Hallo! ik heb een gedicht gemaakt wat uiteindelijk om muziek draait maar de eerste gedeelte gaat ergens anders om, Begrijpen jullie het en vinden jullie het gedicht mooi?
De deur klapt dicht en dus
verdwijnt ook een deel van mij.
Één diepe zucht
eigenlijk best opgelucht
want die tijd was voorbij.
Een tijd van kilte,
zo’n nare rilling in je lijf
en dat dan voortdurend.
Waarom? Dat was de vraag.
Kijkend naar een kaars
die licht gaf in het donker
kreeg ik moed.
Mijn hart schreeuwde
zo hard als kraaiende kraai
maar dan van geluk.
Want ik wist waarmee ik
dit verdriet kon dempen.
Iets wat niet kán verdwijnen
en me laat stralen, whatever I feel
muziek kan als enige mijn gevoelens vertalen!
x