<Cause i'm lonely.

Schrijfsels
#1

Ik heb een begin van een verhaal gemaakt , ben benieuwd of ik verder moet gaan :upside_down_face:
hier het verhaal :

Proloog :

Alexis wordt wakker op straat zonder enig idee te hebben hoe ze daar komt. Ze is helemaal alleen tot ze stemmen hoort. Zijn de stemmen echt of haar verbeelding? … Een ‘behulpzame’ man ziet haar en biedt aan om naar zijn huis te gaan. Alexis stemt in. Het is het domste wat ze ooit gedaan heeft want ze is zich niet bewust van de gevolgen.

1] Het was koud , ik rilde. Het regende met bakken uit de lucht en soms kwam er een bliksem flits voorbij. ik heb bliksem altijd heel fascinerend gevonden , maar niet als ik buiten ben. Ik keek om me heen maar het was te donker om iets te kunnen zien. Ik hoorde opeens stemmen. Ik schrok en bleef stilstaan alsof ik verlamd was. ‘Heb je er gevonden, Klonk er. ‘nee.’ Dat kind is op de vlucht geslagen en jij blijft zo kalm?!’ straks verteld ze wat! dan zijn weer geweest’. ik werd nog banger dan ik al was. hadden ze het over mij? Waarom kon ik me niks meer herinneren , nog belangrijker : wat doe ik hier?! Opeens hield het gepraat op. Waren ze weg? , ik voelde een golf van opluchting. 'Wat die jij hier zo alleen in de avond ?'Klonk een warme stem. Ik zei niets. Ik was doodsbang , stokstijf stond ik daar. ‘Ben je je tong verloren?’. ‘ik,ik weet niet wat ik hier doe meneer’. 'Mijn huis is hier dichtbij , kom maar met mij mee het is hier zo koud! , dan kun je binnen ook even tot rust komen , misschien weet je dan wat je hier deed. Een angst gevoel knaagde aan me. Moest ik wel gaan? Mijn ouders hadden altijd gezegd nooit met vreemden meegaan… Maar toch het was zou koud en het regende nog steeds. Ik besloot om mee te gaan , anders zou ik om komen van de kou. Maar deze beslissing is de domste beslissing van mijn leven geweest.

Wat vinden jullie :face_with_raised_eyebrow:? Verder gaan?.. :flushed: :flushed:

Graag Jullie mening! :bowing_man:

#2

Niemand?? :frowning_face:(

#3

Naar mijn idee klopt deze zin niet helemaal? Moet het niet zijn; De regen kwam met bakken uit de lucht.? Ook wissel je nogal vaak tussen tegenwoordige en verleden tijd in je verhaal, waardoor ik het niet zo fijn lezen vind.

Verder vind ik het wel een spannend verhaal, doorgaan dus ! (;

#4

Hi ,

Ik zie wat je bedoeld met wisselen van vt en tegenwoordige tijd!
Thanks voor de tip!!

#5

Ik keek om me heen en zag alleen maar opgezette dieren. Echt eng dacht ik. Het rook ook heel muf. De man kwam binnen met drinken. ‘Thee of koffie?’ Vroeg hij. 'Ik hoef eigenlijke niks te drinken ’ zei ik. ‘Ah kom op nou , je hebt buiten in de regen gestaan ik deze kou en ik kan je niet eens een warm drankje aanbieden?’ Zijn stem klonk zo overtuigend , alsof het echt beter voor mij was om wat te drinken. Dus weer gaf ik me over en koos voor thee. 'Mooi ’ zei hij en liep met een glimlach terug de keuken in. Het ene moment was hij nog alleen , het andere moment kwamen er nog 2 mannen de keuken uit lopen. Ze zagen er opgelucht uit. Het maakte me bang. Waren dat de stemmen die ik gehoord had? Dan hadden ze het dus wel over mij. De man die mij thee had gegeven zei tegen mij ‘Slaap maar zacht liefje’. Ik schrok ’ Slaap zacht ? ’ Had ik nog gezegd. Vanaf dat moment werd alles zwart.

Ik stond op een afstand. Was dat mijn zusje die daar zo op de grond lag? Ik kon het niet aanzien. Ze lag met met allemaal bloed op de grond. Het bloed stroomde vanaf haar hoofd langs haar schouders over haar hele lichaam. Wie heeft dit gedaan ? dacht ik , wie is er zo laf om een 16 jarig meisje te ontvoeren en daarna zo toe te takelen. De ambulance kwam je kon de loeiende sirenes vanuit de verte horen. ‘Leeft ze nog ? Alsjeblieft zeg dat ze leeft’ Zei ik tegen een van de ambulancebroeders. ‘Ze is buiten bewust zijn , maar ze leeft nog wel’ zei hij. Wat had ik haar aangedaan? Dacht ik. Mijn kleine zusje heb ik in gevaar gebracht door mijn domme streken. Als ze erachter zou komen dat dit mijn schuld is zal ze me nooit vergeven. Hij huilde. Met schokkende schouders stapte hij de auto van zijn ouders in. Zijn ouders hadden al die tijd niets gezegd. Ze stonden lijk bleek te kijken naar Alexis. De hele reis naar het ziekenhuis hadden ze dan ook niet gesproken.

Doorgaan???

#6

:face_with_raised_eyebrow: :frowning_face:

#7

Je vertelt het duidelijk in verschillende perspectieven. Is niet erg,want dat maakt het verhaal juist spannender! Het is gewoon fijner als je onderscheid maakt, want anders is het verwarrend voor de lezer.

Het is wel erg leuk, dus graag meer… :upside_down_face:

#8

2]

Ik opende mijn ogen. Alles was wazig. Na een paar minuten werd mijn zicht beter en zag ik mijn moeder in een hoekje zitten , ze was aan het lezen. ‘Mama? zei ik’. ‘Je bent wakker! ‘Haar ogen glinsterden van blijdschap. ‘Ik ga even melden dat je wakker bent aan de verpleegsters , ik ben zo terug’. Ze liep weg. Ik probeerde mijn hoofd op te tillen om om me heen te kunnen kijken , maar het deed te erg pijn. Wat was er met me gebeurd ? De deur werd geopend en er kwamen 2 verpleegsters binnen. Ze deden enkele onderzoeken en zeiden dat als het zo door ging ik snel naar huis mocht. ‘Ik laat u alleen met uw dochter’ zei een van de verpleegsters’. Ze liepen allebei weg. ‘Hoe voel je je ? , wat is er gebeurd ? , waar was je al die tijd ?’ Mijn moeder overdonderde me met vragen. Ze zag er opgelucht uit maar toch kon je angst in haar stem horen. ‘Ik wou het net aan jou vragen ’ zei ik verbaasd , dat ze niks wist. ’ Hoe kom ik hier?’ Vroeg ik. Mijn moeder aarzelde. Haar opgeluchte blik was weg , ze straalde angst uit. ‘De politie had je gevonden , in een bos een paar kilometers van hier’.
Mij gevonden ? Ik probeerde me echt te herinneren wat er was gebeurd maar het lukte niet. Mijn hoofd deed te pijn. ‘Mij gevonden , waar ? ik bedoel hoe , wanneer?’ ik rilde bij deze woorden. ‘Kun je me vertellen wat hier allemaal gebeurd!’. "Oke begon mijn moeder. Je was al een paar dagen vermist , Je was na school niet thuis gekomen , we maakte ons al zorgen maar we dachten ze is bij een vriendi n. 5 uur later was je nog niet thuis gekomen. Het was al 9 uur S’avonds. We informeerde de politie maar die leek het niet zoveel te schelen. Het enige wat we konden doen was afwachten. Je broer was erger van slag dan wij , leek het net. Na 4 dagen werden we gebeld dat ze iemand hadden gevonden maar ze wisten niet zeker of jij het was. Ze hadden iemand in een bos gevonden een uur rijden vanaf ons huis. Je vader ik en je broer stapten gelijk in de auto. Toen we aankwamen zagen we jou daar liggen , in kritieke toestand. We zijn ons dood geschrokken!’ Ze huilde. Ze was echt geschrokken , ze was helemaal bleek geworden. 'En toen ?'vroeg ik. ‘Toen hadden ze je naar het dichts bij zijnde ziekenhuis gebracht. Daar heb je 2 dagen buiten bewust zijn gelegen , tot net. Je vader en broer waren naar huis gegaan om kleding en spullen te halen , ze komen er zo snel mogelijk aan. Meer weet ik ook niet’.
Ik voelde me radeloos. Wat gebeurde hier ? Wat was er gebeurd met mij?

@ Typmachine , Bedankt :upside_down_face:

#9

Meer??

#10

Ja! :upside_down_face:

#11

Even later kwamen mijn broer en vast binnen. Mijn vader straalde van blijdschap. 'Ik ben zo blij je te zien’zei hij. 'Ik ben ook blij om jullie weer te zien 'zei ik. Mijn ouders en ik praatte over allerlei dingen , alsof we elkaar al maanden niet hadden gezien. Mijn broer gedroeg zich alleen verdacht , hij had helemaal niks gezegd al vanaf het moment dat hij binnen was gekomen. Waarom deed hij zo? Was hij boos op haar? Ik besloot het hem te vragen. ‘Jordan?’ zei ik aarzelend. ‘Wat is er met je ?, je hebt al de hele tijd niks gezegd. ’ Ik ben gewoon erg geschrokken… Zei hij met een schorre stem.’ Ik kende mijn broer te goed om te weten dat er iets met hem was. Ik legde me er bij neer en liet het zoals het was.
De volgende dag mocht ik van de verpleegsters naar huis. Ze zeiden dat ik bijzonder goed en snel hersteld was. Ik voelde me zo blij , eindelijk naar huis!. Mijn broer had nog steeds niks gezegd. Ik maakte me echt zorgen om hem. Wat was er met hem? Na een rit van een uur kwamen we thuis aan. Zodra de deur openging en ik het huis instapte voelde ik me zo veilig! Er gingen zoveel gedachtes door me heen. Ik dacht eraan hoe bang ik de avond was en hoe graag ik toen veilig thuis wilde zijn. Ik zei tegen mijn ouders dat ik even alleen wou zijn en vertrok naar mijn kamer.

Klein stukje , moet werken :frowning_face: Post straks meer x :upside_down_face:

#12

Heb lang geen stukje gepost… Druk met school… :rage:

Hier een stukje:

4 mannen hadden zich verzameld in een kraakpand. De omgeving was afgelegen en donker. ‘Waarom hebben jullie haar laten gaan ? Vroeg een van de mannen’. De andere zwegen. 'Ik vroeg wat!'zei dezelfde man bijna schreeuwend. 'Luister zei een andere man , we hadden afgesproken dat dit een waarschuwing zou zijn voor Jordan , en dat als hij zich niet snel overgaf we drastische maatregelen zouden moeten nemen. De man gromde. Hij was duidelijk de leider. ’ De twee andere mannen hadden nog steeds niks gezegd. 'Als we over een week nog steeds niets hebben weten jullie wat je moet doen. laat hem dat maar weten , zei de leider weer.Hij was zou wraak krijgen. Jordan had hem opgelicht voor veel geld. Hij hoefde zijn geld niet terug , hij zou wraak krijgen, wat hij er ook voor moest doen. Hij was John Schot en liet zich niet belazeren.

Jordan kreeg het bericht. Hij rilde. Als hij zich overgaf zouden ze hem vermoorden.Hij sliep niet. Niet alleen omdat hij bang was maar ook om wat hij zijn zusje al had aangedaan. Straks takelde ze haar nog een keer toe! Nee , nee dat gaat niet gebeuren dacht hij. John dacht dat ik hem had opgelicht maar dat heeft mustapha gedaan! Die kleine etter heeft hem beroofd van zijn geld en alles op mij geschoven. Ik besloot om met iemand over te praten. Ik hield het niet meer! Ik ging naar Derik mijn beste vriend. 'Wat een aangename verassing ’ zei Derik toen hij de deur opendeed. ‘Wat brengt jou hier’? Ik vertelde Derik alles. Dat ik John nooit opgelicht heb maar mustapha daar achter zit en dat ik niet snapte dat John mij niet vertrouwde! We waren überhaupt zakenpartners. Derik wist niet wat hij moest zeggen. Zijn vriend zat voor hem , diep in de problemen. Het leven van zijn zusje hing hier vanaf . ‘Maar wat willen ze nu eigenlijk van je’? ‘Ze willen dat ik me overgeef’ zei Jordan rillend. ‘Waarom doe je dat dan niet!’ Reageerde Derik heftig. 'Ik word anders vermoord door hun Derik '! ‘Je zusjes leven hangt hier vanaf en je blijf je verstoppen’?! ‘Aan wie denk je ?, aan jou of aan je zusje’. ‘Nou dat valt niet te zien’. In derik’s ogen kon je zien dat hij het meende. Jordan had er genoeg van en stormde de deur uit.

Doooor? :upside_down_face:

#13

Ooooh…? Derik is een eikel. Punt. Maar voor de rest leuk, snel verder!!!

#14

Hahaha , Jaa inderdaad!!

Ga zo snel mogelijk verder x

#15

Op donderdag 28 februari 2013 schreef Chayenne Omarouali (chico.cookey@gmail.com) het volgende:
Alexis was al weer een week thuis. Ze had echt haar best gedaan haar dagelijkse leven weer op te pakken , maar vreemd genoeg hing er een rare spanning in het huis. En dan bedoelde ze haar broer. hij had haar alleen maar met grote ogen aangekeken als ze langs liep , maar dat liep hij zonder iets te zeggen gewoon door. Ze snapte het niet. Waarom deed hij zo raar? Ze was toch terug ? , hoorde hij dan niet opgelucht te zijn? Het was 5 uur. Voor het eten nog even een lichtje scheppen dacht ik. Ik zei het tegen mijn ouders en liep de deur uit richting het park. Ik dacht dat ik me beter zou voelen na even buiten te zijn geweest , maar vreemd genoeg had ik het gevoel in de gaten gehouden te worden. Een flits ging door me heen. Waren het weer die mannen? Waren ze nog steeds niet klaar met me , wat had ik gedaan dat ze mij moesten hebben? Ik rende naar huis en verstopte me zo snel mogelijk onder de dekens. Ik viel rusteloos in slaap.

Hoe durft hij! Dacht Jordan nadat hij derik’s huis uit was gestormd. Hij wist toch dat zijn leven hier vanaf hing! hoe kon hij dan zeggen dat hij zich maar moest gaan overgeven?! De woorden van Derik flitste door zijn hoofd heen. ‘Denk je aan je zusje of aan jou’? … Natuurlijk dacht ik aan mijn zusje! Hij ontplofte bijna. Waarom moest John hem hebben! hij had niks gedaan… en dan zijn zusje zo toetakelen. Harteloos. Op dat moment kreeg Jordan weer een bericht. Het was van John. Jordan opende het berichtje , Ik zou maar opschieten als ik jou was en naar het pand komen. Ik verlies mijn geduld met jou , morgen is de laatste dag dat ik jou wil zien verschijnen anders weten we je zusje weer te vinden. En deze keer gaan we niet zo mild zijn. probeer ook niet de politie of iets in te lichten anders zullen de gevolgen erger zijn dan jij ooit zou kunnen bedenken.
Derik wist dat zijn zusjes leven hier vanaf hing. Hij wist wat hij moest doen.

#16

Ik volg :upside_down_face:

#17

Probeer wel te letten op de spellingsfouten. Het is dan prettiger om te lezen.
(Misschien als je het nog een keer controleert dat je de fouten dan ziet! :wink:)

#18

Was getypt via iPad , Ben nu niet thuis :blush:

#19

Oh Hihi nu zie ik het!! Sorryy :blush:

Maar nogmaals was iPadd beetje moeilijk typen…
Maar thaanks voor de tip :wink: