Broken-Hearted Girls

naar aanleiding van het artikel ‘Rescue tips bij break-ups’, waarin iedereen in een comment haar liefdesverhalen dropte, heb ik dit topic aangemaakt.

Lucht je hart, vraag om advies, geef tips etc.

Mij is gisteren verteld dat meneer niet overduidelijke gevoelens voor mij had, mij niet echt zag als ‘vriendin’ en hij mij niet kon geven wat ik hem wel gaf. Toen we naast elkaar in bed lagen. Met een kater. Nu wil hij een maand de tijd totdat hij klaar is met zijn stage, want door stage en andere dingen zat hij al behoorlijk in een dip (ik hoop heel erg dat het daardoor komt dat hij niet echt ‘zin’ heeft in mij), en daarna laat hij horen wat hij wil…
Ik heb me nog nooit zo kut gevoeld.

What’s your story?

sterkte meis :frowning_face:
Ik ben op t moment eigenlijk helemaal gelukkig :slightly_smiling_face:

Mweh, dat is kut…

Ik dacht dat het beter was als ik wat rust had. Maar dat is dus absoluut niet zo. Voel me nu zo leeg. En bleh, ik wil hem terug. We horen gewoon bij elkaar, dat kan niet anders. :frowning_face:

9 maanden geleden uitgegaan met mijn vriend, en er nog steeds helemaal kapot van. Ik heb hem deze 9 maanden minstens elke maand een bericht gestuurd op facebook, en ik voel me een ontzettende stalker. Maar vind het zo moeilijk! Ook echt een vreselijke jongen ontmoet hierna, heb ook aangifte hier over moeten doen… Ik ben ook meer met hem gaan daten omdat ik mijn ex vriendje wou vergeten, maar het werd alleen maar erger juist omdat hij zo lief was en mijn date zo afschuwelijk. ZUCHT :frowning_face:

Hier is mijn verhaal;
klik

Ik ben helemaal gelukkig, behalve in de liefde :’)
Maar het compenseert wel, maar soms als er dan geen mensen meer om je heen zijn, en ze weg zijn. Dan ga je je down voelen…

.

.

^ ah fuck! dat is echt kut :frowning_face: vooral als het voor jezelf wel helemaal zo goed voelt… ik weet precies hoe je je voelt …

ik had vandaag zo’n ‘fuck you ik verdien beter’ dag, maar nu kak ik weer een beetje in. Jongens zijn echt stom… maar ze zijn ook heel lief en leuk en verslavend!

Broken-hearted girl meldt zich.

what’s yooour story?

Mijnes? :’) Nou hier komt een soort gefaalde lovestory.

Ik kende hem, T., al een tijdje maar had nooit echt contact met hem. We zijn allebei 14, hij zit in de 4e en ik in de 2e (ik ben blijven zitten en hij klas overgeslagen). Dat contact kreeg ik een jaar geleden ongeveer. We spraken elkaar echter (bijna) alleen op twitter enzo. Hij vroeg altijd of we konden afspreken etc.Ik had eerst niet zo’n belangstelling in hem. Uiteindelijk begon ik hem leuk te vinden en ik wilde afspreken. Hij heeft me 2 keer laten zitten, 1 keer vergeten en 1 keer zegde hij 't op het laatste moment af. Het kwam er niet meer van, dacht ik. Totdat we in 't begin van dit schooljaar toch een keertje hadden afgesproken. Met een vriendin, het was gezellig. We zijn allebei zo verlegen en trots dat we op school daarna niet meer gepraat hebben. En we verloren contact. Ik werd langzaam gek, maar zoals ik altijd doe, ben ik te trots om hem te sms’en/aan te schieten. Hij maakte weer contact, of we weer een keertje af konden spreken. Hij was zó asfgjkl lief. Toen mn fiets kapot was wilde hij me achterop naar school brengen, en allemaal dat soort dingen. We hadden afgesproken, maar het ging weer niet door. Ik werd boos, altijd als ik me er net op verheug gaat het niet door. Dus ik vertelde dat 'm, en nu is ie boos op me. Tuurlijk, helemaal mijn schuld. Not. Ik heb hem om Half 1 met nieuw jaar gesms’t met sorry, gelukkig nieuw jaar etc. En hij reageert niet. En tweetten via zn mobieltje? Dat kan meneer wel.
En het stomme is dat ik tegelijkertijd boos en zo verliefd op hem ben.

En hij vónd me echt leuk. Ik was gewoon te onzeker om het te geloven. Maar als ik nu terugkijk is het allemaal zó duidelijk.

Tja, ik ben nooit echt verliefd geweest… Voor ik hem kende dan. Hij werkte bij dezelfde supermarkt en we hadden het altijd wel gezellig. We raakten steeds meer aan de praat en op een gegeven moment spraken we elkaar iedere dag via whatsapp. En echt lange gesprekken, soms tot diep in de nacht. Over alles! Hij was eigenlijk de jongen die ik altijd zocht, maar ik heb een beetje bindingsangst en hield hem toch op afstand. Hij wou zelfs met me naar een pretpark in duitsland etc etc. Gewoon omdat die wat met me wou doen, bij me wou zijn. Zelfs dat wees ik af. Omdat ik het gewoon niet durfde onder ogen te komen, dat ik hem zooooo leuk vond en ik wou hem geen pijn doen. Ook al wist ik dat ik hem geen pijn kon doen, ik weet niet… We gingen ook vaak naar verjaardagen ofzo samen. Iedereen zat maar van he jullie vinden elkaar leuk he blabla. En ik deed altijd een beetje alsof het niet zo was. Dat deed hem pijn, en ik zag het. Ik wist gewoon dat het hem niet lekker zat en toch deed ik zo.

Na een tijdje kwam er een nieuw meisje bij ons werken en hij sprak veel met haar. Ze hadden het leuk, dat zag ik gewoon. Al is zij 4 jaar jonger dan hem, ze hadden het leuk. Dat brak mij. En toen ik eindelijk wist dat ik echt voor hem wilde gaan, en hij echt alles was wat ik wilde… Had hij iets met haar. Ik heb dagen gehuild, bij elk zielige liedje huilde ik. Ik kon geen dag zonder aan hem te denken. Het doet me nog steeds pijn. En helemaal omdat ik ze 2x per week samen zie op het werk. Hij doet nog steeds heel leuk tegen me, maar ik weet dat hij niet voor mij gekozen heeft.

Ik zit nu een beetje met een andere jongen, en ik weet dat ik hem leuk vind. Maar het zou nooit zo worden als met hem. Ik krijg hem gewoon niet uit mijn hoofd. Hij is en blijft alles wat ik wil. Zo gauw het uit is tussen hem en dat meisje, ga ik er alles aan doen om hem weer te krijgen. Ik kan gewoon niet zonder hem.

Nu ik dit type merk ik weer hoe dom ik ben geweest. Als ik gewoon voor hem gegaan was, had ik hem. Ik had zelfs geen moeite hoeven doen. IK HAAAAAT DIT :frowning_face:

waarom is hij precies boos dan, hoe heb je hem dat precies verteld?
my advice: gewoon nog eens smsen of onverwacht bij hem langs gaan ofzo! smsjes falen heel vaak tijdens oud & nieuw en als hij hem wel ontvangen heeft is er ook nog een kans dat hij het druk had met andere dingen en dan schiet het er nog wel eens bij in. trek het je niet persoonlijk aan.
Je weet zeker dat hij jou leuk vindt en jij vindt hem leuk dus wat houdt je tegen!

maar goed, heel makkelijk om dit allemaal op te schrijven, maar doe het nu ook nog maar eens…

Succes! Hou ons op de hoogte!

aaaah @voquesh!
fucked up! :sob::muscle:

Dankjewel! Ja ik ben nogal agressief soms, in de zin dat ik snel boos wordt. Ik deed juist een poging het goed te maken, maar eerst had ik een best kortaf smsje gestuurd. Hij werd boos omdat hij vond dat het niet zijn schuld was, ik best meer begripvol kon zijn etc. Ik wist zeker dat ie me tóen leuk vond. Maar hoe het nu zit… Vorige week ofzo zei een vriendin helemaal blij tegen me dat ze hem had zien kijken naar mij, met zo’n super lieve lach op zn gezicht.
Ik ga het proberen denk ik (:

foto’s van 2 verdomde dagen geleden.
we staan er zoenend en lachend op.
what happened? waarom kon ik niet zien dat hij er al zo lang mee zat :frowning_face:

Awh heel veel sterkte meid!

Mijn verhaal: Tijdens de zomer was hij tien dagen op vakantie in Portugal, echte feestweek met 3 vrienden die ook niet vies zijn van wilde nachten. Vol vertrouwen wenste ik hem een fijne vakantie toe. Talloze keren hadden we het er al over gehad, vreemdgaan. Nooit, dat zou hij niet kunnen. Hij zou dan daadwerkelijk iets moeten voelen voor dat andere meisje. En als, dan zou hij niet kunnen leven met dat schuldgevoel en het me moeten vertellen.

Toen hij terug was liet hij me vrolijk zijn vakantiefoto’s zien. Er was enkel een album dat ik niet mocht bekijken want daar stonden beschamende foto’s in en zijn vrienden wilden niet dat ik die zou zien. Ik vond het een beetje raar, maar respecteerde hun privacy. Enkele keren heb ik naar die foto’s gevraagd, maar een antwoord kreeg ik niet. Ondertussen was er ook een hyves aangemaakt die alleen zij konden zien. Ook daar waren de foto’s zichtbaar. Vlak nadat hij terug was, zei hij dat hij me iets moest vertellen. Er had een meisje bij hem in bed geslapen, maar er was niks gebeurd. Of ik boos was? Helemaal niet, ik vond het schattig dat hij zo bang was en vond het fijn dat hij het me vertelde. Ik ben heel makkelijk, zolang je maar eerlijk bent.

Enkele weken later maakte ik een fout. Ik zoende met een andere jongen tijdens het uitgaan. Vrij vlot kwam mijn vriend erachter, hij is nogal bekend in deze regio en ik word standaard in de gaten gehouden als ik in mijn eentje uit ga. Ik zat voel schuldgevoel en ben door hem met de grond gelijk gemaakt. Voor alles en nog wat uitgescholden en (Let op) talloze keren werd er herhaald hoe ik dit kon doen en het hem niet zou gaan vertellen, hij zou immers nooit met zo’n last kunnen leven.
Na heel hard mijn best te hebben gedaan, heb ik hem teruggewonnen.

Maanden later zat ik op zijn computer om tijdens mijn tussenuur iets te doen voor school. Per ongeluk klikte ik zijn prullenbak aan. Meneer zat ondertussen naast me en het bloed trok weg uit zijn gezicht.
Daar stonden ze. 2 foto’s van hem met een meisje. 1tje vlak voor het moment dat ze zoenden (het naar elkaar toebuig kodak-momentje) en 1 van het moment zelf.
Razendsnel sloot mijn vriend zijn computer af. Ik was kotsmisselijk, kon het haast niet geloven. Maar ik wist het zeker. Hij was het.
Zwijgend gingen we in de woonkamer zitten. Hij vroeg naar wat dingen, wie ik een berichtje stuurde volgens mij. Toen zat ik stil voor me uit te staren. Meters bij hem vandaan.
‘Waar denk je aan?’ vroeg hij
‘Aan wat er op die foto’s staat’
Hij kwam aan met zijn vrienden en meisjes en dat soort slap gelul.
‘En?’ vroeg ik
‘Wat bedoel je?’
‘En wat staat er nog meer op?’
Hij wist dat hij geen kant meer op kon. ‘En ik.’
‘En?’
‘Met een meisje’
‘En ik zoen haar.’

Ik was totaal van de kaart. Mijn eerste reactie was vluchten, maar hij liet me eerst niet gaan. Uiteindelijk ging ik terug naar school. Opgefokt door de adrenaline zat ik in de les.

Ik heb het meisje opgezocht. Ik kan eerlijk zeggen dat ze lelijker is dan ik.
Op 1 van die foto’s staat ook mijn vriend, haar teder zoenend op haar hoofd, op een andere avond. Ik zal nooit weten wat er precies gebeurd is, of hij ook seks met haar heeft gehad of ook andere meisjes heeft gezoend. Op dat vlak tast ik in het duister. Hij zegt dat dat het enige was, maar zeker weten zal ik het nooit. Die middag dat ik de foto’s vond vertelde hij me ook dat er een meisje bij hem in bed had geslapen, terwijl hij had gezegd dat ze op de bank sliep. Ik had daar nog naar gevraagd, gezegd dat ik het raar vond omdat haar broer daar ook sliep en ze maar 1 bank hebben. Het excuus was dat haar broer in een grote stoel had geslapen. Dus ja, liegen kan hij zeker.
Ik vind het geen probleem dat er meisjes bij hem slapen, zolang hij er maar eerlijk over is en het met mij overlegd. Zoals ik al zei, ik ben makkelijk, als je maar niet liegt, want dan word ik achterdochtig.
Mijn vertrouwen is beschaamd, ik voelde me vernederd en bedrogen. En toch…

En toch zijn we nog steeds samen.