Hoi hoi iedereen
Ik zit al een tijdje met iets, maar ik kan het eigenlijk nergens kwijt, en dus wilde ik hier even mijn verhaal vertellen
Ik realiseer me nu dat ik het wel heel erg dramatisch laat klinken, haha. Gelukkig valt het allemaal wel mee, maar het knaagt toch een beetje aan me.
Ik zit nu in havo 4, en ik ben 15 jaar, in tegenstelling tot al mijn vriendinnen die allemaal al 16 of 17 zijn. Ik ben eigenlijk altijd al een jaar jonger geweest dan de rest, omdat ik jarig ben in het begin van september. Hoe dan ook, zoals ik al zei zijn al mijn vriendinnen ouder dan ik. Ze hebben bijna allemaal sinds dit jaar een baantje, en ze gaan ook best vaak uit. Persoonlijk wil ik nog even wachten met een baantje, wat denk ik vooral komt omdat ik pas 15 ben. Natuurlijk zijn er ook mensen die op hun 15e al een baantje hebben, maar voor mijn gevoel ben ik er zelf nog niet klaar voor. Ik ben niet bepaald een assertief persoon, en ik ben bang dat als ik nu al een baantje neem dat ik mijn collega’s alleen maar telleurstel, omdat ik niet aan hun verwachtingen voldoe ofzo?? Ik weet het zelf eigenlijk ook niet, maar ik denk dat ik eerst misschien meer zelfvertrouwen wil krijgen voordat ik aan een baantje begin.
Daarnaast gaan al mijn vriendinnen zoals ik al eerder zei ook graag uit. Ik hou hier echter helemaal niet van, en ik ga dus ook nooit mee, wat zij soms een beetje vreemd vinden. Zij drinken ook al regelmatig alcohol, terwijl ik nog liever mijn eigen voet zou opeten dan ook maar één slok van dat spul te drinken. Ook dit vinden zij moeilijk te begrijpen, maar ze accepteren het ( over het algemeen ) wel, maar soms vind ik het toch wel een beetje lastig als we met zijn allen samen zijn, en zij zijn allemaal aan het drinken, terwijl ik steeds maar weer alles afsla. Hierdoor vind ik het ook minder leuk om samen met hen dingen te doen.
Hoe dan ook, lang verhaal, maar nu komt het eigenlijke punt waar ik het over wilde hebben. Mijn vriendinnen zeggen namelijk wel eens dat ik ‘nooit iets doe’ wat natuurlijk komt door bovenstaande redenen. Omdat zij allemaal al een baantje hebben en ik niet, vinden zij dat ze het zelf zwaarder hebben dan ik. Ik begrijp natuurlijk dat het hebben van een baan een zekere hoeveelheid stress en hard werk met zich mee brengt, maar dan nog snap ik niet waarom ze dit op zo’n manier op mij af moeten reageren. Ook noemen ze me wel eens ‘saai’, omdat ik nooit uitga ( en ook niet drink! ), maar liever thuis blijf met een boek, of wat dan ook.
Begrijp me niet verkeerd: het zijn hele lieve vriendinnen, en ik zou echt geen andere willen, maar ik vind deze opmerkingen heel erg vervelend, en ik vroeg me af hoe ik dit tegen hen zou kunnen zeggen.
Alvast heel erg bedankt, en ik waardeer het heel erg dat jullie dit lange verhaal helemaal hebben gelezen, haha. Ik kan verhalen nooit kort vertellen, oeps
Heel veel liefs,