Hoi!!
Eigenlijk is het een héél lang verhaal maar alles komt erop neer dat een jongen, waar ik stapelgek op was, mijn trots zó heeft gekrenkt dat ik hem meerdere malen heb genegeerd op whatsapp en hem ook een aantal keren heb afgewezen, dat hij het met me opgaf, waar ik hem alle gelijk in geef!
Alleen, omdat ik zo wispelturig ben als wat, kan ik de laatste tijd niet stoppen met denken aan hem en wensen dat we weer samen zouden zijn (we hebben nooit officieel wat gehad maar het zat op het randje). Ik weigerde nog steeds terug te krabbelen, tot hij opeens weer wat van zich liet horen. Nu zijn onze gesprekken op whatsapp nooit uitgebreid geweest, hij is op whatsapp ook totaal anders dan in het echte leven. We hebben er al meerdere malen ruzie om gehad eigenlijk…
Maargoed, ik blij dat hij weer iets zei (nadat ik denk ik een maand aan hem had gedacht en bijna elke dag bad dat hij weer contact zou opnemen).
Ik verwachtte er natuurlijk niet veel van, ik was me er nog steeds van bewust dat ik me als een totale bitch heb gedragen. Uiteindelijk, na heel veel denken en gedram van mn oma (mn vriendinnen mogen hem niet zo, maar dat komt denk ik meer door mij…), heb ik besloten te vragen wanneer we elkaar weer zouden zien.
Hij reageerde dat hij zich dat ook af vroeg.
Ik weer blij en de hele dag in de wolken. Toen ging het gesprek verder (de snelheid van onze gesprekken is zo’n drie appjes per dag…) en op het moment dat ik vroeg of hij het druk had deze week, zei hij dat hij ziek was.
Nu is natuurlijk de paranoia bij me ingeslagen en lig ik al twee dagen te tobben. Ben ik nu op een hele vriendelijke manier afgewimpeld of moet ik me niet zo aanstellen en wachten tot hij beter is?
Moet ik überhaupt verder ingaan op mijn vraag of is het nu zijn “beurt“? Zoals wel duidelijk is heb ik een beetje problemen met mn trots.
Oh en als dit allemaal kinderachtig klinkt, is het ook. We zijn beide boven de 20
Thanks als je dit allemaal hebt gelezen! Ik moest mn stress even van me afschrijven.
Niet citeren aub want misschien schaam ik me hier zometeen heel erg voor …