De aanloop naar het einde

Liefde & Boys
#1

Ik heb nu een relatie van 2 jaar. Het is een heel bewogen relatie geweest. We hebben heel veel ruzies, discussies etc gehad, maar we hebben ook super mooie momenten gehad. Tijdens ruzies had hij de neiging om er mee te stoppen, de relatie te verbreken, maar ik vocht altijd voor hem omdat ik echt niet zonder hem kan. Uiteindelijk zei hij ook altijd dat hij het niet meende, en het enkel in een kwade bui zei.

Nu de laatste maanden ben ik beginnen twijfelen. Ik vertrouw hem niet helemaal, ik weet dat hij af en toe eens liegt tegen mij (niet noodzakelijk om belangrijke zaken), ik verveel me bij hem, ik kan niet helemaal mezelf zijn omdat hij dan weer om de een of andere reden zou kunnen boos worden. Ook geeft hij me steeds het gevoel alsof ik niet belangrijk meer ben. We waren vroeger de hele dag in contact met elkaar, nu moet ik uren wachten op een antwoord van hem, hij is meestal aan het gamen of op zijn laptop als ik bij hem ben, en hij wil ook nooit iets doen (bioscoop, uitgaan,…).

Laatst heb ik dit vermeld, en besloten we samen dat het beter zou zijn als we de relatie verbreken. Na een lang en eerlijk gesprek was het tijd voor afscheid. Het was zo ontzettend moeilijk. Ik was aan het huilen toen ik hem een laatste keer omhelsde. Ik nam mijn koffer om te vertrekken en opeens hield hij me tegen (dit heeft hij nooit eerder gedaan aangezien hij super koppig is). Op dat moment was het exact wat ik wou dat er zou gebeuren. Ik omhelsde hem opnieuw en zei dat ik niet weg wou gaan, dat ik niet zonder hem kon, en hij zei net hetzelfde. We besloten samen te werken aan onze relatie.

Nu, een paar weken later, denk ik dat ik een foute beslissing heb gemaakt door te blijven. Ik voel me niet gelukkig, maar ik ben bang om de relatie definitief te verbreken. Ik weet dat ik ga instorten en uiteindelijk weer van gedachte ga veranderen. Ik kan hem niet verdrietig zien, en het breekt mijn hart om te weten dat ik nooit meer met hem zal kunnen praten (hij is namelijk iemand die het contact volledig wil verbreken na en breuk). Hij is diegene waar ik met alles bij terecht kon, die altijd naar mij wou luisteren. Ik zal hem zo missen, maar ik weet gewoon dat het beter is als het stopt. Al is het zo moeilijk om deze stap te zetten.

Heeft iemand hier misschien ervaring mee? En wat raden jullie aan?

#2

Hoi infinity,

Waauw, dit lijkt eigenlijk precies op mijn verhaal. Ik had ook een vriend waarbij ik mij zelf niet echt kon zin en mijn mening niet kon of durfdde te geven. Ook heeft hij vak gezegd er een punt achter te zetten, maar zover is het nooit gekomen. Ook wil hi bij mij steeds minder appen of contact hebben.
Nu heb ik er 2 dagen geleden een punt achter gezet, ik wilde niet meer. Vooral om de reden dat ik mijn mening niet kan geven. Sinds dat ik het heb uitgemaakt ziet hij eindelijk in dat ik nooit mijn mening durfde te geven en dat hij niet naar mij luisterde als ik wat belangrijks zei.

Je hebt al een gesprek gehad zei je. Maar misschien is het tijd voor een break? 1 of 2 weekjes? Of hoelang je nodig denkt te hebben. Spreek dat af. Spreek af of je elkaar die tijd wel spreekt of ook niet. En spreek af allebei dingen op te schrijven van je zelf en van elkaar wat je graag veranderd wil zien en waar je mee zit.

Ik hoop dat je er wat aan hebt

#3

Hee naamgenoot,

Als jij niet meer gelukkig bent, moet je stoppen. Voor jezelf en voor hem. Denk je niet dat je hem meer pijn doet door bij hem te blijven, terwijl je niet gelukkig bent?

Het is moeilijk, dat begrijp ik.

En je kan toch vragen of jullie vrienden kunnen blijven? Het wil toch niet zeggen dat hij dat bij jou niet wil?

#4

Als je je niet meer fijn en gelukkig voelt binnen een relatie, is het nou eenmaal het beste om je relatie te verbreken, hoe moeilijk dat ook is.

Ik zou gewoon zo snel mogelijk naar hem toe gaan, hem vertellen dat het voor jou klaar is en je jullie relatie wilt verbreken. Je zou kunnen vragen of hij vrienden wil blijven, maar als hij al aangegeven heeft dan geen contact meer te willen kun je hem uiteraard ook niet dwingen. Wie weet dat dat op een later moment wel komt.

Heel veel sterkte en succes. :sob::muscle:

#5

Ik ben echt van mening dat elkaar even niet zien en niet spreken een relatie heel goed. lekker je eigen ding kunnen doen, dan kom je er vanzelf achter of hij nog in je leven past of niet

#6

@vlinder, daar wil ik nog wel even op inhaken want dat is niet altijd vanzelfsprekend.

Mijn eerste serieuze relatie was ook niet echt een fijne relatie, ik mocht mijn mening ook niet geven want dan was meneer beledigd of hij vond dat ik te hard was, etc. Het eindigde vrijwel altijd in een ruzie. Daarnaast verwachte hij dat ik 24/7 tijd voor hem had en zelfs toen de vader van een vriendin zelfmoord had gepleegd werd hij boos dat ik zo ‘down’ was, logisch als je net een belletje hebt gehad wat er gebeurt is die ochtend, toch? Uiteindelijk heb ik hem toen laten weten dat het voor mij klaar was, hij vroeg om een break en we hebben een break van een maand (!) tijd gehad.

Ik wist al zeker dat ik hem niet terug wilde, maar omdat hij om z’n break vroeg kon hij die krijgen. We belden niet en hadden wel wat contact via whatsapp, maar via whatsapp ook veel ruzie. Omdat ik zo zeker van mijn zaak was, was die break niet echt een opluchting omdat ik gewoon aan uitstel van executie deed.

Wat ik hiermee dus wil zeggen is dat een break niet vanzelfsprekend het gehoopte resultaat geeft. Als jij nu weet dat je gewoon niet verder met hem wilt, moet je hem dan nog die valse hoop geven? Nog langer met hem doorgaan (want tijdens een break zit je alsnog aan elkaar vast) ondanks je weet dat je dat gewoon niet meer wilt? Ik heb dat destijds wel gedaan en heb daar nog altijd veel spijt van gehad, hij is er achteraf ook nog boos om geworden dat ik hem aan het lijntje heb gehouden. Vraag jezelf dus goed af of er überhaupt nog een kans is dat het goed zal gaan komen, anders zou ik niet aan een break beginnen.

#7

Ik zit nu ook in deze situatie en ik kan maar niet afwegen of er meer positieve of negatieve punten zijn…

#8

Dat je aangeeft dat je niet jezelf kan zijn, zegt eigenlijk al genoeg. Ik vind dat je voor jezelf moet kiezen en het uit moet maken. Hoe lullig het voor hem ook is… Hij komt er, net als jij, heus wel weer bovenop.
Succes!
zou een van jullie ook even op mij bericht in het vindt-ie-me-leuk topic willen reageren?? thnx

#9

Meid, jij bent NIET gelukkig. Een ding: kies voor jezelf, dit doet even pijn maar uit eindelijk zie je dat je een goede keus hebt gemaakt.

#10
#11

Je bent nu toch alleen maar ongelukkig. Ik zou de relatie gewoon verbreken en na een tijdje zul je zien dat je toch de juiste beslissing hebt genomen.

#12

Dankjewel allemaal voor de reacties, heel fijn dat jullie me willen helpen!

Als ik jullie zo hoor klinkt het heel duidelijk dat het tijd is om er een punt achter te zetten. En zoals ik al zei weet ik zelf ook dat dat het beste is, maar op dagen zoals vandaag, dat ik hem na een hele tijd weer even zag en hij super lief doet en super blij is om me te zien begin ik weer te twijfelen. Het is zo frustrerend! Telkens als ik denk de beslissing gemaakt te hebben gaat hij opeens weer super lief doen.

#13

Ja en telkens als jij super lief terug doet, wordt het voor hem alleen maar moeilijker om het te verwerken. Dit is gewoon niet eerlijk naar hem toe.

#14

Je houdt hem nu aan het lijntje en dat is ook niet eerlijk tegenover hem.

#15

/