Dan heb ik een keer wat

Dan neemt mijn broertje het weer over.
Ik zal het uitleggen.
Ik heb een hond en ik heb de taak gekregen dat ik hem zou trainen omdat ik daar alle tijd voor heb.
Door privé redenen ben ik gestopt met school.
Ik vind het heerlijk om te doen en dit is het enige wat ik heb.
Ik ben autistisch en maak daarom weinig vrienden en heb moeite om over iets te praten. Nu heb ik die hond dus heb ik eindelijk een leuke onderwerp.
Nu lijkt het dus dat mijn broertje het van me af probeerd te pakken.
Hij zoekt alles op en verteld aan mij hoe het beter kan.
Nu is het zelfs zo dat hij op de honden forum zit waar ik ook altijd op zit, en daar zet hij allemaal vragen neer hoe het beter kan met de hond.
Nu moet ik overleggen met hem of dit en dat wel mag. Terwijl hij het eigenlijk met mij moet overleggen.
Nu lijkt het net alsof hij de trainer is in plaats van ik.
En als ik dit met mijn ouders overleg vinden ze dat hij er ook mee mag trainen omdat het de hond van iedereen is.
Het is ook de hond van iedereen, maar het was de bedoeling dat ik hem zou trainen. En die hond is er ook voor mij gekomen omdat ik er tijd voor heb.
En ik kan het beter hebben met dieren dan met mensen. En door dieren word ik even wat socialer.
Ik heb me broertje 1 vinger gegeven en hij neemt me hele hand. Want ik liet hem elke dag elke beurt uit. En me broertje wou hem ook steeds uitlaten. Maar dat wou ik niet toelaten omdat ik bang ben dat me broertje nog meer macht over probeerd te krijgen.
Nu hebben we afgesproken dat we om de avond de hond uit laten en ik verder hem helemaal uit laat.
Maar nu probeerd hij nog meer te claimen. En gister middag kon ik hem niet uit laten en dus liet me broertje hem uit. En dan zal hij niet zeggen dat ik hem s’avonds uit mag laten. Dan eist hij dat hij hem uit laat.
Ook traint hij steeds met hem Okal heb ik dat net gedaan. En als ik het niet goed doe krijg ik negatief commentaar dit en dat.
Sorry als mijn zinnen raar zijn, of me spelling niet klopt. Ik kan daar niks aan doen. Ik heb zware dyslexie. En heb veel moeite met taal.
Het is een lang verhaal… Maar ik hoop dat jullie mij hiermee kunnen helpen.
Hartstikke bedankt voor het lezen.
Gelieve geen negatieve reacties ik kan daar niet zo goed tegen

Ik vind dat je je verhaal netjes uitgelegd hebt ! Misschien moet je een gesprekje aanknopen met je broertje, want misschien ziet hij niet in hoe belangrijk het is voor jou !
En misschien is het wel een fase en gaat het vanzelf over

Ik snap niet helemaal waarom je broertje dat volgens jou niet ‘mag’ doen? Het is toch niet alleen jouw hond?
Je probeert nu dat beestje naar jou toe te trekken en ik kan me best voorstellen dat je broertje dat jammer vindt. Ik denk dat hij nu kijkt hoever hij kan gaan, omdat hij óók om jullie hond geeft en hij het niet leuk vindt dat hij er van jou niks mee ‘mag’ doen omdat jij dat perse wilt.

Mag ik vragen hoe oud je broertje is? Vaak willen jongere broertjes of zusjes net zo zijn of net zo doen als hun oudere ´voorgangers´. Dit kan je opzich wel als compliment zien dan! En een schema maken met wie wanneer de hond heeft, zorgt er iig voor dat jullie daar geen ruzie over kunnen maken, maar zo vul je natuurlijk geen dagen. Is het geen optie voor jou om te werken (als vrijwilliger) bij een dierenarts of iets anders met dieren? Ik denk dat je de hond nu ´claimt´, omdat je verder niks anders kan doen…

Praat met je broertje. Zeg dat je het niet fijn vind dat hij dat steeds doet en vertel gewoon wat je hier hebt geschreven.

dubbel

Jeetje wat lastig van je broertje! Is hij zelf ook autistisch? Want ik vind wel dat je ouders hem een beetje ‘uit de buurt’ moeten houden. En twee honden, is dat geen optie? Een voor jou, een voor je broertje, dan heeft hij ook iets voor zichzelf, zegmaar.

Ik denk dat je broertje jaloers is, omdat jij een hondje hebt en hij niet. Ik zou er met je broertje en ouders over praten, en vertellen dat je het contact met het hondje erg hard nodig hebt, en dat als je broertje telkens de aandacht van het hondje op eist, dat het hondje dan denkt dat je broertje zijn baasje is.

Mijn broertje is 18 en ik 21.
Ja ik ben al op zoek naar vrijwilligerswerk… Ik wil in een asiel en het is ver weg. En ik kan me rijbewijs niet halen.
Bedankt voor jullie reacties en ik denk dat ik er wel wat aan heb.

Wat Jitt_me zegt. Misschien kunnen jullie samen (met je ouders erbij) een schema maken wie de hond op welk moment uitlaat en traint. En afspraken maken wat jullie doen als een van jullie een keer niet kan uitlaten. En het is idd ook niet zo leuk dat je broertje steeds commentaar heeft. Tegen hem zeggen dat je dat niet leuk vindt is denk ik het beste!

Denk dat dat wel erg kostbaar wordt én aangezien zij zegt dat ZIJ daar alle tijd voor heeft, denk ik dat haar broertje dat niet heeft. Dus zou zij gedeeltelijk alsnog voor ‘zijn hond’ moeten zorgen als hij er niet is.