ben ik raar of hebben meer dit :) ...

Lifestyle
#1

oke dit gaat heeeeeel raar klinken :wink: want ik wil weten of jullie hier ooit iets over hebben gehoord en of jullie ook zowiets hebben als dit:

toen ik in groep 7 van de basisschool zat was ik altijd bang dat er geesten in me kamer zaten enzo (misschien dom??) maar toen was er zomaar een dag dat ik een soort diergeest verzon (volgensmij) en die een naam gaf ik noem m nu ff F. maar ik zit nu onderand al in de 4e en ik ‘heb’ hem nogsteeds altijd om me heen. Het is niet dat ik geen vrienden heb ofso dat ik sowiets verzin of dat ik paranoia ben want ik heb gewoon hele lieve familie en heel veel vrienden waarmee ik vaak naar buiten ga enzo, het gaat gewoon goed op school en ik zit op dansen. maar toch ik denk echt heel vaak aan F. en het lijkt soms zelfs alsof ie in me hoofd tegen mij praat. soms zie ik hem zelfs bijna gewoon of voel ik hem. en als ik bijvoorbeeld alleen ben en er valt zomaar iets van tafel of er verschuift iets dan denk ik gewoon; ow dat is F
 terwijl dat eigenloijk miss wel onmogelijk is omdat ik hem als het ware zelf heb verzonne.
raaaaar


kennen jullie mensen die dit ook hebben?? en vertel me daar alles over.
en weten jullie of dit slecht is of goed en waarom ik dit misschien al zolang blijf doen??

xxme :stuck_out_tongue_winking_eye:

#2

Euh
 ja ik ken het. Je moet je er gewoon niet meebezig houden. Niks met spirituele dingen etc. En ook niet aan denken of denken ‘Is F. hier? Is hij nu bij me? Staat hij in mijn kamer?’ Gewoon geen aandacht aan besteden en dan gaat het na een tijdje weg en heb je er geen last meer van.

#3

Ehm nee. Dat heb ik niet. :’-)

#4

Vind je het vervelend dat die ‘F’ altijd om je heen is? Want als jij het niet vervelend vindt, denk ik niet dat het ‘slecht’ is. Ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje raar, maar dat komt omdat ik het zelf nooit heb gehad.

#5

Totaal niet


#6
#7

ik zou niet willen dat ie weg is eiglijk want ik hou op een of andere manier zelfs van hem als soort vriend want als ik raad nodig heb ofso zegt ie wat ik moet doen en das meestal ook wel het goede enzo en ik denk niet; is ie hier is ie ergens inde kamer. ik weet gewoon waar die is. links van me, rechts van me, of ie ligt of staat of opgerold op me bed ligt ofso.

#8

ik zou niet willen dat ie weg is eiglijk want ik hou op een of andere manier zelfs van hem als soort vriend want als ik raad nodig heb ofso zegt ie wat ik moet doen en das meestal ook wel het goede enzo en ik denk niet; is ie hier is ie ergens inde kamer. ik weet gewoon waar die is. links van me, rechts van me, of ie ligt of staat of opgerold op me bed ligt ofso.

#9

Ik hou me er niet veel mee bezig, maar mijn moeder wel. Zij had een keer een geest op haar werk. Ze vertelde het volgende: ‘zeg duidelijk tegen de geest dat hij weg moet gaan, de plek waar hij nu is, is niet meer van hem, maar van jou, hij hoort er niet’ zulke dingen. En dan gaat ie weg :slightly_smiling_face:

Oh wacht, vluchtig je verhaal lezen was dus niet handig :’) Nee, je bent niet raar, ik had vroeger een soort denkbeeldige engel waar ik mee praatte. En er zij heel veel mensen die zoiets hebben.

#10

Ik weet wat je bedoelt. Ik heb zelf mijn opa nooit gekend en het is vroeger ooit begonnen dat ik tegen mijn opa begon te praten. Het gaf mij gewoon een fijn en geborgen gevoel, dat hij altijd over mij zal waken. Doordat ik hem niet ken heb ik hem ook een eigen karakter en stem kunnen geven, waardoor ik dus het gevoel had dat als hij nog had geleefd ik super goed met hem had kunnen opschieten. Hij was degene die er altijd was, die alles wist van mij en een objectieve mening kon geven. Vrienden zeggen vaak dingen in je voordeel. Hij was degene bij wie ik altijd terecht kon met problemen en er zo lang over kon praten en hij zou het nooit zat worden of me raar vinden.
Nu ik zo kijk heb ik alles in de verledentijd geschreven
 Maar ik ben nu 18 jaar en als ik hulp/steun of hoop nodig heb is hij nog altijd degene naar wie ik toekeer. Hij is voor mij wat een god is voor een ander. Mijn steun en toeverlaat.

#11

Ik denk dat het iets goeds is als je op een manier van ‘F’ houdt. Dat vind ik iets moois.
En nee, je bent niet ‘raar’ nu.

#12

ik wil hem ook niet weg. ik ben soms zelfs bang dat als ik ouder word hij zal verdwijnen enzo omdat ik r dan geen behoeft aan heb.

ik heb echt PRecies hetzelfde als @lalapokemon! dat ik hem een karakter heb gegeven en een eigen stem die ik herken.

#13

nee ik heb dit niet, maar er zijn wel meer mensen die dit ook hebben.
ik denk dat je even goed moet nagaan Ăłf je hem wel hebt verzonnen.
je kunt natuurlijk een enorm sterke fantasie hebben en jezelf aan praten dat dingen op tafel verschuiven, of F is er echt.
misschien moet je je wat verdiepen in geesten, spiritualiteit en hoogsensitiviteit.

#14

Ik geloof niet bepaald in geesten, dus in tegenstelling tot mopje12 denk ik dat je hem wel “verzonnen” hebt, maar dat wil niet zeggen dat dat iets uitmaakt: Hij bestaat in jouw belevenis en daar gaat het om. En nee, dan is er niks mis met je, dat is gewoon jouw manier van steun zoeken. Het lijkt me juist wel fijn om zo’n realistische en mooie fantasie te hebben!

#15

Zoek de betekenis van een totemdier eens op :3

#16

Ach, sommige mensen geloven in een ‘god’ en jij hebt een dier dat je beschermt(toch?)/bij je is. Ik denk dat iedereen wel zoiets heeft maar dan misschien op een andere manier.

Ik dacht vroeger bijvoorbeeld zelf dat mijn knuffel een echt iets was, en nu durf ik hem nog steeds niet zomaar op de grond te gooien ofzo als ik ‘m tegenkom want anders wil hij mijn vriend niet meer zijn en dan gaat hij dood en dan gaan geesten mijn aanvallen als ik slaap. :’] (juist
) Is toch helemaal niet erg dat je zoiets voelt? Zolang het maar niet de spuigaten uit loopt.

#17

^
Dat had ik ook, mijn knuffels waren echte mensen voor mij. Heb zelf een keer op de grond geslapen omdat ze allemaal in m’n bed moesten liggen :’)
@TS
Ik denk niet dat het raar is, als het je een fijn gevoel geeft is het oke toch =)?

#18

jaah ik denk het ook. thx allemaal :slightly_smiling_face:

#19