Broertje aan de drugs

Lifestyle
#1

Al sinds ongeveer afgelopen zomer weet ik dat mijn broertje regelmatig wiet rookt. Hij is nu 15, uiteraard was ik hier geen voorstander van, maar ik kon er ook vrij weinig aan doen dacht ik. Wat heel af en toe blowen was veranderde al snel na ieder weekend en ook naar 2-3 keer in het weekend. In de vakanties is dit uiteraard nog vaker. Ik heb best een goede band met mijn broertje dus hij vertelde dit allemaal uit zichzelf of als ik ernaar vroeg. Ik zou immers toch niets tegen m’n ouders zeggen. Wel heb ik altijd tegen mezelf gezegd dat als het verder ging dan alleen blowen ik wel in zou grijpen. Hij kwam de laatste tijd al wel vaker met verhalen over xtc en hoe vet dat wel niet is, maar ik kon nooit zo goed opmaken of hij dat echt gebruikt heeft of dat het gewoon stoere praat is. Nu kwam hij net dat dus aan met het verhaal dat hij 2cb gebruikt heeft en dat hij het supervet vond en dat hij hallucineerde dat er een draak op hem afkwam etc. Ik vind zelf dat dit echt te ver gaat! Ik bedoel hij is 15… moet ik hier mee naar m’n ouders gaan? Of zou er nog een andere oplossing zijn? Ik wil het sowieso eerst nog aan m’n zus vertellen.

Alvast bedankt voor het lezen! x

#2

Praten zat ik ook al aan te denken idd, maar ik heb geen idee wat en hoe ik het moet zeggen eigenlijk. Als ik begin over de risico’s en dat het gevaarlijk is gaat hem dat niet veranderen denk ik …

#3

Ik zal toch alsnog proberen eerst met hem te praten. Dat kan nooit geen kwaad, je kunt het altijd proberen. En hem dan ook vertellen dat je je zorgen maakt. Ik zou dan denk ik wel naar je ouders gaan. Als jouw kind dit zou doen, zou je het ook willen weten. Toch?

#4

Nee niet tegen je ouders vertellen, dit kan een enorme breuk in jullie vertrouwen maken. Ik zou het met je broertje er persoonlijk over hebben en zeggen dat je het wel beetje te ver vind gaan en dat áls hij zo verder gaat dat je het wel gaat vertellen.

#5

Dit. Als je zonder iets te zeggen naar je ouders toegaat, beschaam je echt het vertrouwen van je broertje, voelt hij zich genaaid en vertelt nooit meer wat aan je.

#6

Dit is inderdaad waarom ik twijfel naar m’n ouders te gaan, maar als ik zeg dat ik wel naar ze toe ga als dit zo doorgaat vertelt hij me ook nooit meer wat… dus het is voor mij echt een huge dilemma .

#7

Heb het er eerst rustig over met je broertje dat je het echt heel erg vind wat hij allemaal doet en dat hij wel moet gaan minderen met het xtc gebruikt, wiet vind ik persoonlijk niet ernstig. Dus als je gewoon vertelt dat hij wel moet minderen/stoppen met xtc, zal dat ze grote zus echt heel blij maken. Want ik denk dat hij niet door heeft hoeveel pijn/je je zorgen om hem maakt. En als het gebruik echt ernstig word, en dan bedoel ik elke week, dan zal ik het wel vertellen aan je ouders…

#8

Ik zou het vertellen aan mijn ouders. Hij is nog steeds minderjarig. Ja, er komt een breuk in zijn vertrouwen, maar dat wilt niet zeggen dat het niet juist is om het aan je ouders te vertellen. De meeste gevallen die moeilijk zijn om aan de alarmbel te trekken, zijn juist degene waarbij het nodig is.

#9

Precies dit. Probeer hem te overtuigen om het zélf in stapjes aan je ouders te vertellen.
Of hij kan eerst gaan minderen met wiet en stoppen met xtc, zodat hij tenminste iets meer te zeggen heeft tegen je ouders dan alleen ‘ik rook wiet’. Dan kan hij tenminste zeggen 'ik rook wiet maar ben al geminderd. En dan is de stap kleiner.

#10

Je moet zeker naar je ouders gaan. Bij mijn broertje is het ook begonnen met af en toe blowen en later is hij verslaafd geraakt en in een enorme depressie geraakt vanwege de wiet.

#11
#12

Een breuk in het vertrouwen is wel je laatste zorg als jij er voor kunt zorgen dat hij niet verslaafd raakt of nog erger…

#13

Naar je ouders gaan. Misschien zal hij je nu wat minder vertrouwen, maar later zal hij je heel dankbaar zijn!

#14

Nee, eerst met je broertje praten. Als dat niet helpt kun je altijd nog naar je ouders gaan.

#15

Eerst met je broertje praten, zeggen dat je het graag aan je zus wil vertellen en er dan met zn drieen over praten. Mocht het niet helpen, dan kun je het nog steeds aan je ouders vertellen. Wanneer je toch besluit om het aan je ouders te vertellen, licht hem dan ook in. Geef hem zelfs de kans om het ze zelf te vertellen.

#16

Eerst met je broertje praten en misschien ook je zus erbij betrekken. Probeer eerst je broertje te helpen en niet naar je ouders gaan.

#17

Ik zou het zeker wel tegen mijn ouders zeggen. Weet je wat voor schade drugs kan aanbrengen aan je lichaam? Het klinkt alsof hij er al beetje aan verslaafd is. HOe langer hij ermee doorgaat, hoe moeilijker het wordt voor hem om te stoppen hoor. Ik zou gek worden als mij jongere broertje (als ik die had) aan de drugs zat. Hij maakt zijn lichaam kapot. Jij weet het en jij doet er niets aan.

Natuurlijk heb je dan het vertrouwen kapot gemaakt. Maar wat is belangrijker op dit moment? Zijn leven of het vertrouwen. Hij mag je uiteindelijk wel dankbaar zijn als jij hem helpt om er vanaf te komen, vind ik.

#18

Eerst met je broertje praten en hem daarna even de tijd geven om het tot zich door te laten dringen en te minderen. Als hij na let’s say een maand nog niet geminderd is kan je naar je ouders, het lijkt me niet handig om zijn vertrouwen nu te schenden, daar heb ik zelf (wel in iets andere context) ervaring mee en vreselijk veel spijt van.

#19

Ga niet naar je ouders! Iedereen heeft geheimen voor zijn/haar ouders en hij heeft je dit in vertrouwen verteld. Hoogstwaarschijnlijk is het gewoon een fase! Probeer er gewoon zoveel mogelijk met hem over te praten, dat je weet waar hij mee bezig is en dat je er een soort grip op hebt. Zolang er geen sprake is van verslaving of andere problemen is er eigenlijk weinig aan de hand.
Wiet is opzich geen gevaarlijke drug, xtc en die andere moet hij wel mee oppassen. Zorg ervoor dat hij zich goed heeft ingelezen, geef hem tips zodat er iig niks fout kan gaan.
Maar je hebt wel gelijk, hij is natuurlijk veel te jong en het is allemaal heel slecht voor hem. Lief dat je je zo zorgen om hem maakt, maar hij moet ook de vrijheid krijgen om zijn eigen ding te doen. Hou hem gewoon in de gaten :slightly_smiling_face:

Ik spreek ook uit eigen ervaring, dat ik oprecht ontzettend blij ben dat mijn zusje niks aan mijn ouders vertelt. Ik ben wel enorm open naar m’n zusje (ook naar m’n vriend trouwens, die maakt zich af en toe ook zorgen) toe over wat ik doe en hoe ik dat doe zodat ik ze gerust kan stellen. Die openheid naar m’n omgeving zorgt er echt voor dat ze me vertrouwen, omdat ik echt wel weet wat ik doe. Soms is het inderdaad heel veel, daar krijg ik dan ook opmerkingen over en dan zorg ik dat ik oppas.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dus dat zolang je broertje er open over is, dat er niks aan de hand is haha. Als hij je niks meer (wilt) vertellen is dat misschien wel een aanwijzing en is dat een moment om naar je ouders te gaan.
Andersom maakte ik me ook weleens zorgen om het alcohol gebruik van m’n zusje, maar daar kan ik me makkelijk overheen zetten omdat ik dat zelf ook een lange tijd heb gedaan. Nu ga ik helemaal niet vaak meer uit of echt zuipen ofzo, het was denk ik gewoon een fase…

#20

Wat? Sommigen snap ik écht niet. Dat kind is 15! Die hoort nog niet eens aan de wiet te zitten in mijn ogen. Tegen je broertje zeggen dat je het uit de hand vind lopen en dat je het tegen jullie ouders gaat zeggen en dan meteen naar je ouders. Hopelijk is hij nog te redden voor hij echt verziekt is