Hee meiden,
Ik zal proberen mijn verhaal uit te leggen…
Constant als ik met een jongen whatsapp en we beginnen elkaar leuk te vinden, dan is het nog leuk. Maar zodra we gaan afspreken, klap ik altijd dicht & zeg ik vaak niet veel meer, en ik geef ik vaak de indruk dat ik hem niet leuk vind.
Hierdoor verpest ik het vaak…
Ook als een jongen teveel wilt doen, bijvoorbeeld me mee uit eten nemen, dan klap ik al dicht en zoek ik overal een uitweg om niet uiteten te hoeven gaan, sowieso omdat ik me heel ongemakkelijk voel als ik moet eten in het openbaar maar ook omdat ik mezelf het niet gun om me mee uit eten te laat nemen denk ik.
Vandaag had ik bijvoorbeeld ook een date, we zijn eerst naar bioscoop gegaan, toen ging het nog goed en was het redelijk gezellig. Daarna zouden we naar de euromast gaan maar ik heb hele erge hoogtevrees dus ik zag er al redelijk tegenop en we zouden daar ook eten dus dat maakte het nog erger.
We waren daar en jahoor, ik werd enorm misselijk, duizelig kreeg een trilaanval… Hij had eten besteld, maar ik trok het niet meer want kreeg het ook benaud, dus heb ik gevraagd of hij het wil annuleren, en zei dat ik naar huis toe wou.
Telkens faal ik, en stel ik mensen teleur, ook kan ik mensen niet snel afwijzen en hou ze dan aan het lijntje, ergens wil ik heel graag een relatie, en alles. Maar zodra iets te dicht bij kom, probeer ik op een of andere manier alles af te zeggen…
Hebben jullie tips? Of ideeën wat het zou kunnen zijn of hoe het zou komen?
x
