Bij vriend wonen

Lifestyle
#1

Hallo allemaal. :slightly_smiling_face:

Ik ben 19, mijn vriend is 21 en we zijn nu een jaar en een maand samen.
We hebben een goeie relatie, ik hou zielsveel van hem en hij maakt me echt gelukkig.
Ik ga naar de universiteit, mijn vriend werkt al.
Binnen mijn relatie zit alles dus goed, maar thuis helemaal niet.
Ik heb als kind veel meegemaakt, maar ik kropte alles op, tot ik op mijn vijftiende aan anorexia leed.
Ik ben er na twee jaar bovenop gekomen, daar ben ik best trots op.
Het probleem is nu dat mijn ouders gescheiden zijn, ik door omstandigheden weinig tot geen contact meer heb met mijn vader, en dat ik ongelukkig ben thuis. Mijn mama houdt nooit rekening met mij, en is erg streng. Ze is een carrierevrouw en haar sociaal leven onderhouden is haar hoogste prioriteit.
Mijn psychologen hebben mij en mijn familie altijd verteld dat ik het best wegga uit thuis, omdat ik een gevoelig meisje ben en een ‘warm nest’ nodig heb, iets wat ik thuis niet krijg. Ik voel me absoluut niet geliefd. Mijn mama weet niet wie ik ben, of wat ik doe. Ze weet ook niet welke examens ik heb tijdens de examenperiode, simpelweg omdat dit haar niet interesseert. Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Er zijn veel ergere die bij mij gebeuren dan dit, maar daar ga ik verder niet op in.

Het komt er op neer, dat mijn vriend heeft voorgesteld om bij hem en zijn ouders te komen wonen.
Hij weet dat ik veel huil en erg ongelukkig ben thuis. Ook mijn studies lijden daaronder.
Ik heb vaak hoofdpijn omdat ik me zo druk maak om alles hier…
Hij heeft erg lieve ouders en het warme nest waar ik zo naar verlang.
Maar is dit wel een goed idee? Ben ik niet te jong? Zet ik mijn relatie op het spel?

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen!
Alvast heel erg bedankt!xx

#2

Ik zou het doen. Meteen. Ik zit ook in een klote situatie, en zodra ik een vriendje heb, en zodra hij dat zegt, trek ik bij hem in.

Aan de leeftijd kan het echt niet liggen denk ik hoor…

#3

Ik zou het ook doen.

#4

Ik zou het geen slecht idee vinden, van wat ik zo van je hoor! Zoiets hoeft niet altijd het einde van de relatie te betekenen of verslechtering ervan.

(Een hele goede vriend van me kon, langer dan een jaar terug, door omstandigheden ook niet meer thuis en kon toen bij zijn vriendin (en haar ouders en zusje) terecht, wat hem/hun relatie echt zoveel goed heeft gedaan. Ik was er laatst voor het eerst, toen hij zijn verjaardag vierde, en ik zag aan hem hoe thuis hij zich voelde en dat hij gewoon echt een deel van het gezin was.)

Dat je psychologen ook zeggen dat dat het beste is, zegt ook wel wat trouwens.

Heel veel succes! <3

#5

Een paar dingen snap ik niet.

  • Je hebt/had meerdere psychologen?
  • Je studeer aan een universiteit maar je hebt het over examens?
  • Je doet meerdere studies? (‘Ook mijn studies lijden daaronder’)
#6

Als jij je er goed bij voelt om het te doen moet je het doen!

#7

Ik had tot anderhalf jaar geleden een psycholoog, daarvoor had ik er nog enkele, maar dat was toen ik anorexia had.
Ik woon in België, en daar heb je aan de universiteit zowel in januari als juni examens,
en ’ mijn studies ’ is een uitdrukking die we altijd gebruiken in België. :slightly_smiling_face: Hopelijk is het nu wat duidelijker. (:

#8

Oh oke nu is het een stuk duidelijker! Examens aan de universiteit noemen we in Nederland tentamens, vandaar.

#9

ik zou t doen

#10

Ik vind je absoluut niet te jong hoor, ik ben ook 19 en ga ook samenwonen met mijn vriend.
Ik zou doen wat jou gelukkig maakt, als je thuis ongelukkig bent, zou ik daar weggaan en bij je vriend gaan wonen.

#11

Ik denk dat het best een goed idee is. En ik vind 19 helemaal niet te jong.
Ik ben nu 16 en moest door omstandigheden 1maand bij mijn vriend wonen, we kregen wel iets meer ruzie maar als je een goede relatie hebt kom je daar wel doorheen.

#12

Ik zou het doen.
Je geeft aan dat je thuis ongelukkig bent, en dat je nu het warme nest waar je naar verlangt krijgt “aangeboden”, en dan ook nog bij de persoon van wie je houdt.
Veel succes verder! (:

#13

Ik heb je even een note gestuurd! :slightly_smiling_face:
Hopelijk heb je er wat aan.

#14

Ik zou het doen : ) Alleen moet je het dan ook wel even goed met zijn ouders hebben over eventuele kosten en of je moet helpen in huis en zo, zodat dat voor jullie allemaal duidelijk is. Maar het is niet fijn dat je thuis zo ongelukkig bent en ik denk dat het een stuk beter met je zal gaan als je een fijne thuissituatie hebt! Veel sterkte <3

#15

Ik herken heel veel in je verhaal. Ik studeer ook aan de universiteit, ben 20 en mijn vriend werkt al. Hij heeft een klein flatje en ik ben daar heel vaak te vinden. Bij mij thuis is het op het moment ook niet heel prettig en ik heb het er nog al moeilijk mee (ben een beetje kwetsbaar). Ik heb het nu zo geregeld dat ik de 4 of 5 dagen bij mijn vriend ‘woon’ en 2 of 3 dagen thuis (hangt een beetje van mijn rooster op de uni af) Dit is voor mij een stuk rustiger: ik heb bij mijn vriend alle ruimte voor mezelf en het begint al een beetje als een thuis te voelen. Op de dagen dat ik thuis ben, ben ik een stuk rustiger omdat ik weet dat ik altijd nog naar mijn vriend toe kan, mocht de sfeer omslaan. Het klinkt vreemd, maar af en toe mijn vriend niet zien is ook wel fijn, omdat zijn flatje niet heel groot is ben je elkaar af en toe wel zat. Mijn kleding en spullen liggen een beetje verspreid bij hem en bij mijn ouders thuis. Ik woon dus eigenlijk een beetje ‘op kamers’ maar dan bij mijn vriend. Tot nu toe werkt het prima…
Ik weet niet of je wat aan mijn ervaring hebt verder, ik dacht ik deel het gewoon even :wink: