Nou, ik zit de laatste tijd dus met een probleem. Met m’n twee beste vriendinnen zit ik in een vriendengroep, maar sinds kort voel ik me erg buitengesloten.
Dit wordt door één specifiek meisje veroorzaakt. Laten we haar even L noemen. Sinds een jaar zit L bij ons in de vriendengroep en ik heb steeds vaker het gevoel dat ze mij er een beetje wilt buiten sluiten. Telkens wanneer we met z’n allen zijn negeert ze mij volledig en ze spreekt me alleen maar aan wanneer ze iets van me nodig heeft of als m’n vriendinnen me in het gesprek betrekken. Ook altijd wanneer we les hebben en we met z’n allen praten, sluit ze me volledig af door met haar rug naar me toe te zitten.
Ik heb dit al vaker tegen mijn vriendinnen gezegd en ze weten ook dat ik niet zo goed met haar kan opschieten, maar telkens vertellen ze me dat ze dit niet door hebben en dat ik me niet zo veel van haar moet aantrekken. We gaan veel met elkaar om, maar wanneer we zonder L zijn, zeggen ze dat ze haar heel irritant vinden, doordat ze altijd veel te overenthousiast is en dat ze hen probeert na te doen (dit is ook mijn mening over haar), maar wanneer ze erbij is klagen ze nergens over en zien ze mij (naar mijn gevoel) niet meer staan.
Een paar weken geleden stonden we met z’n allen te praten over Sinterklaas. L begon toen over dat ze graag Sinterklaas met de groep wilde vieren bij haar thuis. Iedereen heeft toen terwijl ik erbij stond lootjes getrokken en van alles geregeld zonder dat ik ook bij iets betrokken werd. Ik stond er maar een beetje bij en ik voelde me zwaar genegeerd.
De laatste tijd worden er steeds vaker zulke afspraken zonder mij gemaakt (die L altijd voorstelt) en ik word telkens heel jaloers en chagrijnig wanneer ze dat doen of praten over hoe leuk het allemaal wel niet was terwijl ik er bij sta, want ik ben altijd de enige die dan niet wordt uitgenodigd. Ik heb nu het gevoel dat L probeert m’n vrienden af te pakken en dat de hechte vriendschap die we eerst met z’n allen hadden hierdoor weggaat.
Stel ik me aan? Ik heb nu geen idee wat ik moet doen, want ik wil m’n vriendinnen niet kwijt en ik durf L hiermee niet te confronteren. Bedankt voor het lezen