Dit verhaal is absurd en maf, dat is de bedoeling. Zie het als mijn experiment in een andere stijl en mijn wil om een keer iets totaal anders te doen (niet serieus en een absurd drama). So, be prepared…
Het gaat over iemand die studeert en met anderen samenwoont. Deze “anderen” noemt ze “macrobiotische cavia’s” dat wil zeggen: het slag mensen die extreem gefocust zijn op “biologisch verantwoord” eten: geen gif, onbespoten, vrije uitloop, puur natuur, 50 keer kauwen voor je doorslikt, geitenwollensok etc. Je kent het stereotype wel. Doorgeslagen vegetariërs/veganisten, dat zijn de cavia’s. Macrobiotisch slaat op hun obsessie voor dat verantwoorde. Zelf is ze NIET zo. Eet graag vlees, is niet met de natuur of haar medemens betrokken. Haar hoopt was het leven in de “caviakooi”, zoals ze het noemt, gewoon te doorstaan en weg te zijn zodra dat kon, maar er moet iets mis gaan natuurlijk. En dat doet het ook, er wordt een moord gepleegd! Door haar! Het is echter geen “normale” moord, maar een moord die even absurd is als de inleiding hier 
En de “caviakooi” slaat op het feit dat het een soort kooi is waar ze in leeft, met strenge regels en gewoontes. Dat geldt ook voor “Big cavia is watching you”, je wordt er nogal in de gaten gehouden. Nogal heel erg. Ondanks het feit dta het van die “vrije” mensen zijn die voor “het individu” opkomen en “zelfontplooiing”. De hypocrisie speelt een hoofdrol (samen met het absurde, maar dat weet je hopelijk nu wel).
----------------------------------------------------------------------------------------------
#
Mijn huisgenoten zijn macrobiotische cavia’s.
Ze leven op misosoep en andere te dure dingen uit de tuin van de macrobiotische cavia winkel, die ene naast de autosloop.
Elke donderdag- en zaterdagmiddag gaan ze met hun caviavrienden naar de caviaklas. Daar leren ze hoe ze zichzelf en hun innerlijke rust kunnen vinden. Stiekem zou ik wel mee willen, ik ben benieuwd wie er nou wie zoekt en hoe dat eruit ziet. Jammer genoeg zijn aspirant-geldwolven niet welkom in de caviaklas.
Toelating tot de caviakooi is streng geclausuleerd. Vlees is verboden, net zoals Japanse horror, niet-homeopathische medicijnen en de MS-710 kettingzaag voor amateurtuiniers. Al deze dingen liggen dus verborgen in een doos onder mijn bed, behalve de MS-710. Ook voor toelating in de caviakooi gelden strenge eisen, alleen hopeloze en arme idioten zoals ik proberen hier te wonen. Ik heb de cavia-inquisitie doorstaan door mijn naam, Mees. De cavia’s klapperden hun scheve tandjes met ongekend enthousiasme, een meisje met een jongens naam en nog “ongekunsteld” ook.
In werkelijkheid was ik tot het moment van de bevalling een jongen, baalden mijn ouders even. Blijkbaar was de echoscopie Ter compensatie heb ik jongen gespeeld tot ik tieten kreeg, een jongen met tieten zou een vreemd gezicht zijn geweest. En een homo tot overmaat van ramp. Nee, liever een vrouw dan een homo.
Ik ben Mees.
Mees in de macrobiotische caviakooi.