Dit is een stukje wat zo in me op kwam, ik schrijf nooit columns dus let niet op eventuele spel en grammatica fouten!
Terwijl ik nu alleen in huis zit ziek te zijn, besef ik me hoe ‘‘heerlijk’’ het was vroeger om ziek te zijn eingelijk. Het begon 's ochtends rond 7 uur. Je moeder ging je wakker maken, en je vertelde dat je eingelijk niet zo fit was. Meteen stopte ze je nog is goed toe, en belde ze school op om je af te melden. Je kon gewoon lekker zelf in je bed blijven liggen en er was iemand die voor je zorgde. Nadat je nog eventjes in je bed had geslapen verhuisde je naar beneden, waar je moeder een dekentje en een kussen klaar voor je had gelegd op de bank. Terwijl je lag te rillen op de bank was er iemand die je temperatuur op meette, je toe stopte, thee voor je zette en je kussen op klopte. Je keek de hele ochtend school tv, de tweenies en de troetelbeertjes. Terwijl je heerlijk lag te tukken bracht je moeder je een heerlijk kopje dikke kippensoep. Dit was een wondermiddel want hier werd je beter van, maar dat wilde je eingelijk niet want stiekem was het wel heerlijk zo’n dagje thuis. Terwijl het buiten regende en je mensen met paraplu’s zag sjouwen lag jij daar heerlijk op de bank met een kopje thee en tweenies op je televisie scherm. Af en toe lag je wat te hoesten en te klagen en je broertjes en zusjes waren naar school. Eindelijk je moeder helemaal voor je alleen, yes! Aandacht! Je dronk de hele dag nog wat thee met bischuitjes en fruit hapjes. En nu zit ik hier op de bank, terwijl moeders aan het werk is een simpele cup-a-soup te drinken en terug te denken aan die warme tijd vroeger.
Toen ziek zijn nog leuk was.
Niemand die dit herkend? Haha 
