Hoi,
ik weet niet echt met wie ik hierover kan praten dus post ik hier even mijn verhaal.
ik was alleen thuis en was wat aan het kijken in de kledingkast van mijn ouders, op zoek of mijn ouders nog leuke vintage truien hadden. ik haalde een stapeltje truien uit de kast van mijn papa om ze te bekijken. plots merkte ik dat er papieren onder lagen. ik plooide ze open en begon te lezen…
het was een brief van mijn mama aan mijn papa gericht, van 5 pagina’s lang… om kort samen te vatten: mijn mama schreef dat ze het niet meer zag zitten, dat ze niet meer gelukkig was in deze relatie en dat ze de moed al lang had opgegeven maar dat ze toch nog wilde proberen voor de kinderen (ik en mijn zus dus). ik heb echt geen idee van wanneer deze brief is, er staat geen datum op en is ook niet af te leiden uit de brief. ik schrok hier wel van omdat mijn ouders wel gelukkig leken samen.
ik weet echt niet wat ik hiermee moet doen. ik wil er niet over beginnen omdat het niet echt juist is wat ik gedaan heb. ik had die brief niet mogen lezen. maar toch zit ik hier erg mee, vooral omdat ik niet weet hoe lang die brief daar ligt en ik weet zelfs niet of mijn vader hem ooit gevonden heeft omdat hij echt wel verstopt lag. ik ben ook een beetje boos op mijn papa nu omdat hij mijn mama duidelijk niet goed behandelt/behandelde…