Buitenlandse stage, help

School
#1

Dag dames,

Misschien hebben jullie het andere topic in lifestyle gezien dat ik overweeg een buitenlandse stage te doen, volgend schooljaar. Ik wil dit nog steeds dolgraag. Er zijn twee landen die mij ontzettend aanspreken. 3 maanden Finland of 7 weken Kenia.

Ik had mijn paps al gevraagd om 7 weken naar Kenia te mogen, helaas zei hij al zonder er bij na te denken ‘Nee, wat moet je daar?’ Nu heb ik Finland nog achter de hand, een relatief veilige land met een (hopelijk) stabiele regering, maar wel voor een langdurige tijd).

Ik krijg beide ouders sowieso niet overtuigd. Ik weet dat ik het kan en sta er zelf ook gewoon goed achter. Ook weet ik dat ik het zelf goed kan bekostigen en ze zelf geen cent hoeven bij te leggen. Ook ben ik 19, dus in principe heb ik geen toestemming nodig, maar het is niet lekker om dan zo op stage te gaan.

Weten jullie tips om mijn ouders te overtuigen? En waar ik rekening mee zou moeten houden in verband met mijn opleiding? Ik heb al wel informatie gevraagd bij de projectleider, wat ik bijvoorbeeld in Kenia zou kunnen verwachten, de verkiezingen daar en dergelijke… Als ik naar Kenia zou gaan, moet ik dit namelijk eind deze week doorgeven.

En zou ik jullie eigen ervaringen mogen weten, hoe hebben jullie je ouders zo ver weten te krijgen om je te laten gaan :slightly_smiling_face:?

#2

Het is echt super dat je in buiten land op stage kan je leert er heel veel van en het helpt later met een baan dat je ervaring hebt in het buitenland. Ik weet ook niet wat voor’n stage het dan word. Maar met Kenia kun je zeggen dan leer ik hoe mensen daar leven met weinig en dan als je thuis bent dan ben je veel blijer met kleine dingen. Van de rest geen idee hoe je je ouders kunt overtuigen. Veel succes en hoop dat het je lukt !!

#3

Ze laten je toch niet gaan als het echt gevaarlijk is in het land? Of zeg anders dat het misschien je enige kans is dat je daar naartoe kan?

#4

Je kan zeggen dat je nooit meer een soortgelijke opportunity krijgt en dat je alles goed overwogen hebt en zeker weet dat er echt niks mis kan gaan. Je leert er ook heel veel van, zowel van je stage als überhaupt het verblijven in een ander land voor een ander doel dan vakantie.

En “wat moet je daar?” vind ik een beetje kort door de bocht. Jij zou het nut er waarschijnlijk ook niet zo van in zien als het niet ergens goed voor zou zijn, as I said, je leert er op verschillende gebieden veel van. Als je thuis blijft, mis je dat allemaal! Aangezien jij zelf aangeeft dat je het echt hartstikke graag wilt, denk ik dat je er hele erge spijt van krijgt als je níét gaat. :slightly_smiling_face:

Weet je wat me ook wel slim lijkt? Dat zowel jij als je ouders een lijst maken met voor- en nadelen. Zo kan jij wat beter inzien waarom zij het niks vinden, en zo zien zij (hopelijk) wat je ervoor over hebt en dat er eigenlijk vrij weinig mis kan gaan (zeker vergeleken met andere landen).

#5

-

#6

Oke, die reacties waren tegelijk en lijken redelijk op elkaar, maar hopelijk heb je er wat aan :slightly_smiling_face: haha

#7

Bedankt voor de hele snelle reacties :-).

Ik snap dat mijn ouders ook zoiets hebben van… Kenia, AIDS/HIV, verkiezingen die daar zullen komen, armoede, malaria… Echt heel veel punten waar ze zich zorgen om kunnen maken. En ik snap ze, echt. Maar het feit dat school je absoluut niet alleen laat gaan, is voor mij al een rede dat ze veiligheid op nummer 1 zetten.

Ik heb ook gewoon de neiging gehad om te zeggen tegen mijn ouders; Bekijk het maar, ik ga gewoon voor 7 weken/3 maanden weg!

#8

Ik zit op dit moment in Parijs voor mijn stage. Spijtig genoeg mochten wij alleen kiezen voor België of de hoofdsteden van de buurlanden van België. Ik wist ook meteen dat ik naar het buitenland wou en ik moest dus ook mijn ouders kunnen overtuigen. Gelukkig zijn mijn ouders heel openminded (hebben als 23jarigen 2 jaar in Swaziland (Afrika) gewoond) en ze vinden dat je de wereld moet zien, kansen moet grijpen.

Maar wat ik met hen gedaan heb, is het kostenplaatje bekijken. Mijn stage wordt betaald, maar ik krijg maar 486¤ per maand. Aangezien Parijs toch wel een dure stad is (en je ook veel met collegas gaat drinken/stappen) kom ik daarmee juist toe om mijn eten en uitgaan te betalen. Een studio in Parijs is ook superduur en zou ik dus niet zelf kunnen betalen. Dus dat betalen mijn ouders. Maar ze vroegen wel om hun een schatting te geven van wat alles zou kosten, wat ik zelf zou betalen en wat niet.

Verder is het zo’n ervaring. Je vergeet het nooit meer. Ik heb veel geleerd op mijn stageplaats, maar ik ben ook veel zelfstandiger geworden. Je komt in een grote stad die je niet kent, je moet naar een werk dat je niet kent, mensen die je niet kent… Ik ben ziek geweest en dan moet je maar zien dat je een dokter en een apotheek vindt. Met uitgaan is mijn portemonnee gestolen, wel dan kan je zelf naar de politie gaan, naar de ambassade, naar de bank en noem maar op.

Je hebt geen ouders meer waar je op terug kan vallen en daardoor wordt je echt volwassener. Maar je leert zoveel mensen kennen. Ik heb nu vrienden in Parijs, maar ook vanuit Zwitserland, Thailand, landen in Afrika, …

Het is gewoon moeilijk te beschrijven, maar het is een levenservaring. Ik ben zo blij dat ik hiervoor gekozen heb en ik kan het iedereen aanraden. Zaterdag vertrek ik weer naar huis na 4,5 maand en ik heb er helemaal geen zin in. Ik ben verliefd geworden op de stad hier en het is met pijn in mijn hart dat ik moet vertrekken :slightly_smiling_face:

#9

Ik ben er nu de hele tijd over aan het nadenken, hihi. Ik weet nogsteeds niet wat je er gaat doen, kan/wil je dat toelichten want dat kan natuurlijk ook meespelen in je keuze!

En dat kostenplaatje is inderdaad een goed idee, zorg dat je vantevoren weet wat je verdient en wat je zelf moet betalen wanneer je daar zit (vaste lasten etc.) heb je kost en inwoning? krijg je uitwonende beurs? wordt je reis vergoedt, hoe zit het met de gezondheidszorg? welke talen spreken ze er? etc.

Ik denk echt dat het een kans is die je met beide handen moet aangrijpen! Ik zou zo terug willen naar Spanje, ondanks ik daar veel ellende heb meegemaakt. Ik ben er heel sterk en volwassen door geworden, je leert er zo veel van!

#10

Ik doe, voor degene die het vroegen, de opleiding apothekersassistente :slight_smile:

#11

^Maar wat ga je daar dan eigenlijk precies doen hoe ga je die mensen daar bijv. helpen. Als je dat precies ook goed uitlegd tegen je ouders mag je misschien wel. En over dt het in die landen gevaarlijk is de school stuurt niemand naar een gevaarlijk stuk mensen.

#12

Je kunt overal terecht komen. In een ziekenhuisapotheek, op een meidenschool, in een weeshuis. Maar ook ga je op safari, je gaat een rondtrek maken e.d.

#13

Je kan misschien aangeven dat je graag naar een niet-westers land wilt om ook kennis te maken met het ‘minder welvarende’ landen en dat je graag iets voor mensen wilt betekenen en dat Kenia je gewoon heel erg aanspreekt.

Er zijn wel wat gebieden in Kenia die erg afgeraden worden (Zie site Ministerie van Buitenlandse Zaken: http://www.minbuza.nl/rei…reisadviezen/k/kenia.html), maar als je goed plant, is de kans wel vrij groot dat je gewoon in een ‘veilig’ gebied komt.

Ik snap de insteek van je ouders wel, maar aangezien je gewoon oud genoeg bent om dat zelf te beslissen en je toch alles zelf bekostigd, moet het wel goedkomen

Zowel Kenia als Finland lijken mij supervet :slightly_smiling_face: In ieder geval veel plezier!

#14

Ik vind het een beetje raar dat je ouders hierop tegen zijn. Van een buitenlandstage leer je ontzettend veel. Mijn broer heeft een halfjaar in Rusland gezeten voor zijn studie (ook niet echt bepaald de place to be) en mijn ouders hebben het juist aangemoedigd omdat het goed is voor je ontwikkeling.

Nu snap ik wel dat je ouders Kenia misschien niet de beste keuze vinden, maar ik denk dat je nu wel oud genoeg bent om voor je zelf te zorgen. En daarnaast zijn scholen met dit soort landen er goed georganiseerd, zoals je zelf al zegt.

Wel fijn dat je zelf mag weten of je naar het buitenland gaat of niet. Ik ben verplicht om een buitenlandstage te doen.

#15

Ik ook. Aan de ene kant vind ik het nergens over gaan, want bij mij op school wordt je niet echt gesubsideerd ofzo en mag je het allemaal lekker zelf uitzoeken (en dat voor een half jaar :buitenlandse stage), maar stiekem ben ik blij dat ik het gedaan heb.

#16

Ik heb eventjes gekeken naar de Ministerie van Buitenlandse zaken. Maar de gebieden waar ik terecht zou kunnen komen staan niet genoemd. En ook is het op het platteland, waarschijnlijk.

#17

Ik denk dat je met jouw opleiding het ‘beste’ naar Kenia kan gaan, denk dat je daar heel dankbaar werk kan verichten en echt iets leert en je kennis kan toepassen

#18

Allebei liggen ze heel goed aangesloten aan mijn opleiding. Finland ligt qua zorg minimaal 2 jaar voor, en Kenia natuurlijk voor de ontwikkeling

#19

up

#20

Up!

Papa heb ik om, hoewel hij van mening is dat ik ‘daar nog steeds niets te zoeken heb en ik het niet moet doen’.

Nu moeders nog. Iemand tips voor een snel panisch wordende moeder :’]? (jullie snappen wel wat ik bedoel)