begin doe ik gewoon normaal, maar als ik iemand echt leuk begin te vinden (of ik heb het gevoel dat iemand mij leuk vindt) dan wordt ik best wel afstandelijk.
Dat heb ik ook wel, ik heb al redelijk wat keer te horen gekregen dat ik een bitch ben, gewoon om het feit dat ik hun negeer of net ‘hard’ tegen hen doe